Το χωριό της Ισπανίας που κατάφερε να νικήσει τον κοροναϊό



Στη χώρα που πλήττεται όσο λίγες από τον κοροναϊό, ένα χωριό κατάφερε να αυτοοργανωθεί και να "κλείσει έξω" τον κοροναϊό προστατεύοντας τους κατοίκους του

Η Ισπανία πληρώνει βαρύ τίμημα στην εποχή του κοροναϊού. Οι νεκροί πλησιάζουν πλέον τους 12.000 και τα κρούσματα τα 125.000. Ωστόσο, ένα μικρό χωριό στην Ανδαλουσία μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι «καθαρό» από τον κοροναϊό κι αυτό δεν είναι  καθόλου τυχαίο.

Στα 500μ. υψόμετρο στην περιοχή Σιέρρα ντε Γκραζαλέμα στους λόφους της Ανδαλουσίας στέκονται  τα σπίτια των 1.400 κατοίκων του χωριού Ζαχάρα ντε λα Σιέρα. Το χωριό βρίσκεται κοντά στην Σεβίλλη, τη Μάλαγα και την Κάντιθ ωστόσο την ίδια στιγμή μοιάζει και αρκετά μακριά, αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που στο παρελθόν θεωρούνταν πόλη-φρούριο. Την εποχή του Μεσαίωνα, όταν η Ανδαλουσία άνηκε ακόμα στους Άραβες, χρειάστηκαν πολλές μάχες για να «πέσει» η Ζαχάρα ντε λα Σιέρα και οι Μαυριτανοί κάτοικοί της να εκδιωχθούν από τους Χριστιανούς στις αρχές του 15ου αιώνα.



Ακριβώς αυτή η θέση – φυσικό οχυρό της Ζαχάρα ντε λα Σιέρα σε συνδυασμό με τις γρήγορες κινήσεις της σημερινής τοπικής αυτοδιοίκησης «οχύρωσαν» για ακόμα μια φορά το χωριό. Αυτή  τη φορά όμως απέναντι σε έναν αόρατο, αλλά εξίσου θανατηφόρο εχθρό: τον Covid – 19.

Οι πύλες κλείνουν

Στις 14 Μαρτίου με περισσότερα από 6.000 κρούσματα κοροναϊού στη χώρα και σχεδόν 200 θανάτους, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ, ανακοίνωσε την λήψη περιοριστικών μέτρων και απαγόρευσε την κυκλοφορία στη χώρα. Ωστόσο, ο 40χρονος δήμαρχος του Ζαχάρα ντε λα Σιέρα, Σαντιάγκο Γκάλβαν (ΦΩΤΟ), πήγε ένα βήμα παραπέρα.



Διέταξε αμέσως το κλείσιμο των τεσσάρων από τις πέντε πύλες του χωριού και όρισε αυστηρή φύλαξη της πέμπτης. Κανείς δεν μπορούσε να βγει ούτε να μπει χωρίς έλεγχο.

«Ήταν μια απόφαση που δεν διστάσαμε να λάβουμε με την βοήθεια της αστυνομίας, για την προστασία των πολιτών μας. Τώρα, δύο εβδομάδες μετά δεν έχουμε κανένα κρούσμα και νομίζω ότι αυτό είναι καλό σημάδι», δηλώνει ο Γκαλβάν στο CNN την ώρα που τα κρούσματα του κοροναϊού στην υπόλοιπη χώρα κοντεύουν να ξεπεράσουν τα 125.000.

Από την μοναδική πύλη του χωριού (ΦΩΤΟ) που παραμένει ανοιχτή περνούν μόνο τα οχήματα που είναι απαραίτητα για τον ανεφοδιασμό των κατοίκων. Ωστόσο και γι’ αυτά η διαδικασία που ακολουθείται μέχρι να μπουν είναι άκρως σχολαστική. Δίπλα στον αστυνομικό που φυλά 24 ώρες το 24ωρο την πύλη βρίσκονται δύο άντρες με προστατευτικές στολές και απολυμαίνουν τα διερχόμενα οχήματα πλένοντας ακόμη και τα λάστιχά τους.


«Δεν υπάρχει αυτοκίνητο που θα περάσει από την πύλη χωρίς προηγουμένως να απολυμανθεί. Το πιο σημαντικό είναι να απολυμανθούν οι ρόδες που θα πατήσουν τους δρόμους μας», τονίζει ο δήμαρχος.

Στην αρχή, το χωριό έπρεπε να αντιμετωπίσει και τους τουρίστες που επισκέπτονται συχνά την γραφική περιοχή τους. Όπως λέει ο Γκαλβάν, τις πρώτες μέρες έφτασαν κάποιοι Γάλλοι και Γερμανοί τουρίστες, οι οποίοι δεν ήξεραν τα μέτρα που είχαν πάρει και γι’αυτό έπρεπε να τους διώξουν ευγενικά.

Οι πολίτες αναλαμβάνουν δράση

Οι κάτοικοι της Ζαχάρα, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι άνω των 65 ετών, βλέπουν πολύ θετικά την κίνηση του Γκαλβάν που τους έχει προστατεύσει μέχρι και σήμερα. Το ¼ των κατοίκων του χωριού είναι άνω των 65, ενώ το γηροκομείο έχει πάνω από 30 ηλικιωμένους κατοίκους. Την ίδια στιγμή τα χωριά γύρω από τη Ζαχάρα έχουν όλα κρούσματα και κάποια ακόμα και θανάτους.

Όσοι κάτοικοι έχουν την δυνατότητα κάνουν ό, τι μπορούν για να βοηθήσουν εθελοντικά τις αρχές στο έργο τους. Ο αγρότης Αντόνιο Ατιένζα έχει παραχωρήσει στις αρχές τα μηχανήματα που διαθέτει για να φροντίζει κανονικά τις ελιές του. Τώρα λειτουργούν ως δεξαμενές για το απολυμαντικό υγρό – ένα μείγμα χλωρίνης και νερού- που χρησιμοποιείται στην πόλη. Με αυτό ο Ατιένζα βγαίνει μαζί με άλλους συντοπίτες του στους δρόμους για να τους απολυμάνουν. Κάθε Δευτέρα και Πέμπτη το απόγευμα, μια ομάδα 10 κατοίκων εθελοντών, ντυμένοι με τις προστατευτικές στολές που συνήθως φορούν για να ψεκάζουν λίπασμα στις ελιές τους, απολυμαίνει και ψεκάζει όλους τους δρόμους, τις πλατείες και τις εξωτερικές όψεις όλων των κτιρίων.



Μάλιστα, όπως λέει ο δήμαρχος οι εθελοντές είναι τόσοι πολλοί που έπρεπε να βάλει λίστα αναμονής καθώς υπήρχαν πάρα πολλοί που ήθελαν να βοηθήσουν στις νέες υπηρεσίες που όρισε ο δήμος αυτήν την περίοδο λόγω της επιδημίας.

Ένας ντόπιος επιχειρηματίας μαζί με τον δήμο οργάνωσαν μια υπηρεσία διανομής αγαθών. Δύο γυναίκες μεταφέρουν τρόφιμα, φάρμακα ή ό,τι άλλο χρειαστεί κανείς στα σπίτια των κατοίκων για να μειωθεί η κίνηση στους δρόμους και  για να βοηθηθούν περισσότερο όσοι δεν μπορούν να βγουν. Η Αούξι και η Ιζαμπέλα δουλεύουν από τις 9.30 ως τις 14.00 και μετά πάλι από τις 17.30 ως τις 20.00 κάθε ημέρα και η λίστα με τις παραγγελίες που πρέπει να παραδώσουν καθημερινά συνεχώς μεγαλώνει. Όπως λένε οι δυο γυναίκες είναι «τα χέρια και τα πόδια των κατοίκων αυτές τις δύσκολες μέρες».

 «Είναι μεγάλη χαρά να μπορείς να βοηθάς όλους αυτούς τους ανθρώπους. Κι αυτοί είναι πολύ χαρούμενοι, επειδή δεν χρειάζεται να βγουν έξω. Νιώθουν προστατευμένοι και ασφαλείς», λέει η Αούξι, ενώ στηρίζει απόλυτα τα μέτρα που πήρε ο δήμαρχος. «Πήραν τα σωστά μέτρα την σωστή στιγμή και τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα», αναφέρει στο CNN από το τηλέφωνό της.

Την ίδια στιγμή, η ένωση γυναικών του χωριού φροντίζει όσους δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, ειδικά τους ηλικιωμένους. Αφήνει φαγητό έξω από την πόρτα τους, ενώ κανονίζει κάποιες βασικές επισκευές που πρέπει να γίνουν στα σπίτια τους. Επίσης, δημιούργησαν μια σελίδα στο Facebook για να μοιράζονται αναμνήσεις και φωτογραφίες των παλιότερων κατοίκων του χωριού.

«Είναι ένας ωραίος τρόπος για τους κατοίκους μας να εξασκούν την μνήμη τους κι γι’ αυτούς που ζουν μακριά από το χωριό να έρχονται σε επαφή με εμάς», αναφέρουν η Λουίζα Ρουίθ Λούνα, η οποία εμπνεύστηκε την ιδέα.  

Κι όταν φτάνει η νύχτα, δυο αυτοκίνητα βγαίνουν στους άδειους δρόμους της πόλης με φωτάκια και δυνατή μουσική, καλώντας τα παιδιά να βγουν στα μπαλκόνια τους, να χορέψουν και να τραγουδήσουν μαζί τους.

«Σε κάνει τόσο χαρούμενο να τους βλέπεις να χαμογελούν και χορεύουν όταν βλέπουν το αυτοκίνητο να περνά», λέει ο δήμαρχος.

Οικονομική βοήθεια

Οι κάτοικοι της περιοχής συνήθως βγάζουν τα προς το ζην σε μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις ή είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες. Στο χωριό υπάρχουν 19 εστιατόρια και μπαρ που δουλεύουν κυρίως με τους τουρίστες που επισκέπτονται συχνά την περιοχή. Φυσικά, πλέον όλα είναι κλειστά και οι τουρίστες ανύπαρκτοι. Έτσι, οι περισσότεροι από τους κατοίκους έχουν πληγεί οικονομικά σε μεγάλο βαθμό και οι δημοτικές αρχές κάνουν ό,τι μπορούν για να σταθούν στο πλευρό τους αυτή την κρίσιμη στιγμή.

«Υπάρχουν κάτοικοι που έχουν μείνει χωρίς δουλειά και χωρίς ελπίδα. Υπάρχουν κι αυτοί που είχαν καταστήματα και έπρεπε να τα κλείσουν», αναφέρει ο Γκαλβάν.

Ήδη, ο δήμος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει χρήματα από τα αποθεματικά των ταμείων του για να καλυφθούν οι φόροι και οι λογαριασμοί νερού και ηλεκτρικού των τοπικών επιχειρήσεων που έχουν κλείσει και των ανθρώπων που έχουν μείνει χωρίς δουλειά καθ’ όλη τη διάρκεια της επιδημίας.

Ο Γκαλβάν λέει ότι πρόκειται για κάτι περισσότερο από απλή οικονομική βοήθεια. Είναι ο τρόπος για να μπορέσει να διατηρηθεί η κοινότητα της Ζαχάρα. Ωστόσο, ξέρει καλά πως αν όλο αυτό συνεχιστεί για πολύ ακόμα, το χωριό θα χρειαστεί βοήθεια από την Μαδρίτη ή την τοπική κυβέρνηση της Ανδαλουσίας.

«Ο σύζυγός μου δεν θα μπορέσει φέτος να πάει να δουλέψει στα οινοποιεία της Ελβετίας, όπου πάει κάθε χρόνο και μαζεύει χρήματα για όλη τη χρονιά. Κι εγώ δεν ξέρω αν θα ανοίξει η δημοτική πισίνα όπου εργάζομαι το καλοκαίρι», αναφέρει την ίδια στιγμή στην ισπανική ιστοσελίδα Publico, μια από τις κατοίκους της Ζαχάρα, η Σάρα Ναράνιο.

Την ίδια στιγμή όμως λέει ότι μένουν σπίτι και ξέρουν ότι τουλάχιστον είναι ασφαλείς. Η ίδια έχει δύο παιδιά. Το πρωί βοηθά την μεγάλη της κόρη που είναι 11 χρονών να κάνει τα μαθήματά της και το απόγευμα όλοι μαζί κάνουν χειροτεχνίες με την βοήθεια δωρεάν μαθημάτων που ανεβάζουν στη σελίδα του χωριού στο Facebook.

«Όπως βλέπετε κανείς δεν βαριέται εδώ. Δεν σταματάμε να είμαστε σε επαφή και να απασχολούμαστε δημιουργικά ακόμα κι αν ο καθένας μένει σπίτι του», αναφέρει η Σάρα.