Ένας αυτόπτης μάρτυρας περιέγραψε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες το τελετουργικό κηδείας ενός αρχηγού των Βίκινγκς
Το 921 μ.Χ. ο Άραβας Άχμαντ Ίμπν
Φαντλάν εστάλη από τον χαλίφη των Αββασιδών, Αλ Μουκταντίρ στην περιοχή που σήμερα
εκτείνεται γύρω από το Καζάν της Ρωσίας και τότε ονομαζόταν Βόλγκα Μπουλγκάρια.
Άριστος γνώστης του Ισλάμ ο Ιμπν Φαντλάν ήταν μέλος αποστολής του χαλιφάτου προς
τον βασιλιά της περιοχής Ιλιταμπάρ ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν υποτελής στους
Χαζάρους.
Η αποστολή εστάλη μετά από αίτημα βοήθειας
του Ιλταμπάρ προς τον Αλ Μουκταντίρ ώστε να απαλλαγεί από τον ζυγό των Χαζάρων.
Ο ρόλος του Ιμπν Φαντλάν ήταν αυτός του θρησκευτικού συμβούλου και καθοδηγητή καθώς
γνώριζε άριστα τον ισλαμικό νόμο. Ο λαός που ζούσε στην Βόλγκα Μπουλγκάρια είχε
πρόσφατα προσηλυτιστεί στο Ισλάμ. Η αποστολή έφτασε στον προορισμό της στις 12
Μαΐου 922 μ.Χ.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού των
4.000 χλμ ο Ιμπν Φαντλάν κατέγραφε τις συναντήσεις του με λαούς της περιοχής και
τα έθιμα τους. Μια από τις περιγραφές του αναφέρεται στους Βίκινγκς του Βόλγα.
Σκανδιναβοί που είχαν κατέβει στην περιοχή.
Ο Ιμπν Φαντλάν αναφέρει ότι ήταν έμποροι
και τους περιγράφει ως πολύ ψηλούς με ξανθά μαλλιά και κοκκινωπό δέρμα. Τονίζει ότι τα σώματα τους ήταν γεμάτα τατουάζ μπλε και πράσινου χρώματος. Όλοι οι άντρες
ήταν οπλισμένοι με ένα τσεκούρι, ένα σπαθί και ένα μακρύ μαχαίρι.
Κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασης
του με τους Βίκινγκς ο Ιμπν Φαντλάν έγινε μάρτυρας μιας κηδείας ηγέτη της ομάδας.
Η περιγραφή του ξεπερνά ακόμα και την κινηματογραφική φαντασία.
H περιγραφή της τελετής
Στα κείμενα του Ιμπαν Φαντλάν που διασώθηκαν
τονίζεται ότι το σώμα του αρχηγού τυλίχθηκε με ύφασμα και μπήκε σε προσωρινό
τάφο. Συγκεκριμένα τοποθετήθηκε σε μια τρύπα στο έδαφος την οποία έκλεισαν με
σανίδες και στη συνέχεια την κάλυψαν με χώμα.
Το πλήρωμα που είχε ο αρχηγός στο καράβι
του ρώτησε τις σκλάβες του ποια θα ταξιδέψει μαζί του. Μια από τις γυναίκες
προσφέρθηκε να γίνει η σύντροφος του νεκρού.
Την ημέρα της κηδείας το πλήρωμα τράβηξε
το καράβι του αρχηγού στην ακτή και το τοποθέτησε πάνω σε μια ξύλινη πλατφόρμα.
Πάνω στο καράβι τοποθετήθηκε ένα κρεβάτι με πολυτελή υφάσματα. Όλη τη
διαδικασία επόπτευέ μια ηλικιωμένη γυναίκα την οποία οι Βίκινγκς αποκαλούσαν ο «Άγγελος
του Θανάτου».
Το πτώμα του αρχηγού ξεθάφτηκε και του
φόρεσαν μια ιδιαίτερη στολή που είχαν ετοιμάσει ειδικά για αυτόν. Τοποθέτησαν το
σώμα πάνω στο κρεβάτι (το οποίο βρισκόταν στο καράβι) και γύρω του ποτά, φρούτα,
κρέας και τα όπλα του.
Οι θυσίες ξεκίνησαν με ένα σκύλο, δύο
άλογα, δύο αγελάδες, έναν κόκορα και μια χήνα. Σκότωσαν τα ζώα, έκοψαν στη μέση
τα σώματα τους και τα έβαλαν στο καράβι.
Η εθελόντρια γυρνούσε στο χωριό και
έκανε σεξ με τους άντρες. Σύμφωνα με την παράδοση κατά τη διάρκεια της ερωτικής
πράξης ο κάθε άντρας έδινε στην κοπέλα ένα μήνυμα αφοσίωσης στον αρχηγό για να
του το δώσει στην μετά θάνατον ζωή.
Στη δύση του Ηλίου έφεραν την κοπέλα
μπροστά σε μια άδεια κάσα πόρτας και οι άντρες τη σήκωναν τρεις φορές. Η κοπέλα
έλεγε ότι πάνω από το ξύλινο πλαίσιο είδε τη μετά θάνατον ζωή. Είδε τους νεκρούς
συγγενείς της και τον αφέντη της. Στη συνέχεια της έδωσαν ένα κοτόπουλο το
οποίο αποκεφάλισε και πέταξε το κεφάλι του. Το σώμα το έβαλαν στο καράβι.
Τελικά το κορίτσι ανέβηκε στο καράβι συνοδευόμενο
από τον «Άγγελο του Θανάτου». Της έδωσαν να πιει αλκοόλ μέχρι που πλέον ήταν φανερά μεθυσμένη. Ο «Άγγελος του Θανάτου» την έβαλε στο κρεβάτι, δίπλα στο πτώμα
του αρχηγού, και την στραγγάλισε με ένα σχοινί ενώ σύντροφοι του νεκρού την
μαχαίρωναν.
Όταν πια η κοπέλα ήταν νεκρή, οι
άντρες του χωριού κατέβασαν το καράβι από την πλατφόρμα και το έριξαν στο νερό.
Οι κοντινότεροι συγγενείς του νεκρού έβγαλαν τα ρούχα τους και γυμνοί πλησίασαν το καράβι έχοντας έναν αναμμένο πυρσό ανάμεσα στα πόδια τους.
Έβαλαν φωτιά στο καράβι και το
παρακολουθούσαν. Ένας από τους Βίκινγκς έδειξε ψηλά και είπε πως ένας θεός
έστειλε άνεμο για να οδηγήσει τον αρχηγό πιο γρήγορα στην επόμενη ζωή. Ο αέρας
κατά τη διάρκεια της αποτέφρωσης θεωρούνταν πολύ καλό σημάδι για τον νεκρό.
Η περιγραφή του Ιμπν Φαντλάν είναι από
τις πλέον λεπτομερείς που υπάρχουν για
κηδεία ηγέτη των Βίκινγκς. Η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί ότι πράγματι ο
Άραβας υπήρξε μάρτυρας του συγκεκριμένου γεγονότος. Τονίζουν όμως ότι οι
τελετές διέφεραν από περιοχή σε περιοχή και από τόπο σε τόπο.