Το μυστήριο με τις πέτρες που μετακινούνται μόνες τους στην Κοιλάδα του Θανάτου... (VIDEO)



Ένα μυστήριο σχεδόν ενός αιώνα λύθηκε. Πώς είναι δυνατόν βαριές πέτρες να μετακινούνται μόνες τους; Ένα φαινόμενο που για δεκαετίες ξεγέλασε την επιστήμη 

 

Στην πιο άνυδρη γωνιά της Γης, εκεί όπου οι θερμοκρασίες φτάνουν πολύ υψηλότερα από κάθε άλλο σημείο στον πλανήτη μας , απλώνεται μια απέραντη αλατώδης πεδιάδα που έκρυβε ένα μυστήριο. Είναι η Racetrack Playa, μια μεγάλη έκταση μέσα στην «καυτή» Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια.

Όταν ο άνθρωπος εξερεύνησε αυτόν τον έρημο τόπο ανακάλυψε κάτι που έμοιαζε με θαύμα: πέτρες —μερικές βαριές όσο και ένας άνθρωπος— κινούνται ολομόναχες πάνω στο ξερό χώμα, αφήνοντας πίσω τους μακριές ευθείες και καμπύλες γραμμές, σαν κάποιος να τις έχει σύρει. Ωστόσο, κανένας άνθρωπος, ζώο ή μηχάνημα δεν μετακίνησε ποτέ αυτές τις πέτρες, ούτε τις έχει δει ποτέ κανείς να κινούνται.



Κι όμως, όταν κάποιος επιστρέφει μετά από εβδομάδες ή μήνες, οι πέτρες έχουν αλλάξει θέση. Άλλες στρίβουν, άλλες προχωρούν ευθεία και πολλές περνούν από ένα σημείο που προηγουμένως πέρασε μια άλλη πέτρα. Όλες αφήνουν πίσω τους το αποτύπωμα της διαδρομής τους, δημιουργώντας ένα μυστήριο που κράτησε περίπου έναν αιώνα.

Η αλήθεια πίσω από τις πέτρινες διαδρομές

Η πρώτη καταγεγραμμένη παρατήρηση του φαινομένου έγινε το 1915. Από τότε, επιστήμονες και απλοί παρατηρητές είχαν προσπαθήσει να βρουν την απάντηση πίσω από το φαινόμενο που έμοιαζε με μυστήριο.

Τελικά, το 2014, μια ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Scripps στην Καλιφόρνια αποφάσισε να καταρρίψει το μύθο αποκαλύπτοντας την αλήθεια.

Έτσι, τοποθέτησε GPS σε δεκάδες πέτρες καθώς και με τη χρήση φωτογραφιών time-lapse κατάφεραν να λύσουν το μυστήριο.

Κατά τους ψυχρούς μήνες, η έρημη πεδιάδα καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα νερού. Τη νύχτα, το νερό παγώνει και αγκαλιάζει τις πέτρες με έναν σχεδόν αόρατο μανδύα πάγου. Όταν ξημερώνει και το έδαφος ζεσταίνεται ξανά, ο πάγος αρχίζει να σπάει λειτουργώντας σαν «σχεδία» γύρω από την κάθε πέτρα. Και τότε, μια ελαφριά ριπή αέρα αρκεί: οι πέτρες γλιστρούν πάνω στη λάσπη με ευκολία λόγω της μειωμένης τριβής και μετακινούνται καλύπτοντας έως και 4 μέτρα απόστασης μέσα σε ένα λεπτό.



Η μεγαλύτερη κίνηση βράχων που παρατήρησε και κατέγραψε η ερευνητική ομάδα ήταν στις 20 Δεκεμβρίου 2013 και περιελάμβανε περισσότερους από 60 βράχους, με ορισμένους να κινούνται έως και 224 μέτρα μεταξύ Δεκεμβρίου 2013 και Ιανουαρίου 2014 σε πολλαπλά γεγονότα κίνησης.

Το βίντεο – timelapse της ερευνητικής ομάδας: