Tι συμβολίζει τελικά το Ministry of Silly Walks;

Πώς.. γεννήθηκε το "Υπουργείο Χαζού Βαδίσματος". Τι λένε οι ίδιοι οι Monty Python. Κρύβει τελικά κάποιον συμβολισμό;

Μέσω μιας μαθητικής παρέλασης επανήλθαν στην ελληνική δημοσιότητα οι θρυλικοί Monty Python. Μια ομάδα κοριτσιών επέλεξε να εκφράσει την αντίθεση της στις παρελάσεις αναπαράγοντας κινήσεις από ένα από τα πιο γνωστά σκετς των Βρετανών, το «The Ministry of Silly Walks».

Το συγκεκριμένο σκετς έκανε πρεμιέρα στις 15 Σεπτεμβρίου 1970 και ήταν μέρος του πρώτο επεισοδίου, τη δεύτερης σεζόν του Monty Python's Flying Circus. Το επεισόδιο ονομαζόταν  «Face the Press» και το «The Ministry of Silly Walks» διαρκούσε τέσσερα λεπτά και δέκα δευτερόλεπτα.

Πρωταγωνιστής είναι ο Τζον Κλιζ που παίζει τον ρόλο του υπουργού σε ένα φανταστικό βρετανικό υπουργείο που είναι επιφορτισμένο με την ανάπτυξη νέων τρόπων "χαζού βαδίσματος". Tον ρόλο του μαγαζάτορα παίζει ο Τέρι Τζόουνς και αυτό του Mr Pudey ο Μάικλ Πέιλιν.

Το γεγονός ότι σε όλη τη διάρκεια ο Κλιζ περπατά με διάφορους περίεργους τρόπους χάρισε στον σκετς την τεράστια δημοφιλία του. Ήταν τέτοια η επιτυχία ώστε οι Pythons αποφάσισαν να το εντάξουν τόσο στις παραστάσεις τους όσο στο κινηματογραφικό φιλμ "Monty Python Live at the Hollywood Bowl". Μάλιστα για το σκετς o Έρικ Άιντλ έγραψε το τραγούδι The Silly Walk Song.

"Είχε επιτυχία γιατί ο Τζον είναι μεταλλαγμένος"

Αναφερόμενος στο «The Ministry of Silly Walks» ο Τζον Κλιζ θυμάται: "Θυμάμαι που έκανα πρόβα στο μικρό διαμέρισμα που είχα τότε. Ο γείτονας που έμενε από κάτω μου με σταμάτησε και με ρώτησε: Μα τι ακριβώς κάνεις εκεί πάνω. Ήταν τόσο περίεργοι και ακανόνιστοι οι ήχοι που δεν μπορούσε να καταλάβει τις τους προκαλούσε. Το σκετς προκαλούσε τόσο γέλιο, ήταν τέτοιος ο θόρυβος που σταματούσα να ασχολούμαι με τους διαλόγους. Έμεινε αξέχαστο από τη δική μου εμφάνιση και όχι γιατί ήταν τόσο καλό".

Ο Μάικλ Πέιλιν τονίζει από την μεριά του: "Η όλη ιδέα του περίεργου περπατήματος μας φάνηκε τόσο αστεία. Άρεσε σε όλους μας γιατί ήταν αστείο και δεν σήμαινε τίποτα όπως το όνομα μας, Monty Python. Η επιτυχία του είχε να κάνει με τη σωματική δομή του Τζον (Κλιζ) και τη δύναμη που έβαζε".

"O Τζον είναι φρικιό, είναι μεταλλαγμένος, ο Θεός δεν φτιάχνει τέτοιους ανθρώπους. Γι αυτό είχε τόσο μεγάλη επιτυχία το σκετς" λέει ο Τέρι Γκίλιαμ.

Το σκετς απαιτούσε μεγάλη σωματική προσπάθεια από τη μεριά του Κλιζ και έτσι όσο περνούσαν τα χρόνια σταμάτησε να το παρουσιάζει. "Δεν μπορώ να κάνω πλέον χαζά περπατήματα" ανέφερε σε μια συνέντευξη του ενώ ο Πέιλιν θυμάται: "Όλοι ήθελαν να το δουν ξανά και ξανά αλλά ο Τζον δεν μπορούσε να το κάνει συνέχεια. Όταν του λέγαμε ότι θα κάνουμε μια ακόμα περιοδεία απαντούσε ότι δεν θέλει να κάνει πάλι το περπάτημα".

Τι ακριβώς σατιρίζει;

Είναι προφανές ότι το «The Ministry of Silly Walks» λειτουργεί άριστα ως σάτιρα για την αγγλική γραφειοκρατία αλλά τα μέλη των Pythons τονίζουν ότι δεν είχαν ούτε καν αυτό στο μυαλό του. Στο βιβλίο The Pythons τα μέλη της θρυλικής ομάδας τονίζουν ότι θεωρούσαν το σκετς μια "αγνή χαζομάρα" ενώ ο Κλιζ έχει εκφράσει την απογοήτευση του για το γεγονός ότι το κοινό το θεωρεί ένα από τα κορυφαία του σκετς. "Όλοι πιστεύουν ότι είναι πολύ αστείο, πιο αστείο απ' ό,τι το θεωρώ εγώ. Πάντα γκρίνιαζα στον Μάικλ (Πέιλιν) που έγραψε το σκετς και έπρεπε να περάσω το βράδυ παίζοντας το. Δεν έκρυβα την απογοήτευση μου" λέει ο Βρετανός ηθοποιός.

Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είχε την αρχική ιδέα. Η επικρατούσα θεωρία είναι ότι ανήκει στον Κλιζ. Την μοιράστηκε με τους Πέιλιν και Τζόουνς οι οποίοι έγραψαν τους διαλόγους. Ένας καθηγητής του Κλιζ στο Κολέγιο Ντάουινγκ στο Κέιμπριτζ υποστηρίζει ότι έμπνευση για το σκετς αποτέλεσαν τα χρόνια που σπούδασε εκεί. Τα δρομάκια γύρω από τα κτίρια του κολεγίου ήταν στρωμένα με πέτρες, ήταν γεμάτα τρύπες και γλιστρούσαν. Αυτό έκανε όσους περπατούσαν να είναι πολύ προσεκτικοί και σε πολλές περιπτώσεις να κινούνται περίεργα και αστεία. Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι ο Κλιζ βλέποντας αυτό το περίεργο βάδισμα εμπνεύστηκε μετά από χρόνια το... Υπουργείο.

Αντίθετα το μέλος των Pythons, Γκρέιαμ Τσάπμαν στο βιβλίο του Graham Crackers υποστηρίζει ότι αυτός είχε την αρχική ιδέα για το «The Ministry of Silly Walks». Εμπνεύστηκε το σκετς από έναν άντρα που περνούσε καθημερινά δίπλα από το σπίτι του και ανέβαινε έναν απότομο λόφο με πολύ περίεργο τρόπο. Το είπε στους Πέιλιν και Τζόουνς και έγραψαν το σκετς.

Η... ελληνική θεωρία

Δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου υποστηρίζουν ότι το σκετς είχε ένα συγκεκριμένο συμβολισμό και οι Monty Python ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα. Χαρακτηριστικά δημοσίευμα αναφέρει: "Το «The Ministry of Silly Walks» των Monty Python που μας υπενθύμισαν τα κορίτσια που παρήλασαν στη Νέα Φιλαδέλφεια, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων - θετικών και αρνητικών - ήταν ένα σκετς - σχόλιο για τη γραφειοκρατική αναποτελεσματικότητα αλλά ήταν μια σαφής αναφορά στο Shell Shock των στρατιωτών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στο τετράλεπτο σκετσάκι ο Cleese είναι υπάλληλος του «Υπουργείου Χαζών Βαδισμάτων» και καλείται να δώσει κρατική χρηματοδότηση σε έναν πολίτη που θέλει να αναπτύξει το δικό του προσωπικό χαζό βάδισμα. Στην μεταπολεμική Ευρώπη οι πάσχοντες από Shell Shock πήγαιναν στα στρατοδικεία και τα υπουργεία για να αποδείξουν ότι το «χαζό τους βάδισμα» δεν ήταν προϊόν αναποτελεσματικότητας και ότι δικαιούνταν αποζημιώσεις".

Από πουθενά όμως δεν προκύπτει ότι υπήρχε τέτοια σύνδεση στο μυαλό των δημιουργών του σκετς. Τα μέλη των Monty Python σε συνεντεύξεις και βιβλία επιμένουν ότι το «The Ministry of Silly Walks» ήταν απλά κάτι χαζό που θεώρησαν πολύ αστείο και το ενέταξαν στο σόου τους.

Χαρακτηριστικό είναι ότι τονίζουν πως όχι μόνο δεν υπάρχει κάποιο αντιμιλιταριστικό μήνυμα αλλά ούτε καν ένα καυστικό σχόλιο για την αναποτελεσματικότητα των βρετανικών δημοσίων υπηρεσιών και την γραφειοκρατία. Ακόμα και στη δήλωση που εξέδωσαν οι κοπέλες που παρέλασαν στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν υπάρχει αναφορά στο "shell shock", τα μόνιμα ψυχικά τραύματα τα οποία δημιούργησε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος στους στρατιώτες που συμμετείχαν. 

Χαζό και με επιστημονική εξήγηση

Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε ψηφοφορία που έκανε το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο Channel 4 το 2005 το "Ministry" ψηφίστηκε ως το 15ο καλύτερο κωμικό σκετς όλων των εποχών. Το 2007 μια επιστημονική ομάδα αποφάσισε (για κάποιον ακατανόητο λόγο) να αναλύσει το "χαζό βάδισμα" και να εξηγήσει με τα μαθηματικά γιατί πράγματι είναι... χαζό και δεν θα μπορούσε ποτέ να υιοθετηθεί από τον άνθρωπο. Για την ιστορία οι ερευνητές που παρουσίασαν αυτή την περίεργη έρευνα ήταν οι Μανόχ Σριναβάσάν και Άντι Ρουίνα.