Δεκαετίες μετά τους φόνους της Χουάσεονγκ ο πραγματικός δολοφόνος ομολόγησε και δήλωσε έκπληκτος που οι αρχές δεν κατάφεραν να τον συλλάβουν ποτέ
Για δεκαετίες οι φόνοι της Χουάσεονγκ στοίχειωναν τη Νότια Κορέα. Τους συνέκριναν με την υπόθεση του Zodiac στην Αμερική καθώς η τεράστια έρευνα δεν είχε οδηγήσει πουθενά. Πάνω από 21.000 ύποπτοι είχαν μπει στο στόχαστρο των αρχών και χιλιάδες αστυνομικοί και ερευνητές είχαν κινητοποιηθεί για να βρουν στοιχεία που θα οδηγούσαν στη λύση του μυστηρίου. Όταν τελικά μετά από μια σειρά συγκυριών ο δολοφόνος ομολόγησε δήλωσε έκπληκτος για το γεγονός πώς δεν εντοπίστηκε ποτέ και το ότι δεν είχε μπει καν στη λίστα των υπόπτων.
Τα εγκλήματα
Το πρώτο θύμα ήταν μια 71χρονη που πήγαινε να επισκεφτεί την κόρη της. Εξαφανίστηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1989 και βρέθηκε νεκρή τέσσερις μέρες μετά, σε ένα χωράφι. Ένα μήνα μετά, τα ίχνη μιας 25χρονης χάθηκαν αφού κατέβηκε από το λεωφορείο. Το πτώμα της βρέθηκε τρεις μέρες μετά σε ένα κανάλι. Και τα δύο θύματα είχαν στραγγαλιστεί με γυμνά χέρια ενώ η 25χρονη είχε βιαστεί.
Ακολούθησε μια σειρά τριών δολοφονιών μέσα σε έναν μήνα. Τα θύματα ήταν κορίτσια 25, 23 και 19 ετών. Είχαν όλες στραγγαλιστεί, με καλσόν ή με τα χέρια, και βιαστεί. Η αστυνομία ήξερε πλέον πως είχε να κάνει με έναν κατά συρροή δολοφόνο. Τα εγκλήματα συνεχίστηκαν μέχρι τον Απρίλιο του 1993 όταν μια 69χρονη βρέθηκε νεκρή. Και σε αυτή την περίπτωση το θύμα είχε στραγγαλιστεί και βιαστεί. Οι φόνοι είχαν φτάσει πλέον τους δέκα, μεταξύ των οποίων και αυτός της μόλις 14 ετών Παρκ Σανγκ Χεε στις 16 Σεπτεμβρίου 1988. Παράλληλα υπήρξαν πολλές καταγγελίες για βιασμούς και απόπειρες βιασμών.
Η έρευνα
Οι αρχές της Νότιας Κορέας εξαπέλυσαν τη μεγαλύτερη έρευνα
στην ιστορία της χώρας για να βρεθεί ο δολοφόνος που δρούσε στην περιοχή
Χουάσεονγκ. Πάνω από δύο εκατομμύρια αστυνομικοί και ερευνητές κινητοποιήθηκαν
για την υπόθεση. Συνολικά ο αριθμός υπόπτων έφτασε τους 21.280 ενώ πάρθηκαν
δακτυλικά αποτυπώματα από 40.116 άτομα.
Οι ερευνητές εντόπισαν ένα πιθανό μοτίβο στον τρόπο που ο δολοφόνος επέλεγε τα θύματα του. Κάποιες γυναίκες από τα θύματα φορούσαν κόκκινα ρούχα και οι περισσότερες δολοφονίες έγιναν μέρα που έβρεχε από τις 19:00 έως τις 23:00. Γυναίκες αστυνομικοί άρχισαν να κυκλοφορούν με κόκκινα ρούχα τις βροχερές μέρες για να παγιδεύσουν τον δράση αλλά η τακτική αυτή δεν απέδωσε.
Με τη βοήθεια του οδηγού και του εισπράκτορα του λεωφορείου στην υπόθεση της δεύτερης δολοφονίας η αστυνομία έφτιαξε ένα σκίτσο του δολοφόνου. Γυναίκες που είχαν επιβιώσει επιβεβαίωναν πως το σκίτσο έμοιαζε το άτομο που τους επιτέθηκε.
Περιέγραψαν έναν λεπτό άντρα, περίπου 25 ετών και ύψος περίπου 1.70. Tα μαλλιά του ήταν κοντά, δεν είχε βλεφαρίδες, η μύτη του ήταν χαρακτηριστική και τα χέρια του πολύ μαλακά. Μετά από τα τελευταία εγκλήματα η αστυνομία ανακοίνωσε ότι κατάφερε να ανακαλύψει ότι ο δράστης είχε τύπο αίματος "Β". Η έρευνα ήταν πολύ έντονη και κάποιοι βασικοί ύποπτοι πιέστηκαν από την αστυνομία. Πληροφορίες της εποχής ανέφεραν ότι δύο από τους υπόπτους δεν άντεξαν το ψυχολογικό βάρος και την απάνθρωπη σε πολλές περιπτώσεις αντιμετώπιση της αστυνομίας με αποτέλεσμα να αυτοκτονήσουν.
Ο... αντιγραφέας
Στις 27 Ιουλίου 1989 η αστυνομία ανακοίνωσε ότι συνέλαβε τον 22χρονο μηχανικό Γιουν Σανγκ Γέο για τον θάνατο της 14χρονης Παρκ Σανγκ Χέε. Ο Γιουν είχε ομολογήσει το έγκλημα κατά την ανάκριση. Οι αρχές υποστήριξαν ότι ο Γιουν δεν είναι ο κατά συρροή δολοφόνος που έψαχναν απλά ήθελε να τον αντιγράψει. Καταδικάστηκε σε ισόβια παρότι υποστήριξε ότι ομολόγησε κάτω από ασφυκτική πίεση. Έμεινε στη φυλακή έως το 2009 όταν και βγήκε με αναστολή. Πάντα υποστήριζε την αθωότητα του. Άνθρωποι που ασχολήθηκαν με την υπόθεση περιέγραψαν τον Γιουν ως έναν άνθρωπο αφελή με ελάχιστη μόρφωση που δεν είχε χρήματα να προσλάβει δικηγόρο και δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει την πίεση της αστυνομίας.
Λι Τσουν Γιάε
Το όνομα του Λι Τσουν Γιάε (ΦΩΤΟ) απασχόλησε για πρώτη φορά τις αρχές τον Σεπτέμβριο του 1989. Είχε εισβάλει με όπλο σε σπίτι και τον ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης. Υποστήριξε ότι τον κυνηγούσαν και μπήκε στο σπίτι για να κρυφτεί. Έμεινε λίγους μήνες στη φυλακή και στη συνέχεια βγήκε με αναστολή. Στις 13 Ιανουαρίου 1994 κάλεσε τη σύζυγο του αδελφού του στο σπίτι του. Τη νάρκωσε, τη βίασε και την σκότωσε. Προσπάθησε να εξαφανίσει το πτώμα και μάλιστα προσφέρθηκε να βοηθήσει στην επιχείρηση που στήθηκε για να βρεθεί η γυναίκα. Τελικά συνελήφθη λίγες μέρες μετά. Κατά την ανάκριση ομολόγησε τον φόνο όμως στο δικαστήριο υποστήριξε ότι τον πίεσαν οι αρχές για να το κάνει. Ο δικαστής δεν πείστηκε και τον Μάιο του 1994 καταδικάστηκε σε θάνατο. Έναν χρόνο μετά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια με την πιθανότητα αποφυλάκισης με αναστολή μετά από 20 χρόνια.
Η ομολογία
Στις 18 Σεπτεμβρίου μια ανακοίνωση της αστυνομίας έπεσε σαν βόμβα στη χώρα. Ο κατά συρροή δολοφόνος της Χουάσεονγκ είχε εντοπιστεί και μάλιστα βρισκόταν ήδη στη φυλακή. Το DNA του Λι Τσουν Γιάε είχε βρεθεί στο εσώρουχο ενός από τα θύματα αλλά τον συνέδεε με ακόμα τέσσερις ανεξιχνίαστες δολοφονίες που δεν είχαν συνδυαστεί με την υπόθεση της Χουάσεονγκ.
Αν και αρχικά αρνήθηκε τα πάντα τελικά στις 2 Οκτωβρίου 2019 ο Λι Τσουν Γιάε ομολόγησε ότι είναι ο δράστης των δέκα δολοφονιών στην περιοχή ενώ επιβεβαίωσε πως συνολικά έχει σκοτώσει 14 γυναίκες (εκτός από τη νύφη του). Επιπλέον ομολόγησε πως έχει διαπράξει περισσότερους από 30 βιασμούς.
Με τον Λι να έχει ομολογήσει και τον φόνο της 14χρονης ο Γιουν Σανγκ Γέο ξεκίνησε άμεσα τις νομικές διαδικασίες ώστε να καθαρίσει το όνομα του. Στις 2 Νοεμβρίου 2020 οι δύο άντρες συναντήθηκαν στη δικαστική αίθουσα. Ο Λι μίλησε για πρώτη φορά δημόσια για την υπόθεση. Παραδέχθηκε τα πάντα και δήλωσε έκπληκτος που δεν κατάφεραν να τον εντοπίσουν. «Δεν περίμενα ότι τα εγκλήματα θα θάβονταν για τόσα χρόνια. Τον καιρό των εγκλημάτων η αστυνομία μου είχε μιλήσει. Μάλιστα μια φορά φορούσα το ρολόι ενός θύματος όταν με σταμάτησε η αστυνομία. Με ρώτησαν όμως μόνο γιατί δεν έχω μαζί την ταυτότητα μου και με άφησαν. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν ήμουν ύποπτος. Εγκλήματα συνέβαιναν γύρω μου και δεν προσπαθούσα ιδιαίτερα να κρυφτώ. Πίστευα ότι θα με πιάσουν εύκολα. Υπήρχαν τόσοι πολλοί αστυνομικοί. Έπεφτα συχνά πάνω σε ντετέκτιβ αλλά πάντα με ρωτούσαν για κάποιους άλλους. Είναι απίστευτο που δεν με συνέλαβαν» δήλωσε ο 57χρονος πλέον δράσης.
Για τον φόνο της 14χρονης, για τον οποίο είχε καταδικαστεί ο Γιουν, έδωσε λεπτομέρειες και τόνισε: «Ήταν μια παρόρμηση. Μετά έμαθα ότι κάποιος συνελήφθη αλλά δεν ήξερα για ποιον φόνο, έκανα πολλούς».
Ο δράσης απολογήθηκε στις οικογένειες των θυμάτων αλλά και τον Γιουν: «Άκουσα ότι πολλοί άνθρωποι θεωρήθηκαν ύποπτοι και υπέφεραν χωρίς λόγο. Ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από αυτούς τους ανθρώπους. Ήρθα εδώ και κατέθεσα με λεπτομέρειες για τα εγκλήματα με την ελπίδα οι οικογένειές τους να βρουν κάποια παρηγοριά τώρα που η αλήθεια αποκαλύφθηκε. Θα ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου με τύψεις».
«Δεν ένιωσα κάτι»
Η αστυνομία παραδέχθηκε πως έκανε τρομερά λάθη στην υπόθεση της Χουάσεογκ. Δεν κατάφερε να συνδέσει όλα τα εγκλήματα, δεν βρήκε στοιχεία και κατηγόρησε άδικα αρκετά άτομα. Είχε γίνει λάθος ακόμα και στην ανάλυση του αίματος. Οι αρχές είχαν ανακοινώσει ότι ο δράσης είχε τύπο "Β" ενώ ο Λι έχει τύπο "0".
Θύμα των λαθών και της πίεσης να βρεθεί ο δράσης έπεσε και ο Γιουν που πέρασε περίπου 20 χρόνια στη φυλακή για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε. Τώρα δηλώνει πως τουλάχιστον θα πάρει πίσω την τιμή του.
Οι ψυχολόγοι που εξέτασαν τον Λι αποφάνθηκαν πως είναι ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Στο στρατό, ως οδηγός τανκ, ένιωσε επιτυχημένος και αυτόνομος. Όταν όμως αποστρατεύτηκε ήρθε η «έκρηξη» καθώς στη μονότονη ζωή του δεν έβρισκε αυτό το συναίσθημα επιβεβαίωσης. Το βρήκε στους βιασμούς και τις δολοφονίες. Ένιωθε ότι είχε τον έλεγχο και προσπαθούσε μόνιμα να αναβιώσει το συναίσθημα που ένιωσε στο πρώτο του έγκλημα. Ακόμα και μετά την ομολογία όλων των φόνων ο Λι δεν έδειξε να επηρεάζεται. Συνέχισε κανονικά τη ζωή του στη φυλακή και δείχνει ότι δεν μπορεί να νιώσει πραγματικά μεταμέλεια. «Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί βίαζα και σκότωνα» είπε στις αρχές.
Το 2003 κυκλοφόρησε η εξαιρετική ταινία Memories of Murder (ΦΩΤΟ) που ήταν βασισμένη στην υπόθεση. «Την είδα κάποια στιγμή στη φυλακή αλλά δεν ένιωσα κάτι ιδιαίτερο», σχολίασε ο Λι.