Μέσα στο τουριστικό θέρετρο του Κιμ Γιονγκ Ουν: Μια Ρωσίδα το επισκέφτηκε και περιέγραψε την εμπειρία της

 «Όλα έμοιαζαν τέλεια, αλλά ήξερες ότι τίποτα δεν ήταν φυσικό»

Στις αρχές Ιουλίου, ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν, εγκαινίασε με κάθε επισημότητα το πρώτο τουριστικό θέρετρο της χώρας του.

Το Wonsan Kalma Coastal Tourist Zone βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Βόρειας Κορέας, και αποτελεί ένα σύμβολο αλλαγής, το νέο στολίδι του καθεστώτος και, σύμφωνα με την προπαγάνδα, προοριζόταν να ανοίξει τις πύλες της χώρας σε όλον τον κόσμο. Το θέρετρο, χτισμένο κοντά σε ένα σημείο δοκιμών πυραύλων, περιλαμβάνει πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια, εμπορικά κέντρα και ένα θαλάσσιο πάρκο, σύμφωνα με τα κρατικά μέσα της Βορείου Κορέας. Αν και διαφημιζόταν αρχικά ότι θα δέχεται τουρίστες από όλες τις χώρες του κόσμου, η πραγματικότητα τελικά αποδείχθηκε λίγο διαφορετική. Το θέρετρο άνοιξε μόνο για λίγους και για όσους πληρούσαν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Μέχρι στιγμής το έχουν επισκεφτεί μόνο Ρώσοι σε ομάδες οργανωμένες από συγκεκριμένα τουριστικά πρακτορεία.

Μια από τους τυχερούς ήταν η 33χρονη Αναστασία Σαμσόνοβα από την Ρωσία, η οποία ήταν από τους πρώτους τουρίστες που πήγαν διακοπές στο τουριστικό θέρετρο που εγκαινίασε ο Κιμ Γιόνγκ Ουν.

«Ήταν σαν να βρίσκεσαι σε μια σκηνή θεάτρου», δήλωσε αργότερα η 33χρονη εργαζόμενη στον τομέα του ανθρώπινου δυναμικού από τη Μόσχα. «Όλα έμοιαζαν τέλεια, αλλά ήξερες ότι τίποτα δεν ήταν φυσικό».

Το ταξίδι της ξεκίνησε από τη Ρωσία, με πτήση προς την Πιονγιάνγκ. Από το αεροδρόμιο, μια ομάδα δεκαπέντε τουριστών επιβιβάστηκε σε ένα κλιματιζόμενο τρένο, αποκλειστικά γι’ αυτούς, το οποίο τους μετέφερε στο Wonsan Kalma. Το κόστος του πακέτου για μια εβδομάδα διακοπές ήταν συνολικά 1.800 δολάρια (περίπου 1500 ευρώ). Το ποσό ισοδυναμεί με περίπου το 60% του μέσου μηνιαίου μισθού στη Ρωσία.

Η ίδια λέει ότι η επίσκεψή της ήταν αυστηρά ελεγχόμενη, με συνοδούς και ένοπλους φρουρούς και ένα καθορισμένο πρόγραμμα από το οποίο δεν μπορούσε να παρεκκλίνει χωρίς την άδεια των αρχών της Βόρειας Κορέας. Λέει ότι οι ξεναγοί της είπαν ότι οι φρουροί ήταν απαραίτητοι για να «αποτρέψουν την περίπτωση αλληλεπίδρασης με τους ντόπιους, γιατί μπορεί να τους τρομάζαμε και να τους φέρναμε αμηχανία».

«Όταν περπατούσαμε στον δρόμο, οι Βορειοκορεάτες μας κοίταζαν με μεγάλη έκπληξη επειδή η χώρα ήταν κλειστή για πολύ καιρό», λέει η Αναστασία στο BBC.

Η ομάδα της έπρεπε να ακολουθήσει μια σειρά από αυστηρούς κανόνες: Δεν θα έπρεπε να φωτογραφίσουν εργοτάξια ή στρατιωτικές εγκαταστάσεις και δεν θα έπρεπε να φοράνε αποκαλυπτικά ρούχα ούτε στην παραλία. Φυσικά κάθε αλληλεπίδραση με τους ντόπιους σχεδόν απαγορευόταν.

Ωστόσο, παρά τους περιορισμούς και τους κανόνες που έπρεπε να ακολουθεί, η Σαμσόνοβα λέει ότι απόλαυσε τις διακοπές της καθώς η παραλία δεν είχε καθόλου κόσμο και έμοιαζε σχεδόν άδεια, ενώ η άμμος ήταν κατάλευκη και καθαρή.

«Κάθε μέρα καθάριζαν την παραλία και έστρωναν ξανά την άμμο μεθοδικά μέχρι να γίνει τελείως επίπεδη. Όλα ήταν άψογα», λέει.

 «Οι ξαπλώστρες ήταν εντελώς καινούργιες, όλα πεντακάθαρα. Η είσοδος στη θάλασσα ήταν πολύ εύκολη, οπότε ναι, ήταν πραγματικά μια πολύ καλή παραλία. Δεν υπήρχε καμία βιασύνη για ξαπλώστρες, κανένας θόρυβος από παιδιά. Ήταν σαν να βρισκόσουν σε ένα μέρος έξω από τον χρόνο», θυμάται η Σαμσόνοβα.

Η καθημερινότητα μέσα στο θέρετρο

Το Wonsan Kalma ήταν άκρως εντυπωσιακό. Τεράστια ξενοδοχεία υψώνονται κατά μήκος της παραλίας, η άμμος έχει τόσο λαμπερό λευκό χρώμα, ενώ η είσοδος στη θάλασσα είναι τόσο ομαλή που μοιάζει φτιαγμένη στο εργαστήριο. Υπάρχουν εμπορικά κέντρα, εστιατόρια, καφέ, ακόμα και ένα υδάτινο πάρκο - αν και στην ομάδα της Σαμσόνοβα δεν επιτράπηκε η επίσκεψη.

Το πρόγραμμα της ομάδας στο θέρετρο ήταν αυστηρά καθορισμένο. Ξυπνούσαν στις οκτώ για πρωινό, όταν ακολουθούσαν διάφορες δραστηριότητες μέσα στη μέρα, ενώ σε πιο χαλαρές ημέρες η μέρα ξεκινούσε στις 09:30. Στο μενού κυριαρχούσε το κρέας, συνήθως σε γλυκόξινη σάλτσα, και πιάτα με ψιλοκομμένο λάχανο και καρότο. «Η κουζίνα ήταν προσαρμοσμένη στις ρωσικές γεύσεις, αλλά πάντα με μια κορεατική πινελιά», λέει.

Στα καταστήματα με αναμνηστικά  πωλούνταν ρούχα της Ολυμπιακής ομάδας της Βόρειας Κορέας. Η μπύρα ήταν φθηνή με λιγότερο από ένα ευρώ το μπουκάλι, αλλά η γεύση της ήταν περίεργη. Φθηνό ήταν επίσης και το νερό καθώς ένα μπουκαλάκι μισού λίτρου είχε 60 λεπτά.

Ορισμένες διαφημίσεις για το ταξίδι αναφέρουν ακόμη και το κοντινό σημείο δοκιμών πυραύλων, περιγράφοντάς το ως ένα «μοναδικό» μέρος. Η Αναστασία λέει ότι δεν εκτοξεύτηκαν πύραυλοι όσο βρισκόταν εκεί, αλλά μέσα στο θέρετρο πωλούνταν παιχνίδια-πύραυλοι που κόστιζαν 40 δολάρια.

«Ήταν σαν να ζούσαμε σε δύο παράλληλες πραγματικότητες», λέει η Σαμσόνοβα. «Από τη μία, οι τουρίστες σε μια σχεδόν τεχνητή πολυτέλεια. Από την άλλη, μια χώρα που έβλεπες μόνο μέσα από θολά παράθυρα λεωφορείου».

Πάντως είναι άγνωστο το πότε θα επιτραπεί στους επόμενους Ρώσους τουρίστες να εισέλθουν στο Wonsan Kalma. Το ταξιδιωτικό γραφείο Vostok Intur, το οποίο οργάνωσε τα τρία πρώτα ταξίδια στο θέρετρο, δήλωσε ότι υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για πιθανές εκδρομές τον Σεπτέμβριο, αλλά οι αρχές της Βόρειας Κορέας δεν τις έχουν ακόμα εγκρίνει. Κάποιες διαφημίσεις που υπήρχαν στο διαδίκτυο από ρωσικά ταξιδιωτικά γραφεία για τα μέσα Σεπτεμβρίου, πλέον έχουν αφαιρεθεί.

Πάντως, δεν είναι μόνο οι Ρώσοι που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, για να πάνε στο Wonsan Kalma. Ακόμα και οι πολίτες της Κίνας, η οποία συνορεύει με τη Βόρεια Κορέα και είναι ο κύριος σύμμαχος και οικονομικός εταίρος της, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση στο θέρετρο, σύμφωνα με τον Αντρέι Λανκόφ, ειδικό στις σχέσεις Βόρειας Κορέας-Ρωσίας και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κουκμιν στη Σεούλ.

Λέει ότι η Πιονγκγιάνγκ περιορίζει σκόπιμα τον αριθμό των τουριστών και ελέγχει στενά τις κινήσεις τους, εν μέρει για να μην βλέπουν οι Βορειοκορεάτες τους πλουσιότερους ξένους και κάνουν συγκρίσεις.

«Οι απλοί άνθρωποι μπορεί να αρχίσουν να αναρωτιούνται: "Πώς γίνεται και ακόμη και χωρίς τον μεγάλο ηγέτη μας, ή τον γιο ή την κόρη του, να ζουν τόσο καλά;". Είναι πιο ασφαλές να περιορίζεις την επαφή», λέει ο Λανκόφ.

Για αυτόν τον λόγο, η Βόρεια Κορέα φαίνεται να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι καλύτερο να μην εισέρχονται στη χώρα πάρα πολλοί ξένοι, προσθέτει. Ωστόσο, γίνεται μια προσπάθεια να ανοίξει λίγο περισσότερο στους ξένους πάντα υπό προϋποθέσεις.

Είναι ενδεικτικό ότι το 2024, περίπου 1.500 Ρώσοι ταξίδεψαν στη Βόρεια Κορέα για τουρισμό, σύμφωνα με τους συνοριοφύλακες της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσίας. Αντίθετα, περισσότεροι από 6,7 εκατομμύρια επισκέφθηκαν την Τουρκία και σχεδόν 1,9 εκατομμύρια πήγαν στην Κίνα.

Ωστόσο, το δεύτερο τρίμηνο του 2025, 1.673 Ρώσοι εισήλθαν στη Βόρεια Κορέα ως τουρίστες, ένας αριθμός που είχε να καταγραφεί από το 2010, πριν από την εισαγωγή των τουριστικών περιορισμών.

Το τίμημα του Wonsan Kalma

Η ιστορία του Wonsan Kalma δεν είναι τόσο λαμπερή όσο φαίνεται το θέρετρο. Από το 2018, όταν ξεκίνησε η κατασκευή του, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατήγγειλαν τη χρήση καταναγκαστικής εργασίας. Αναφορές μιλούν για «ταξιαρχίες σοκ»: εργαζόμενους που δούλευαν σε εξαντλητικές βάρδιες, με ανεπαρκή αμοιβή και υπό σκληρές συνθήκες, ώστε το έργο να ολοκληρωθεί γρήγορα.

Ο Τζέιμς Χίναν, επικεφαλής του Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Σεούλ, δήλωσε μιλώντας στο ΒΒC πως υπήρχαν ενδείξεις ότι οι εργάτες δούλευαν 24ωρα για να παραδώσουν το θέρετρο στην ώρα του. «Αυτό παραπέμπει καθαρά σε σύστημα καταναγκαστικής εργασίας», τόνισε.

Ο Κιμ Γιονγκ Ουν θέλησε με αυτό το θέρετρο να δείξει ότι η Βόρεια Κορέα μπορεί να σταθεί επάξια απέναντι σε διάσημους τουριστικούς προορισμούς του εξωτερικού. Άλλωστε λέγεται ότι για την κατασκευή του είχε στείλει αντιπροσωπεία στο θέρετρο Μπένιντρομ της Ισπανίας, η οποία αντέγραψε τα πάντα για τον τρόπο λειτουργίας του.

Πάντως, παρά τους περιορισμούς κατά την επίσκεψή της, η Σαμσόνοβα λέει πως έζησε κάτι που δύσκολα θα ξεχάσει. «Δεν ήταν το είδος των διακοπών που έχουμε συνηθίσει. Ήταν κάτι ανάμεσα σε ταξίδι, πείραμα και… παράσταση».

Γι’ αυτό και η ίδια σκέφτεται να επιστρέψει στη Βόρεια Κορέα. Η παρέα της συζητά να οργανώσει ξανά το ίδιο ταξίδι τον επόμενο χρόνο, ίσως συνδυάζοντάς το με το κοντινό χιονοδρομικό κέντρο Masikryong. «Η Βόρεια Κορέα έχει κάτι ανεξήγητα γοητευτικό», λέει. «Δεν χαλαρώνεις πραγματικά, αλλά βλέπεις έναν κόσμο που, με έναν περίεργο τρόπο, δεν μοιάζει να έχει αλλάξει από τη δεκαετία του ’60».