«Η Τουρκία μας έφερε στη Λιβύη για να πολεμήσουμε»



Σύριος μισθοφόρος αποκαλύπτει πώς βρέθηκε να πολεμά κατά του Χαφτάρ στη Λιβύη. Το σχέδιο Ερντογάν για ένα καθεστώς-μαριονέτα και ο ρόλος της Ελλάδας



Ο Γουαέλ Αμρ είναι μόλις 22 ετών. Ζούσε στην Ιλμπίμπ, συριακή πόλη που μετά την τουρκική επέμβαση ελέγχει η αντιπολίτευση. Στις αρχές Μαρτίου οι Τούρκοι στρατιωτικοί που βρίσκονται στην πόλη τον στρατολόγησαν μαζί με εκατοντάδες ακόμα νέους. Τους είπαν ότι θα έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν μακριά από τη Συρία και παρουσίασαν την κατάσταση στη Λιβύη σαν διακοπές. Ο Γουαέλ μπήκε λοιπόν στο αεροπλάνο και μέσα σε λίγες ώρες βρισκόταν στην Τρίπολη.

"Μου είπαν ότι θα βρίσκομαι στη γραμμή υποστήριξης ή στις ιατρικές μονάδες και μου προσέφεραν καλά λεφτά. Τελικά όμως εδώ οι μάχες είναι πολύ χειρότερες από αυτές που έζησα στη Συρία. Γίνονται συνέχεια κοντινές συγκρούσεις σε στενούς δρόμους" αποκαλύπτει στην εφημερίδα Guardian. Ο 22χρονος είναι ένας από τους χιλιάδες μισθοφόρους που μετέφερε το καθεστώς Ερντογάν στη Λιβύη για να αλλάξει τα δεδομένα στη μάχη της κυβέρνησης με τις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ.

"Κάποιοι Σύριοι είναι εδώ μόνο για τα λεφτά, κάποιοι λένε ότι υποστηρίζουν τους Λίβυους απέναντι στην τυραννία. Προσωπικά δεν ξέρω γιατί οι Τούρκοι ζητούν από τη συριακή αντιπολίτευση να πολεμήσει στη Λιβύη. Δεν ήξερα τίποτα για αυτή τη χώρα εκτός από την επανάσταση κατά του Καντάφι" λέει.

Ο Γουαέλ υπολογίζει ότι αυτή τη στιγμή στη Λιβύη βρίσκονται περίπου 10.000 συμπατριώτες που στρατολογήθηκαν, μεταφέρθηκαν και πολεμούν υπό τις εντολές των Τούρκων. Είναι ένα ακόμα πιόνι στο σχέδιο "Maci Vatan" (Γαλάζια Πατρίδα) που υλοποιεί βήμα βήμα το καθεστώς Ερντογάν με στόχο τη γεωπολιτική κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο.

Γαλάζια Πατρίδα

Όπως αναφέρουν αναλυτές το σχέδιο έχει καταστρωθεί εδώ και 14 χρόνια και πλέον βρίσκεται στην κορύφωση του. Ο Ερντογάν είδε στη Λιβύη την ευκαιρία να χτυπήσει τη συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου και Ισραήλ. Η πολιτική Τραμπ και η αμέριστη στήριξη του στον Τούρκο πρόεδρο του άνοιξαν το δρόμο στη Λιβύη ώστε να διεξάγει έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων.
Η κατακερματισμένη μετά την εκτέλεση του Καντάφι χώρα ήταν το ιδανικό πεδίο δράσης για τον Ερντογάν και ένα "δούρειος ίππος" ανάμεσα σε εχθρικές σε αυτον χώρες.

Με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας και ουσιαστικά τη στήριξη ΗΠΑ, Κατάρ και Ιταλίας ο Ερντογάν προχωρά το πλάνο της γεωπολιτικής του φιλοδοξίας.

Απέναντι του βρίσκεται ο στρατηγός Καλιφά Χαφτάρ τον οποίο υποστηρίζουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ρωσία, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία, η Γαλλία και η χώρα μας. Στρατιωτικά ο Χαφτάρ έχει στο έδαφος Ρώσους μισθοφόρους της περιβόητης ομάδας Wagner, λίγους Σουδανούς και πρόσφατα λίγους Σύριους που έστειλε ο Άσαντ. Ο Χαφτάρ παρουσιάζεται ως ο άνθρωπος που θα εμποδίσει τη Λιβύη να γίνει ένα κράτος-μαριονέτα της Τουρκίας και θα βάλει τέλος στα σχέδια για επιβολή της σαρία σε όλη τη χώρα.


Μέχρι τις αρχές του 2020 οι δυνάμεις του Χαφτάρ είχαν φτάσει στα προάστια της Τρίπολης και όλα έδειχναν να έχουν κριθεί. Ο Ερντογάν όμως με το σύμφωνο που έχει υπογράψει με την κυβέρνηση της χώρας στην τσέπη (σύμφωνα με το οποίο η τουρκική ΑΟΖ... αγγίζει την Κρήτη) μπήκε δυναμικά στο παιχνίδι και άλλαξε τα δεδομένα. Η κυβέρνηση της Λιβύης του έδωσε γη και ύδωρ για να λάβει βοήθεια και όπλα και μισθοφόροι συνέρρευσαν στα λιμάνι και αεροδρόμια της χώρας. "H κυβέρνηση δεν είχε στρατιωτική και διπλωματική βοήθεια αλλά σίγουρα δεν της έλειπαν τα χρήματα από το πετρέλαιο. Η Άγκυρα λοιπόν έκανε μια πολύ έξυπνη κίνηση. Στηρίζοντας το καθεστώς θα.... αναβιώσει ανενεργές συμφωνίες δισεκατομμυρίων που είχε υπογράψει με τον Καντάφι. Όταν οι μάχες τελειώσουν και αρχίσει η ανοικοδόμηση η Τουρκία θα έχει όλα τα συμβόλαια" αναφέρει ο Λίβυος αναλυτής Ανάς Ελ Γκομάτι.

Επίδειξη πολιτικής δύναμης

Με τα τωρινά δεδομένα η κατάσταση έχει γυρίσει υπέρ του Ερντογάν. Τα πολύ υψηλής τεχνολογίας τουρκικά drone και οι έμπειροι Σύριοι μισθοφόροι άλλαξαν την πορεία της μάχης και πλέον ο Χαφτάρ βρίσκεται σε θέση άμυνας. Μετά και την κατάληψη μιας στρατηγικής σημασίας αεροπορικής βάσης κοντά στην Τρίπολη, ο στρατηγός ανακοίνωσε πως προς το παρόν αποσύρεται από την πρωτεύουσα.  

Όπως αναφέρει η Guardian σε σχετικό της θέμα η Τουρκία θέλει μέσω Λιβύης να κόψει τα δύο τη συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ για το φυσικό αέριο. Υποστηρίζει μάλιστα ότι διπλωματικά οι Τούρκοι επιχειρούν τον τελευταίο καιρό να προσεγγίσουν τους Ισραηλινούς τους οποίους υπολογίζουν περισσότερο λόγω και των στενών σχέσεων τους με τις ΗΠΑ. "Η πίεση για έλεγχο σε κάθε κοίτασμα πετρελαίου και αερίου στη Μεσόγειο στην πραγματικότητα δεν είναι ένα οικονομικό πρότζεκτ. Στην πραγματικότητα είναι μια επίδειξη πολιτικής δύναμης από την Τουρκία. Το να ξοδεύεις σε πρότζεκτ ενέργειας στη Μεσόγειο είναι λίγο σαν να επενδύεις σε εθνική ασφάλεια. Σαν έναν αγώνα οπλισμών που πρέπει να δράσεις πριν τον αντίπαλο σου " αναφέρει ο Μουσταφά Καραχάν, ειδικός σε θέματα ενέργειας.


Ο ρωσικός παράγοντας

Ο καταλύτης σε όλη αυτή την κατάσταση είναι η Ρωσία και πώς θα αντιδράσει στις κινήσεις Ερντογάν. Αναλυτές αναφέρουν ότι μπορεί οι Ρώσοι να είναι απογοητευμένοι με τις ήττες του στρατηγού αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα τον εγκαταλείψουν. Πριν λίγες μέρες ρωσικά μαχητικά προσγειώθηκαν στη Λιβύη και λίγο μετά ο διοικητής της αεροπορίας του Χαφτάρ προανήγγειλε βομβαρδισμό των "τουρκικών δυνάμεων" όπως ανέφερε. Δεν θα είναι η πρώτη φορά άλλωστε που Ρωσία και Τουρκία θα εμπλακούν σε άμεσες συγκρούσεις. Το έκαναν πρόσφατα και στη Συρία.


Με ανοιχτά μέτωπα σε πολλά σημεία (Συρία, Σομαλία και στο Κέρας της Αφρικής) και με την Αίγυπτο και τα Εμιράτα να τον πιέζουν παντού ο Ερντογάν ρισκάρει πολύ με την εμπλοκή του στη Λιβύη. "Ο απροκάλυπτος πόλεμος της Τουρκίας στη Λιβύη είναι ένα τεράστιο ρίσκο αλλά στα 17 χρόνια της ηγεμονίας του ο Ερντογάν έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται να ρισκάρει. Τα νερά της Μεσογείου γίνονται πιο ζεστά" αναφέρει η Guardian.

Το ερώτημα που προκύπτει βέβαια αναφορικά με τη χώρα μας είναι τι ακριβώς θα κάνει αν ο Ερντογάν επικρατήσει στη Λιβύη και ουσιαστικά έχει στα χέρια του μια κυβέρνηση-μαριονέτα. Πώς θα αντιδράσει αν τόσο η αφρικανική χώρα όσο και η Τουρκία ξεκινήσουν έρευνες για φυσικό αέριο λίγα μίλια από τις παραλίες της Κρήτης.