Ο 58χρονος πλέον ηθοποιός μιλάει για το Karate Kid, τα δύσκολα χρόνια που δεν έβρισκε καλούς ρόλους και την επαναφορά του
Στις 22 Ιουνίου 1984 το "Karate Kid" έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους. Λίγους μήνες μετά το όνομα Ντάνιελ ΛαΡούσο ήταν γνωστό παγκοσμίως και ο 23χρονος (τότε) Ραλφ Μάτσιο είχε γίνει ένα από το πιο hot ονόματα του Χόλιγουντ. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Ο Μάτσιο προσπάθησε να επενδύσει πάνω στο ρόλο του "Ντάνιελ σαν" και πρωταγωνίστησε σε δεύτερη και τρίτη ταινία με θέμα το "Karate Kid" όμως η επιτυχία δεν ήταν ανάλογη.
Μετά από την απόλυτη δόξα ακολούθησε η γρήγορη πτώση. Για δεκαετίες ο Μάτσιο έβρισκε ρόλο μόνο σε φτηνές παραγωγές και ταινίες β' διαλογής. Το 2017 όμως του εμπιστεύτηκαν ένα ρόλο στην επιτυχημένη σειρά The Deuce και άρπαξε την ευκαιρία. Έναν χρόνο μετά επέστρεψε και πάλι ως Ντάνιελ ΛαΡούσο στο "Cobra Kai". Όλοι περίμεναν μια ακόμα προσπάθεια για αρπαχτή πάνω στην επιτυχία του "Karate Kid" αλλά η σειρά εξέπληξε ευχάριστα με το σενάριο και την ποιότητα της.
Στα 58 του πλέον ο Ραλφ Μάτσιο μιλάει για το πόσο του σημάδεψε τη ζωή το "Karate Kid", τα λάθη του, το παρόν και το μέλλον του.
"Η αλήθεια είναι ότι πάντα θα κουβαλάω αυτόν τον τίτλο ακόμα και αν είμαι τόσο μακριά από αυτόν. Θα είμαι το "παιδί" του Karate Kid και δεν θα προσπαθήσω να το αποποιηθώ" λέει και συνεχίζει: «Αυτή η ταινία είναι μια από αυτές που σημάδεψαν εκείνη την εποχή, υποθέτω πως η άλλη είναι το "Back to the Future" η οποία επίσης άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου. Είναι ένα ζεστό και παιχνιδιάρικο φιλμ. Είναι σαν το καλύτερο τσίζμπεργκερ που έφαγες στη ζωή σου και θέλεις να το γευτείς ξανά.
Ήταν μια ταινία πολύ μαύρο-άσπρο. Το καλό εναντίον του κακού. Ο καλός Ντάνιελ εναντίον του κακού Τζόνι, ο καλός Μιγιάγκι εναντίον του κακού Σένσεϊ Κριζ».
Ο Μάτσιο μιλάει και για τη σχέση του Karate Kid με το Cobra Kai: «Αυτοί που γράφουν το σόου είναι οι τρεις μεγαλύτεροι θαυμαστές του Karate Kid. Ξέρουν πολύ καλύτερα τις ταινίες από εμένα. Για αυτό το αγάπησε και ο κόσμος που αγαπά το Karate Kid. Ανακατεύει όλα εκείνα τα όμορφα στοιχεία του παρελθόντος. Από την άλλη θολώνει τις γραμμές μεταξύ καλού και κακού. Σου αλλάζει την άποψη για τους χαρακτήρες σε κάθε επεισόδιο".
Ο Μάτσιο αναφέρεται και στον ρόλο του στο "The Deuce" όπου αποκαλύφθηκε η σκοτεινή του πλευρά. Εκεί υποδύεται έναν διεφθαρμένο αστυνομικό που δεν μοιάζει σε τίποτα με τον Ντάνιελ ΛαΡούσο. "Μου λείπει πολύ αυτός ο ρόλος. Ελπίζω να δει περισσότερος κόσμος τη σειρά. Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετείχα. Στο πλατό της σειράς πολλές φορές ένιωθα ότι ερχόταν στη μύτη μου η μυρωδιά της Νέας Υόρκης των παιδικών μου χρόνων.
«Κοίταζα πάντα το αλεξίπτωτο πριν πέσω»
Μετά το εκπληκτικό του ξεκίνημα και κάποιους σημαντικούς ρόλους ήρθαν τα ... ισχνά χρόνια, όπως τα χαρακτηρίζει ο ίδιος. Μέσα στη δεκαετία του 1990 δεν μπορούσε να βρει καλούς ρόλους και ουσιαστικά εξαφανίστηκε από τα φώτα της δημοσιότητας. "Κάποιες φορές λειτούργησα περισσότερο με ασφάλεια απ' ό,τι έπρεπε. Νομίζω ότι θα έλεγα στον νεαρό αυτό μου ότι έπρεπε να πάρει περισσότερα δημιουργικά ρίσκα. Ίσως αν προσέγγιζα τα πράγματα διαφορετικά, πιο επιθετικά, θα έβρισκα κάποιες άλλες ευκαιρίες. Υπήρξε μια περίοδος πολύ ισχνή και δύσκολη. Δεν είχα προτάσεις για καλούς ρόλους. Δεν μετανιώνω όμως για τις επιλογές που έκανα. Βλέπω τα πρώτα φιλμ που συμμετείχα όπως το "Outsiders" και νιώθω περήφανος για τον τρόπο που δούλεψα. Στην αρχή της καριέρας μου όλα ήταν σαν σχολείο. Προσπαθούσε να αφομοιώσω τόσο πολλά. Ρωτούσα συνέχεια πράγματα, πιθανότατα ήμουν ενοχλητικός. Όταν δεν έπαιζα μιλούσα με τους τεχνικούς. Όμως ήμουν ο τύπος που πάντα κοιτάζει το αλεξίπτωτο πριν πέσει. Ξέρω ότι πολύς κόσμος πηδάει και κατά την πτώση ελέγχει το αλεξίπτωτο. Όμως αυτό είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου και δεν αλλάζει".
Όσο για το παρόν και την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί με την πανδημία ο Μάτσιο τονίζει: «Είναι πολύ περίεργο αυτό που βιώνουμε όλοι. Δεν ξέρω πότε θα ανοίξουν τα θέατρα. Είναι πολύ ανησυχητικό αυτό που συμβαίνει με το Broadway και γενικότερα όλους τους ηθοποιούς. Όλοι είμαστε προβληματισμένοι για το μέλλον".