Εταιρεία υποστηρίζει ότι αναβίωσε τους ανταρόλυκους του Game of Thrones


Το είδος έχει εξαφανιστεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μια επιστημονική ομάδα πέτυχε τη γέννηση τριών λύκων με χαρακτηριστικά ανταρόλυκων

Στην επική σειρά Game of Thrones τα έξι παιδιά της οικογένειας Σταρκ υιοθετούν από ένα κουτάβι ανταρόλυκου (dire wolf). Πρόκειται για ένα εξαφανισμένο είδος λύκου που έζησε στην Αμερική κατά τη διάρκεια των εποχών του Ύστερου Πλειστόκαινου και του Πρώιμου Ολόκαινου (125.000- 9.440 χρόνια πριν). Η εταιρεία Colossal Biosciences όμως ισχυρίζεται πως πλέον ο όρος «εξαφανισμένος» δεν πρέπει να συντροφεύει τον ανταρόλυκο.

Μια ομάδα ερευνητών της εταιρείας κατάφερε να ανακτήσει DNA του συγκεκριμένου είδους από απολιθώματα. Το χρησιμοποίησε για να τροποποιήσει είκοσι (και να χρησιμοποιήσει τελικά 15) γονίδια γκρίζων λύκων, ώστε να αποκτήσουν καίρια χαρακτηριστικά των ανταρόλυκων.

Στη συνέχεια δημιούργησαν έμβρυα από τα τροποποιημένα κύτταρα, τα οποία εμφυτεύτηκαν σε παρένθετες μητέρες (σκύλους) και περίμεναν την ολοκλήρωση της κυοφορίας και τη γέννηση τους.

Ρωμύλος, Ρώμος και Καλίσι

Η εταιρία ανακοίνωσε πως όλα πήγαν καλά και τρία υγιέστατα κουτάβια έβαλαν τέλος στην εξαφάνιση των ανταρόλυκων από τον πλανήτη μας. Συγκεκριμένα η Colossal Biosciences παρουσίασε δύο αρσενικά λυκάκια έξι μηνών και ένα θηλυκό δύο μηνών. Τα ονόμασε Ρωμύλος, Ρώμος και Καλίσι αντίστοιχα. Τα τρία κουτάβια διαθέτουν αρκετά στοιχεία από τη χαρακτηριστική εμφάνιση των ανταρόλυκων. Είναι μεγαλόσωμα, με πυκνό, ανοιχτόχρωμο τρίχωμα, σπάνιο για το είδος των γκρίζων λύκων. Η Colossal Biosciences φιλοξενεί τους λύκους σε μια μεγάλη, ιδιωτική έκταση σε άγνωστη τοποθεσία κάπου στον βορρά των ΗΠΑ.

Η επικεφαλής του επιστημονικού προγράμματος της Colossal, Μπεθ Σαπίρο, χαρακτήρισε τα κουτάβια ως την «πρώτη επιτυχημένη περίπτωση από-εξαφάνισης (de-extinction)». «Δημιουργούμε λειτουργικά αντίγραφα από ένα ζώο που υπήρξε σε κάποια παλαιότερη εποχή», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ωστόσο πολλοί ειδικοί διαφωνούν με τον παραπάνω ισχυρισμό, υποστηρίζοντας ότι δεν πρόκειται για περίπτωση αναβίωσης εξαφανισμένου είδους, αλλά για γκρίζους λύκους με τροποποιημένο γενετικό κώδικα, ώστε να μοιάζουν περισσότερο με ανταρόλυκους.

Οι τρεις λύκοι θα παραμείνουν σε αιχμαλωσία. Ωστόσο, το τεχνολογικό άλμα που συνιστά η γέννησή τους θα μπορούσε να βοηθήσει στη διατήρηση ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση, όπως ο κόκκινος λύκος της Βόρειας Καρολίνας.

De-extinction

Η επιστήμη του de-extinction συναρπάζει πολλούς στην επιστημονική κοινότητα. Ήδη έχει ανακοινωθεί η προσπάθεια δημιουργίας κλώνου μαμούθ μέσω κυττάρου από κουφάρι ζώου που βρέθηκε παγωμένο και σχεδόν αυτούσιο.

Η Colossal Biosciences ιδρύθηκε το 2021 και επέλεξε μια διαφορετική προσέγγιση καθώς είναι σπανιότατο να βρεθεί καλά διατηρημένο ένα σώμα αρχαίου ζώου. Μέσω της ανάλυσης DNA, εντοπίζουν τις βασικές μεταλλάξεις που καθιστούσαν τα εξαφανισμένα είδη διαφορετικά από τους σύγχρονους συγγενείς τους.

Στη συνέχεια, τροποποιούν το DNA ενός σύγχρονου συγγενικού είδους και χρησιμοποιούν αυτά τα γονίδια για να παράγουν βιώσιμα πλάσματα. Τα ζώα αυτά δεν είναι γενετικά ταυτόσημα με τα εξαφανισμένα είδη, αλλά φέρουν αρκετά βασικά χαρακτηριστικά τους.

Η εταιρεία είχε ξεκινήσει φιλόδοξα project με μαμούθ και ντόντο, όμως συνάντησε δυσκολίες. H εμφύτευση εμβρύων σε ελέφαντες είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη υπόθεση, ενώ για τον ντόντο έπρεπε να αναπτυχθεί τεχνολογία τοποθέτησης εμβρύων σε αβγό με σκληρό κέλυφος.

Το 2023, η Colossal επικεντρώθηκε στον ανταρόλυκο ως πιο «προσβάσιμο» στόχο, λόγω της συγγένειάς του με τους σκύλους. Το DNA προήλθε από δόντι 13.000 ετών από το Οχάιο και ένα κρανίο 72.000 ετών από το Αϊντάχο.

Η γενετική ανάλυση έδειξε ότι οι ανταρόλυκοι είχαν κοινή γενεαλογική προέλευση με τους λύκους, τα τσακάλια και άγρια σκυλιά της Αφρικής που απαντώνται σήμερα στη φύση. Πριν από 4,5 εκατομμύρια χρόνια διαχωρίστηκαν από το κεντρικό «κλαδι» του γενεαλογικού δέντρου και συγχωνεύθηκαν ξανά με προγόνους των γκρίζων λύκων και των κογιότ πριν από 2,6 εκατομμύρια χρόνια.

Οι ανταρόλυκοι είχαν κατά 25% μεγαλύτερο μέγεθος από τους γκρίζους λύκους, και διέθεταν δυνατά σαγόνια και μεγάλα δόντια. Κυνηγούσαν άλογα, βίσωνες και ίσως ακόμα μαμούθ. Ήταν κυρίαρχοι θηρευτές στον Νότιο Καναδά και τις ΗΠΑ. Η αιτία της εξαφάνισης τους αποδίδεται στον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής και στον ανταγωνισμό με άλλα είδη συμπεριλαμβανομένου της υπερεκμετάλλευσης από τους νεοεισερχόμενους ανθρώπους κυνηγούς.

Η διαδικασία

Για το εγχείρημα του ανταρόλυκου, οι επιστήμονες απομόνωσαν κύτταρα από το αίμα γκρίζων λύκων και επεξεργάστηκαν το DNA. Η ομάδα της Colossal επιδίωξε να τροποποιήσει 20 γονίδια. Τελικά όμως, οι επιστήμονες εισήγαγαν μεταλλάξεις ανταρόλυκου μόνο σε 15 γονίδια, αφού προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι εναπομείνασες πέντε μεταλλάξεις προκαλούν κώφωση και τύφλωση στους γκρίζους λύκους.

Το επεξεργασμένο DNA μεταφέρθηκε από τα κύτταρα των γκρίζων λύκων σε ωάρια σκύλων. Μετά από πολλές αποτυχημένες απόπειρες κυοφορίας γεννήθηκαν συνολικά τέσσερα κουτάβια, το ένα από τα οποία πέθανε από διάτρηση εντέρου (η οποία δεν σχετίζεται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, με κάποιο γενετικό σφάλμα).

Ο Ματ Τζέιμς, επικεφαλής του τμήματος της Colossal, ο οποίος επιτηρούσε τις κυοφορίες και τις γεννήσεις, ήξερε ότι τα είχαν καταφέρει όταν αντίκρισε το πρώτο κουτάβι με λευκό τρίχωμα. «Είδα την πρώτη άσπρη τούφα και έπαθα σοκ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή» τονίζει.

Ναι μεν αλλά…

Επιστήμονες, που δεν συμμετείχαν στο project, αμφισβητούν τον όρο de-extinction. Ο Άνταμ Μπόικο, καθηγητής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ χαρακτήρισε «συναρπαστικό» το γεγονός ότι  πλέον οι επιστήμονες μπορούν να δημιουργήσουν  λειτουργικές εκδοχές εξαφανισμένων ειδών». Τόνισε όμως ότι δεν θεωρεί τους Ρωμύλο, Ρέμο και Καλίσι αληθινούς ανταρόλυκους, όπως αυτούς που κυνηγούσαν στον πλανήτη πριν από χιλιάδες χρόνια. Όπως εξηγεί, τα τρία κουταβια δεν μεγαλώνουν σε αγέλες ανταρόλυκων, ώστε να μάθουν τη συμπεριφορά τους, ούτε ακολουθούν μια αρχαία διατροφή, επομένως δεν θα αποκτήσουν τη μοναδική μικροχλωρίδα του εντέρου των προγόνων τους.

Πράγματι, τα ζώα φέρουν 15 γονίδια του ανταρόλυκου, τα οποία ενδέχεται να αποκαλύψουν κάτι για τη βιολογία του εξαφανισμένου είδους. Ωστόσο, ο Δρ. Μπόικο εκτιμά ότι πολλά ακόμη γονίδια μπορεί να συνέβαλαν στη διαφοροποίηση των ανταρόλυκων από άλλους λύκους. «Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι αυτός ο αριθμός», είπε. «Μπορεί να είναι 20, μπορεί και 2.000».

Όπως και να το αναλύσει κανείς όμως, είναι δεδομένο ότι η υλοποίηση ενός τέτοιου project συναρπάζει και ανοίγει τον δρόμο για την επιστροφή, στο εγγύς ή πιο μακρινό μέλλον, ειδών που έχουν εξαφανιστεί από τον πλανήτη μας εδώ και χιλιάδες χρόνια.