Ένα εντεκάχρονο αγόρι κλείνει σε έναν φάκελο τα όνειρά του
για όταν γίνει μεγάλος. Τώρα, 29 χρόνια μετά ξαναβρίσκει τον φάκελο με τις προβλέψεις του, όμως η ζωή είχε άλλα σχέδια...
Τον Αύγουστο του 1991 ο Μίτσελ Μπρόγκαν ήταν έντεκα ετών και
περνούσε τις καλοκαιρινές του διακοπές με τον αγαπημένο του παππού, Τσαρλς στην
πόλη Λαβάλ του Καναδά, ενώ μαζί του ήταν και η ξαδέρφη του Νάνσι. Για να κάνει τις
διακοπές τους πιο ενδιαφέρουσες, ο παππούς τους είχε μια ιδέα: να δημιουργήσουν
μια χρονοκάψουλα με προβλέψεις για την μελλοντική τους ζωή που θα έπρεπε να
ανοίξουν το 2020.
«Ήταν ένα παιχνίδι που μας έβαζε συχνά να κάνουμε ο παππούς μας:
να δημιουργούμε χρονοκάψουλες», θυμάται ο Μίτσελ.
Η ιδέα γι’ αυτήν την χρονοκάψουλα ήταν απλή: ο παππούς
Τσαρλς θα έγραφε μια λίστα 11 ερωτήσεων για τα δύο του εγγόνια, αυτά θα
απαντούσαν και θα έκλειναν τις απαντήσεις τους σε έναν φάκελο που δεν θα
ανοιγόταν πριν περάσουν 29 χρόνια.
Οι ερωτήσεις εστίαζαν κυρίως στο πώς ονειρεύονταν την
μελλοντική τους ζωή ο Μίτσελ και η Νάνσι, αλλά και πώς φαντάζονταν ότι θα είναι
ο κόσμος το 2020.
Οι ερωτήσεις ήταν οι
εξής:
- Θα έχω παντρευτεί;
-Πόσα παιδιά θα έχω;
-Πού θα ζω;
-Τι δουλειά θα κάνω;
-Θα έχω το δικό μου σπίτι;
-Πόσα χρήματα θα κερδίζω;
-Τι θα έχω αποκτήσει;
-Τα ποτάμια και οι λίμνες θα είναι καθαρές;
-Οι άνθρωποι θα υποφέρουν από ασθένειες;
-Ο πληθυσμός της Γης θα είναι ίδιος;
-Θα έχει κατοικήσει άλλους πλανήτες ο άνθρωπος;
Τα δύο παιδιά απάντησαν στις ερωτήσεις σε ένα κομμάτι χαρτί
και στη συνέχεια το τοποθέτησαν σε ένα φάκελο που τον έκλεισαν και τον
παρέδωσαν στον παππού τους, ενώ ο Μίτσελ πολύ σύντομα σχεδόν ξέχασε την ύπαρξή
του.
Οι δύο φάκελοι παρέμειναν στην βιβλιοθήκη του παππού φυλαγμένοι
μέσα σε ένα βιβλίο μέχρι την ημέρα του θανάτου του στις αρχές του 2007. Ένας συγγενείς
που ανέλαβε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα του τους ανακάλυψε μέσα στο βιβλίο,
ακόμα σφραγισμένους, και τους παρέδωσε στα παιδιά.
Όπως λέει πολλές φορές από το 2007 μπήκε στον πειρασμό να
ανοίξει τον φάκελο που απέξω είχε ο ίδιος γράψει: «Να μην ανοιχτεί ως τη 1
Ιανουαρίου 2020». Ωστόσο, κατάφερε να αντισταθεί για 14 χρόνια. Πια είχε σχεδόν
ξεχάσει τις απαντήσεις του και είχε μόνο μια αόριστη ανάμνηση για το ποιες ήταν
οι ερωτήσεις που του είχε υποβάλλει ο παππούς του.
Η μέρα της αποκάλυψης
Τελικά, η 1η Ιανουαρίου 2020 έφτασε και ο Μίτσελ
μπορούσε πια να ανοίξει τον φάκελο.
Το πρώτο που έβγαλε από τον φάκελο ήταν ένα χαρτονόμισμα του
ενός δολαρίου Καναδά που σχεδιάστηκε την δεκαετία του ’50 και μπήκε στην
κυκλοφορία το ’70. Ο Μίτσελ νόμιζε ότι ο παππούς είχε βάλει στο φάκελο έα
χαρτονόμισμα των 2 δολαρίων, αλλά τελικά
δεν θυμόταν καλά.
Και μετά ήταν το χαρτί με τις απαντήσεις του.
- Θα έχω παντρευτεί;
Θα είμαι παντρεμένος
-Πόσα παιδιά θα έχω;
Θα έχω δύο παιδιά
-Πού θα ζω;
Θα ζω στο Τορόντο, Οντάριο
-Τι δουλειά θα κάνω;
Θα είμαι συγγραφέας και ίσως δικηγόρος
-Θα έχω το δικό μου
σπίτι;
Θα έχω το δικό μου σπίτι
-Πόσα χρήματα θα
κερδίζω;
Πιθανότατα θα βγάζω 450 δολάρια Καναδά τον μήνα
-Τι θα έχω αποκτήσει;
Θα έχω μια βάρκα, ένα αυτοκίνητο και ένα φορτηγό
-Τα ποτάμια και οι
λίμνες θα είναι καθαρές;
Όχι δεν πιστεύω ότι οποιοδήποτε ποτάμι, λίμνη κλπ θα είναι
καθαρό
-Οι άνθρωποι θα
υποφέρουν από ασθένειες;
Ναι, πιστεύω ότι τουλάχιστον τα ¾ του πληθυσμού αυτού του
πλανήτη θα υποφέρουν από κάποια ασθένεια.
-Ο πληθυσμός της Γης
θα είναι ίδιος;
Όχι, πιστεύω ότι τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός θα είναι
ζωντανός.
-Θα έχει κατοικήσει
άλλους πλανήτες ο άνθρωπος;
Ναι, πιστεύω ότι ο άνθρωπος θα έχει κατοικήσει σε άλλους πλανήτες
και θα τους έχει γεμίσει σκουπίδια όπως τη Γη.
Στο ίδιο χαρτί είχε μάλιστα σχεδιάσει και δύο χάρτες για να
βρει δύο ακόμα χρονοκάψουλες που είχε κρύψει με την ξαδέρφη του, Νάνσι, στην
αυλή του παππού τους. Η μια ήταν πίσω από ένα εργαστήρι και η άλλη πίσω από ένα
κτίριο που έβαζαν τις βάρκες τους. Το ακριβές σημείο είναι σημειωμένο με
«Χ».
«Μόνο που το βλέπω αυτό με κάνει να ανυπομονώ να βρω τι
είναι θαμμένο εκεί», λέει ο Μίτσελ. «Πιστεύω ότι έμειναν ζωντανός τόσο καιρό για
να δω αυτό», τονίζει και το σχόλιό του δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Η αλήθεια
Στην πραγματικότητα ο Μίτσελ δεν πέτυχε πάρα πολλά από τις προβλέψεις
του για το μέλλον του.
Πρώτα απ’ όλα, οι άνθρωποι δεν έχουν κατοικήσει άλλους πλανήτες αν και τα περισσότερα ποτάμια και λίμνες είναι όντως μολυσμένα. Ο ίδιος στην ηλικία των 39 ετών, δεν είναι παντρεμένος
ούτε έχει παιδιά, ενώ ζει στο Λονδίνο του Οντάριο και όχι στο Τορόντο. Ακόμα,
δεν κατάφερε να γίνει δικηγόρος γιατί η ζωή είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν, κάτι
που πιθανότατα τον έκανε να πέσει έξω σε όλες τις προβλέψεις του.
Τον Σεπτέμβριο του 2006, ο Μίτσελ οδηγούσε το ποδήλατό του
σε έναν δρόμο του Λονδίνου, όταν τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε ένας μεθυσμένος
οδηγός. Ο Μίτσελ τραυματίστηκε τόσο σοβαρά που τελικά έμεινε τετραπληγικός.
Το γεγονός αυτό του άλλαξε την ζωή, ωστόσο τον ώθησε να
αφοσιωθεί στην εργασία του ως επιχειρηματίας και να βοηθήσει άλλους ανθρώπους
που είναι καθηλωμένοι σε καροτσάκι να περπατήσουν ξανά. Πριν από τέσσερα χρόνια
ξεκίνησε εκστρατεία για να συγκεντρωθούν χρήματα για την μη κερδοσκοπική
οργάνωση Able Bionics,
η οποία βοηθά ανθρώπους να περπατήσουν ξανά χρησιμοποιώντας εξωσκελετική
τεχνολογία.
Ακόμα, έχει δημιουργήσει την δική του εφαρμογή για social media, την Yuser, στην οποία
οι χρήστες μοιράζονται φωτογραφίες, βίντεο κλπ και «ανταμείβονται» με
κρυστάλλους και τελικά λαμβάνουν κάποια δώρα.
«Αναρωτιέμαι πόσα αυτά θα είχαν αλλάξει, αν δεν είχα το ατύχημα.
Αλλά τα πράγματα είναι έτσι. Είμαι ακόμα εδώ σήμερα για να δω όλα αυτά να ξετυλίγονται και
αυτό είναι σπουδαίο για μένα», αναφέρει στο CBS που ήταν παρόν στο άνοιγμα του φακέλου.
Ο Μίτσελ επικοινώνησε και με την ξαδέρφη του, Νανσι, η οποία
πλέον ζει στο Μόντρεαλ. Και αυτή άνοιξε τον φάκελο την Πρωτοχρονιά και
διασκέδασε με τις απαντήσεις της, αν και το δικό της χαρτί δε περιείχε χάρτη
θησαυρού!
Ο Μίτσελ λέει τώρα ότι σκοπεύει να επισκεφθεί το σπίτι του
παππού του και με την άδεια των σημερινών ιδιοκτητών θα σκάψει να βρει τις άλλες
δύο χρονοκάψουλες. Όπως λέει αυτό θα ολοκληρώσει τις θολές του μνήμες από τα
καλοκαίρια που απολάμβανε μαζί με τον παππού του.
Οι απαντήσεις του Μίτσελ μοιάζουν με αυτές που θα έδινε ο καθένας μας στα 11 χρόνια του και η διάψευσή τους είναι με αυτό που πολλοί έρχονται αντιμέτωποι μεγαλώνοντας. Η ζωή πορεύεται συχνά χωρίς τα δικά μας σχέδια, με τον δικό της τρόπο κι εμείς ακολουθούμε. Όπως όμως και ο Μίτσελ μπορούμε απλώς να εκμεταλλευτούμε τις αποφάσεις που παίρνονται χωρίς εμάς και να τις αξιοποιήσουμε.