Ένας από Ισραηλινούς ομήρους που επέστρεψε από τη Γάζα αποκαλύπτει όσα έζησε στα χέρια της Χαμάς
Για δύο περίπου χρόνια έζησε ως όμηρος στα χέρια των
τρομοκρατών της Χαμάς βιώνοντας έναν συνεχή εφιάλτη. Ο Αλόν Οχέλ, αφού πλέον απελευθερώθηκε,
μίλησε στο Channel 12 για τα όσα είδε και τα όσα έζησε.
«Έτρωγα σαν σκύλος. Δεν είσαι άνθρωπος, είσαι ζώο. Ακόμα και
στη φυλακή, υπάρχει ένα σύστημα. Εγώ δεν ήμουν στη φυλακή, ήμουν σε αιχμαλωσία.
Είναι τρελοί άνθρωποι. Αν δεν είσαι ψυχικά δυνατός, μπορείς να τρελαθείς» είπε
ο Οχέλ.
Όπως υποστήριξε, οι απαγωγείς του επέλεξαν να τους αφήσουν
να πεινάσουν, παρόλο που αυτός και οι σύντροφοί του ήξεραν ότι αυτοί που τους
κρατούσαν είχαν φαγητό. Μάλιστα, αναφέρει ότι σε κάποιο σημείο το μόνο που του
επέτρεπαν να φάει ήταν αποξηραμένες χουρμάδες.
«Συνηθίζεις την πείνα, τους πόνους στο σώμα σου όλη την
ώρα», είπε ο νεαρός Ισραηλινός προσθέτοντας ότι περνούσε «ώρες ξαπλωμένος σαν
πτώμα». Όπως αποκαλύπτει τα πόδια του ήταν αλυσοδεμένα για 1,5 χρόνο
κατηγορώντας τους απαγωγείς του ότι τον αντιμετώπιζαν «σαν μαϊμού».
Ο Οχέλ είπε ακόμα ότι για να στηρίξει την απόφασή του να
επιβιώσει μιλούσε στη μητέρα του τη νύχτα. «Της μιλούσα τη νύχτα. "Όλα
είναι εντάξει, είμαι ζωντανός", της έλεγα έτσι, δυνατά. Ήξερα ότι αυτό
έπρεπε να κάνω, να μιλήσω στη μαμά μου, για να με νιώσει, ίσως».
Ο Οχέλ είπε ακόμα ότι οι απαγωγείς του εκτός από το να
«παίζουν με το φαγητό, με παρενοχλούσαν σεξουαλικά».
Περιέγραψε, μάλιστα, μια φορά που ένας τρομοκράτης της Χαμάς
άρχισε να τον αγγίζει στο ντους: «Πας στο ντους και ο τρομοκράτης έρχεται να
σου βάλει σαμπουάν. Βάζει σαμπουάν στο χέρι του και αρχίζει να σε σαπουνίζει
στο ντους. Σε αγγίζει». Όπως είπε προσπάθησε να απομακρυνθεί λέγοντάς του ότι
μπορούσε να πλυθεί μόνος του, αλλά ο άνδρας συνέχισε: «Είπε ότι ήταν σημαντικό
για αυτόν να πλυθώ καλά, για να μην πάθω εξανθήματα. Ευτυχώς, η σεξουαλική
κακοποίηση δεν προχώρησε περαιτέρω».
Το να σπάσεις είναι εντάξει, αλλά ποτέ να μην χάσεις την ελπίδα
Λέει ότι ένιωσε πιο δυνατός, όταν είδε πλάνα από ισραηλινές διαμαρτυρίες που ζητούσαν την απελευθέρωση του ίδιου και των άλλων αιχμαλώτων. Προσθέτει ότι ο Έλι Σαράμπι, ένας άλλος όμηρος που ήταν μαζί του μέχρι που εκείνος ελευθερώθηκε κατά τη διάρκεια προηγούμενης εκεχειρίας, έγινε για τον ίδιο πατρική φιγούρα.
«Συνδεθήκαμε από την πρώτη στιγμή», είπε. «Υπήρξε αυτό το κλικ, δεν μπορώ να το εξηγήσω», ανέφερε.
Σε μια στιγμή απογοήτευσης, περιέγραψε πώς ο Σαράμπι τον αγκάλιασε και «ήταν η αγκαλιά ενός πατέρα, γιατί η λαχτάρα σε σκοτώνει, είναι τόσο δύσκολο».
«Με κουβάλησε στην πλάτη του πολλές φορές», προσθέτει ο Οχέλ.
Ο Σαράμπι ήταν σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών. Η γυναίκα και τα παιδιά του δολοφονήθηκαν στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, κάτι που ο ίδιος έμαθε μόνο μετά την απελευθέρωσή του.
«Ο Έλι έλεγε ότι το να σπάσεις είναι εντάξει, το να καταρρεύσεις, να κλάψεις, αλλά ποτέ να μην χάσεις την ελπίδα», λέει ο Οχέλ.
Η απαγωγή
Ο Οχέλ μίλησε και για τη στιγμή της απαγωγής του από τους
τρομοκράτες της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου του 2023.
«Με πέταξαν σαν σακί πατάτες στο φορτηγάκι. Ήμουν σε
κατάσταση σοκ και αναρωτιόμουν αν ονειρευόμουν. Είδα κάποιον να πηδάει από το
φορτηγάκι και τον έσπασαν στο ξύλο. Είπα στον εαυτό μου: "Ό,τι και να
γίνει, επιλέγω τη ζωή"».
«Άρχισαν να οδηγούν και σε λίγα δευτερόλεπτα ήμασταν στη
Γάζα. Ήμουν σε κατάσταση σοκ. Περάσαμε μια πύλη και, μπαμ, Γάζα. Λες
"γαμώτο, πού είναι η πολεμική αεροπορία; Τι συμβαίνει;". Τα μαλλιά
μου ήταν γεμάτα τσιμέντο από το καταφύγιο όπου κρυβόμουν και έσταζα ασταμάτητα
αίμα με τρελό πόνο στο κεφάλι, τον ώμο και το μάτι. Δεν μπορούσα να δω»
περιέγραψε ο νεαρός.
Θυμήθηκε, ακόμα, τις στιγμές της άφιξης σε νοσοκομείο όταν
είδαν ένα μεγάλο πλήθος κατοίκων της Γάζας γεμάτο μίσος για τους ομήρους: «Δεν
μπορείς να τους αποκαλέσεις αμέτοχους. Όλοι εκεί είναι εμπλεκόμενοι. Τους
φώναξα ότι δεν μπορούσα να δω και μου έβγαλαν τα ρούχα, προσπαθώντας να
βεβαιωθούν ότι δεν θα έμπαιναν άλλοι».
Διηγήθηκε, επίσης, ότι οι τρομοκράτες έκαναν ράμματα τους
ομήρους «με εξευτελιστικό τρόπο», χωρίς αναισθησία, απαγορεύοντάς τους να
φωνάζουν ή να μιλάνε: «Τις πρώτες δύο εβδομάδες, δεν μιλούσαμε. Καθόμουν εκεί
με ανθρώπους και δεν είχα ιδέα ποιοι ήταν. Σε απομακρύνουν από τη ζωή σε μια
στιγμή. Είμαι 22 ετών. Τι ξέρω για τη ζωή; Με απομάκρυναν από την
πραγματικότητα και με έβαλαν στην κόλαση σε ένα δευτερόλεπτο», δήλωσε.