Νέα έρευνα υποστηρίζει πως βρήκε στοιχεία που ενισχύουν το ενδεχόμενο να υπάρχει ο λεγόμενος «Planet Nine». Είναι μεγαλύτερος από τη Γη και βρίσκεται στη Ζώνη Κάιπερ
Υπάρχει τελικά ένας κρυμμένος πλανήτης
στο Ηλιακό μας σύστημα; Το ερώτημα απασχολεί έντονα την επιστημονική κοινότητα
η οποία δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να υπάρχει ένα ουράνιο σώμα, σε
τροχιά γύρω από τον Ήλιο, το οποίο δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει.
Αστροφυσικοί στην Ιαπωνία τονίζουν ότι
ανακάλυψαν στοιχεία που υποστηρίζουν το ενδεχόμενο να υπάρχει ένατος πλανήτης (ο
Πλούτωνας πλέον δεν θεωρείται πλανήτης) ο οποίος βρίσκεται στη Ζώνη Κάιπερ
(Kuiper Belt) του συστήματος μας.
Σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε
στο The Astronomical Journal οι Πατρίκ Σοφία Λικάβκα και Τακάσι Ίτο, του
Πανεπιστημίου Κιντάι και του Εθνικού Αστεροσκοπείου της Ιαπωνίας, περιγράφουν
ιδιότητες/ χαρακτηριστικά της Ζώνης Κάιπερ που θεωρούν ότι συνάδουν με την
παρουσία ενός πλανήτη ο οποίος δεν είναι πολύ μεγαλύτερος από τη Γη.
«Οι τροχιές των αντικειμένων πέρα από
τον Ποσειδώνα (ΤΝΟ- trans-Neptunian objects) μπορεί να υποδεικνύουν την ύπαρξη
ενός πλανήτ, στο εξώτερο Ηλιακό Σύστημα, ο οποίος δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα. Διαπιστώσαμε
πως ένας πλανήτης σαν τη Γη, σε μακρινή και κεκλιμένη τροχιά μπορεί να εξηγήσει
θεμελιώδεις ιδιότητες της μακρινής ζώνης Κάιπερ: Έναν σημαντικό πληθυσμό ΤΝΟ με
τροχιές πέρα από τη βαρυτική επιρροή του Ποσειδώνα και την ύπαρξη κάποιων
ακραίων αντικειμένων με παράξενες τροχιές. Προβλέπουμε την ύπαρξη ενός πλανήτη
σαν τη Γη και διαφόρων ΤΝΟ σε παράξενες τροχιές στο εξώτερο Ηλιακό Σύστημα, που
μπορούν να λειτουργήσουν ως παρατηρησιακά ελεγχόμενες υπογραφές των διαταραχών
του υποτιθέμενου πλανήτη» γράφουν σχετικά οι ερευνητές.
Δεν είναι λίγες οι έρευνες μέσα στην
τελευταία δεκαετία που υποστηρίζουν θεωρίες ως προς την πιθανή ύπαρξη ενός
πλανήτη στις εσχατιές του Ηλιακού Συστήματος- πολλοί τον αποκαλούν Ένατο
Πλανήτη.
Ωστόσο επί της προκειμένης, οι
ερευνητές εκτιμούν πως μπορεί να υπάρχει ένας πλανήτης πολύ πιο κοντά: Στη Ζώνη
Κάιπερ, ένα ημικυκλικό δίσκο που αποτελείται από αντικείμενα στο εξώτερο Ηλιακό
Σύστημα, που αρχίζει λίγο μετά την τροχιά του Ποσειδώνα. Όπως και οι πλανήτες,
το υλικό της Ζώνης Κάιπερ κινείται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.
Προηγούμενες έρευνες είχαν υποδείξει
ότι τα αντικείμενα του δίσκου είναι αστεροειδείς, διαστημικοί βράχοι, κομήτες
και άλλα μικρά κομμάτια υλικού, κυρίως από πάγο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι
κάποια από τα αντικείμενα της Ζώνης Κάιπερ συμπεριφέρονται με έναν τρόπο που
δείχνει ότι ίσως υπάρχει ανάμεσά τους ένας πλανήτης, σε απόσταση μέχρι και
περίπου 500 AU (Αστρονομικές Μονάδες- μια Αστρονομική Μονάδα αντιστοιχεί σε 150
εκατομμύρια χιλιόμετρα, και παλαιότερα οριζόταν ως η μέση απόσταση της Γης από
τον Ήλιο). Συγκριτικά, ο Ποσειδώνας είναι περίπου 30 AU από τον Ήλιο.
Μελετώντας αντικείμενο πέραν από την
τροχιά του Ποσειδώνα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι κάποια είχαν περίεργες
τροχιές, κάτι που δείχνει ότι επηρεάζονται από τη βαρυτική έλξη ενός
αντικειμένου μεγαλύτερου από ένα τυπικό ΤΝΟ. Επίσης, βρήκαν μεγάλο αριθμό
αντικειμένων μεγάλης κλίσης- και χρησιμοποίησαν προσομοιώσεις σε υπολογιστές
για να εξηγήσουν τις συμπεριφορές αυτές.
Οι προσομοιώσεις έδειξαν πως η πιο
πιθανή εξήγηση ήταν αυτή ενός πλανήτη στη Ζώνη Κάιπερ, ο οποίος, αν υπάρχει, θα
έχει μάζα 1,5 με 3 φορές αυτή της Γης και τροχιά που θα τον φέρνει σε απόσταση
250-500 AU από τον Ήλιο.
Όσον αφορά στο πώς θα μπορούσε ένας
τέτοιος πλανήτης να μην έχει ανακαλυφθεί ακόμα, σημειώνεται πως, αν και πολλοί
έχουν την εντύπωση πως το Ηλιακό Σύστημα μας είναι «γνωστό», οι παρυφές του
είναι μια πολύ μακρινή και «θολή» περιοχή, πολύ μακριά από το φως του Ήλιου-
οπότε ακόμα και ένα αντικείμενο μεγάλο σαν ένας πλανήτης θα μπορούσε να διαφεύγει
της προσοχής μας. Σημειώνεται πως το πιο μακρινό μεμονωμένο αντικείμενο που
ήμασταν σε θέση να βρούμε στον Ηλιακό Σύστημα ήταν σε απόσταση 132 AU όταν
ανακαλύφθηκε- ενώ ο Πλούτωνας, για παράδειγμα, είναι «μόλις» στις 40 AU από τον
Ήλιο. Πέρα από τον Ποσειδώνα υπάρχουν πολλοί παγωμένοι βράχοι και πλανήτες-
νάνοι (η Ζώνη Κάιπερ), και τα τελευταία χρόνια, με πιο ευαίσθητα τηλεσκόπια και
εκτενέστερες έρευνες, ήταν δυνατός ο εντοπισμός πολλών ΤΝΟ, κάτι που επιτρέπει
στους επιστήμονες να διαπιστώνουν μοτίβα στις συμπεριφορές τους.
Τώρα στο ερώτημα το πώς μπορεί να
μοιάζει ένας τέτοιος πλανήτης η επιστημονική κοινότητα δίνει μια εικόνα.
Πιθανότατα θα είναι ένας τεράστιος, παγωμένος βράχος στου οποίου τον ουρανό ο Ήλιος
φαίνεται σαν ένα πολύ λαμπερό αστέρι.