Στο μυαλό ενός κανιβάλου



Μια μέρα σαν σήμερα ο Άρμιν Μέιβες κάθισε στο εδώλιο για κανιβαλισμό και φόνο. Νέα στοιχεία, συνεντεύξεις και μαρτυρίες ρίχνουν φως στη φρικιαστική υπόθεση του "κανιβάλου του Ρότενμπουργκ"


O κατηγορούμενος μπήκε στην αίθουσα του δικαστηρίου του Βερολίνου φορώντας ένα σκούρο σακάκι. Έδειχνε ήρεμος και συνομιλούσε με τον δικηγόρο του. Όταν χαμογέλασε τα φλας των φωτογράφων πήραν φωτιά. Όλοι "στόχευαν" τα δόντια του. Ήταν Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2003 και μόλις είχε ξεκινήσει η δική του αιώνα στη Γερμανία. Το όνομα του κατηγορουμένου ήταν Άρμιν Μέιβες. Είχε ομολογήσει πως κανιβάλισε και δολοφόνησε τον μηχανικό Μπερντ Γιούργκεν Αρμάντο Μπράντες. Ο τεχνικός υπολογιστών από το Ρότενμπουργκ όχι μόνο έδωσε στις αρχές όλες τις φρικιαστικές λεπτομέρειες αλλά είχε βιντεοσκοπήσει τα πάντα. Αποδεχόταν ότι αυτό που έκανε ήταν άρρωστο αλλά τόνιζε συνέχεια ότι όλα έγιναν με τη συναίνεση του θύματος. "Λυπάμαι για ό,τι έγινε. Όμως μου είπε ότι ήθελε από παιδί να τον σφαγιάσουν και να τον φάνε. Ήταν πολύ έξυπνος και δεν έβλεπα κάποιο σημάδι διαταραχής" θα πει ο Μέιβες.

Όλα συνέβησαν στις 9 Μαρτίου 2001 όταν ο Μπράντες επισκέφθηκε το σπίτι του Μέιβες. Τέσσερις ώρες μετά ήταν νεκρός μέσα στην μπανιέρα του μπάνιου. Για μήνες ο Μέιβες θα έτρωγε κομμάτια από το σώμα του. "Με κάθε κομμάτι σάρκας του που έτρωγα τον θυμόμουν. Ήταν σαν να κοινωνώ" θα πει στον δικαστή.

Περίπου 20 χρόνια μετά το ραντεβού-φρίκης στο σπίτι στο Ρότενμπουργκ  λεπτομέρειες και νέα στοιχεία έχουν έρθει στο φως για μια υπόθεση που συγκλόνισε όλο τον πλανήτη.

Οι διάλογοι

Ο Μέιβες είχε βάλει αγγελία στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στο φόρουμ "The Cannibal Cafe". H αγγελία είχε τίτλο: «Δείπνο ή το δικό σου δείπνο» και ανέφερε: "Ζητώ έναν καλοφτιαγμένο άντρα 18 έως 30 ετών για να σφαγιαστεί και να καταναλωθεί". Την υπέγραφε ως ο Αρχιχασάπης. Εκεί είχε γνωρίσει πολλά υποψήφια θύματα που όμως στο τέλος έκαναν πίσω. Ο Μπράντες όμως ήταν αποφασισμένος να το πάει μέχρι τέλους. Πολλά χρόνια μετά τη δίκη ήρθε στο φως η τελευταία διαδικτυακή συζήτηση Μέιβες-Μπράντες. Έγινε στις 6 Μαρτίου 2001, τρεις μέρες πριν το ραντεβού. Ο Μέιβες είχε το κωδικό όνομα " Antrophagus" και ο Μπράντες το "Cator99". H συζήτηση τους αποτελεί ουσιαστικά μια λεπτομερή ανάλυση των όσων ακολούθησαν.
Cator99: Γειαααα;;;;
Antrophagus: Γεια σου Cator, τι κάνεις επαγγελματικά και είσαι τόσο αργά τη νύχτα ξύπνιος;
Cator99: Δεν μπορώ να κοιμηθώ πλέον λόγω της συνάντησης μας.
Antrophagus: Αυτή είναι μια λογική αιτία. Χθες ήμουν απίστευτα κουρασμένος. Ήταν μια μέρα γεμάτη στρες.
Cator99: Δουλεύω στις τηλεπικοινωνίες.
Antrophagus: Ω! Αυτό ακούγεται ενδιαφέρον.
Cator99: Σε πιστεύω.
Antrophagus: Ανυπομονώ για τη συνάντηση μας, θα είναι σίγουρα πολύ ωραία.
Cator99: Θέλω να γίνει. Ελπίζω να είναι πολύ ωραία. Έχεις βάλει ξυπνητήρι;;;;;
Antrophagus: Απομένουν μόνο λίγες μέρες μέχρι την 9η Μαρτίου.
Cator99: Παρ' όλα αυτά θα προτιμούσα να σε έχω συναντήσει χτες και να ένιωθα τα δόντια σου.
Antrophagus: Δεν μπορείς να έχεις τα πάντα. Απομένει κάποιος χρόνος πριν νιώσεις πραγματικά τα δόντια μου.
Cator99: Δεν ξέρω τι να περιμένω. Έχεις σφάξει έναν άντρα άλλη φορά;
Antrophagus: Δυστυχώς μόνο στο όνειρα μου. Όμως στις σκέψεις μου το κάνω κάθε βράδυ.
Cator99: Είμαι λοιπόν ο πρώτος; Έχεις φάει ανθρώπινη σάρκα ξανά ή όχι;
Antrophagus: Όχι δεν την βρίσκεις στο σούπερ μάρκετ δυστυχώς.
Cator99: Πώς ξέρεις ότι θα σου αρέσει ή ότι το αίμα δεν θα σε αρρωστήσει;
Antrophagus: Προετοιμάζω τον εαυτό μου με τα όνειρα μου. Μια φορά ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που πήρα μια σύριγγα και έβγαλα το δικό μου αίμα για να το μπορέσω να το πιω.
Cator99: Και το αίμα σου, σου άρεσε;
Antrophagus: Ήταν νόστιμο. Μια φορά άνοιγα τρύπες και το τρυπάνι μπήκε στο χέρι, ήταν εκπληκτικά. Το αίμα είναι ο χυμός της ζωής. Περιέρχει όλα όσα χρειάζεται ένας άνθρωπος για να τραφεί.
Cator99: Τότε ελπίζω ότι δεν θα κάνεις πίσω, ότι θα μπορέσεις να το κάνεις χωρίς πρόβλημα.
Antrophagus: Το να σου δαγκώσω το πέος σίγουρα δεν θα είναι εύκολο, η φρέσκια σάρκα είναι κάπως πιο σκληρή από την ψητή. Ένα όμως είναι σίγουρο. Το όνειρο μας θα υλοποιηθεί.
Cator99: Αλλά δεν έχει πολλά εκεί, είναι μόνο ένας μυς.
Antrophagus: Ναι αλλά το πέος είναι κυρίως ένα σπογγώδες υλικό γεμάτο αίμα.  
Cator99: Για το καλό και των δυο μας ελπίζω αυτή να είναι αλήθεια. Ελπίζω ήδη να έχεις σκεφτεί τι θα γίνει με τα υπόλοιπα. Το να υλοποιήσεις το όνειρο δεν πρέπει να γίνει εφιάλτης για εσένα. Κανείς δεν πρέπει να ξέρει οτι εξαφανίστηκα. Για το καλό και των δύο μας.
Antrophagus: Όταν θα είσαι νεκρός θα σε πάρω έξω και θα σε κόψω επαγγελματικά. Εκτός από τα γόνατα και κάποια κομμάτια (δέρμα, χόνδροι, τένοντες) δεν θα μείνουν και πολλά.
Cator99: Θα μείνουν αρκετά, όπως τα γόνατα. Ελπίζω να έχεις μια καλή κρυψώνα για αυτά.
Antrophagus: Θα τα αποξηράνω και θα τα αλέσω μετά.
Cator99: ΟΚ, είναι καλά για λίπασμα, το είχα ακούσει κάποτε. Βλέπω ότι το έχεις σκεφτεί. Ωραία. Φαίνεται ότι είμαι ο πρώτος.
Antrophagus: Και ελπίζω να μην είσαι ο τελευταίος. Έχω ήδη σκεφτεί να απαγάγω ένα νεαρό άτομο από το δρόμο αλλά προτιμώ να σκοτώσω μόνο αυτούς που θέλουν να σκοτωθούν.
Cator99: Και αυτό δεν ακούγεται άσχημο. Αλλά ναι, από τι στιγμή που δεν είναι απολύτως νόμιμο, είναι καλύτερο από το πιάσεις κάποιον από το δρόμο.
Antrophagus: Ακριβώς, θα το έκανα αν ήταν νόμιμο.


Η τετράωρη φρίκη

Από την πρώτη στιγμή της συνάντησης στις 9 Μαρτίου 2001 ο Μέιβες βιντεοσκοπούσε τα πάντα. Η τετράωρη βιντεοκασέτα αποτελεί ένα από το πιο ακραία πειστήρια φρίκης στην ιστορία της εγκληματολογίας. Ο Μπράντες (φωτό) πίνει υπνωτικά χάπια και σιρόπι για τον βήχα και ξεκινά ο ακρωτηριασμός του. Στη συνέχεια ο Μέιβες τον κάνει μπάνιο και τον αφήνει στην μπανιέρα να ξεψυχήσει. Κατά τη διάρκεια της αναμονής φαίνεται να διαβάζει ένα βιβλίο για το Star Trek. Μετά από αρκετή ώρα ο Μέιβες πάει στο μπάνιο και κοιτάζει τον Μπράντες. Προσεύχεται και τον μαχαιρώνει στο λαιμό. Το τετράωρο υλικό το είδαν ελάχιστοι και όλοι χρειάστηκαν στη συνέχεια ψυχολογική υποστήριξη. Στη δίκη παρουσιάστηκε ένα απόσπασμα 19 λεπτών. Κάποιοι, απ' όσους βρίσκονται στην αίθουσα δεν άντεξαν και έφυγαν, κάποιοι έκαναν εμετό και η πλειονότητα υπέστη ψυχολογικό σοκ. Σε κάποια στιγμή ο Μπράντες, με το πέος του ήδη ακρωτηριασμένο, ακούγεται να λέει: "Αν είμαι ακόμα ζωντανός αύριο το πρωί θα φάμε και τα μπαλάκια μου".

"Ήταν η απόλυτη φρίκη. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ένας ακρωτηριασμένος άνθρωπος θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο. Ακουγόταν σαν μια κακή κωμωδία αλλά ήταν αληθινό. Αυτό το υλικό έσπασε κάθε όριο φρίκης. Ήταν τόσο ξεκάθαρο πόσο υπέφερε αυτό το άτομο μέχρι τον θάνατο του. Βλέπεις πως ο κ.Μπράντες βιώνει τον πόνο που τελικά πήρε τη ζωή του. Τον βλέπεις να χάνει τις αισθήσεις του και καταλαβαίνεις ότι δεν έχει ακόμα πολλή ζωή" δηλώνει ο ιατροδικαστής Μάνφρεντ Ρίσε, που ανέλαβε την υπόθεση. Από την βιντεοκασέτα του Μέιβες δεν δόθηκε κανένα πλάνο στο κοινό, ούτε καν φωτογραφίες. Πολλά χρόνια μετά την εκτέλεση του Μπράντες κυκλοφόρησαν στο "dark web" κάποιες εικόνες χωρίς να είναι αποδεδειγμένο ότι προέρχονται από το συγκεκριμένο υλικό.


Ο ιατροδικαστής

Το 2007 ο Μάνφρεντ Ρίσε κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για τα όσα έζησε στην υπόθεση του "κανιβάλου του Ρότενμπουργκ". Μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό Focus τονίζει ότι η υπόθεση του έχει σημαδέψει τη ζωή.

"Πρώτη φορά στην καριέρα μου τα χέρια μου ίδρωσαν. Ανατρίχιαζα σε όλο μου το σώμα. Κάνω αυτή τη δουλειά 20 χρόνια, έχω κάνει 5.000 νεκροψίες και έχω δει πάνω από 30.000 πτώματα. Αυτά που είδα στην υπόθεση του Μέιβες ξεπέρασαν κάθε τι άλλο. Ήταν ένα θέαμα που σου προκαλούσε ναυτία, ήθελε να κάνεις εμετό" τονίζει.

Ο Ρίσε θυμάται τα ευρήματα από το σπίτι του Μέιβες τονίζοντας: "Είχε βάλει σε ένα πιάτο ένα κομμάτι από τα πόδια του Μπράντες, είχε καρφώσει ένα μαχαίρι και ένα πιρούνι, έβγαλε φωτογραφία και την ανέβασε στο διαδίκτυο. Βρήκαμε περίπου 30 πακέτα σάρκα στο ψυγείο του και κάποια είχαν ετικέτες. Ήταν λες και τα είχε πάρει από το σούπερ μάρκετ. Θυμάμαι το ένα έγραφε "φιλέτο λαιμού" και το άλλο "κιμάς για σάλτσα. Ήταν ξεκάθαρο από τα στοιχεία ότι ο Μέιβες δεν είχε καμία γνώση ανατομίας. Δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τίποτα και έκοβε απλά κομμάτια". 

Ο ιατροδικαστής Ρίσε έπαιξε τεράστιο ρόλο στην τελική ποινή του Μέιβες καθώς ήταν αυτός που έκρινε αν ο Μπράντες ήταν ακόμα ζωντανός όταν μαχαιρώθηκε στον λαιμό. "Το θέμα στην υπόθεση δεν ήταν κυρίως ο κανιβαλισμός. Πάντα υπήρχε ο κανιβαλισμός στην κοινωνία μας. Το γεγονός όμως ότι κάποιος θέλει να τον σκοτώσουν, να τον κόψουν κομμάτια και να τον φάνε είναι μοναδικό στον κόσμο. Ήταν πολύ περίεργη όλη η κατάσταση γιατί η υπεράσπιση στεκόταν σε αυτό μονίμως. Εγώ από την πλευρά μου έκρινα ότι ο Μπράντες ζούσε ακόμα όταν του έκοψε τον λαιμό. Η καρδιά του χτυπούσε και για αυτό πετάχτηκε το αίμα" αναφέρει.


Ο Μέιβες σήμερα

Αρχικά ο Μέιβες καταδικάστηκε σε μόλις οκτώ χρόνια καθώς ήταν φανερό πως ό,τι έγινε, έγινε με την συγκατάθεση του θύματος. Η εισαγγελία άσκησε έφεση και το 2006 δικάστηκε εκ νέου. Η κατάθεση ενός ψυχιάτρου πως ο Μέιβες ακόμα φαντασιώνεται να τρώει τη σάρκα νεαρών αντρών έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Το δικαστήριο έκρινε πως αν ελευθερωθεί μπορεί να τελέσει παρόμοιο έγκλημα και τον καταδίκασε σε ισόβια. Το 2016 παραχώρησε συνέντευξη στην οποία μίλησε με λεπτομέρειες για την υπόθεση. "Υπήρξαν κι άλλοι πριν από αυτόν που όμως έκαναν πίσω. Ήταν το ιδανικό θύμα. Ήθελε να θυσιαστεί, ήθελε να τον φάω ζωντανό. Η πρώτη μπουκιά ήταν πολύ περίεργη. Το κρέας είχε γεύση χοιρινού αλλά πιο έντονη. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πως ένιωθα. Για 40 χρόνια το ήθελα, το ονειρευόμουν. Ένιωθα ότι μέσω της σάρκας του επιτύγχανα την απόλυτη εσωτερική ένωση. Αντιμετώπιζα την όλη κατάσταση ρομαντικά. Δεν έχω χάσει ούτε ένα βράδυ ύπνου για όσα συνέβησαν " θα πει, μεταξύ άλλων.

Το 2018 άσκησε έφεση και ζήτησε να αφεθεί ελεύθερος. Το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα του και πλέον όλα συνηγορούν ότι θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα κελί. Πλέον δηλώνει βετζετέριαν...