Ο Σέρβος προπονητής Σίνισα Μιχαΐλοβιτς μίλησε για τη μάχη
που δίνει με τον καρκίνο και έστειλε μήνυμα σε όσους δίνουν παρόμοιο αγώνα
Τον Ιούλιο του 2019 ο Σέρβος προπονητής Σίνισα Μιχαΐλοβιτς
ανακοίνωσε ότι διεγνώσθη με λευχαιμία. Από τότε δίνει τη μεγάλη μάχη απέναντι
στη νόσο με δύναμη και αξιοπρέπεια. Ο Μιχαΐλοβιτς μίλησε σε τηλεοπτική του συνέντευξη
για τον αγώνα του. Αναφέρθηκε στις δύσκολες στιγμές, έστειλε μήνυμα σε όσους δίνουν
παρόμοιες μάχες και τόνισε πως μέσα από την ασθένεια βλέπει τη ζωή με
διαφορετικό μάτι.
"Προς το παρόν κερδίζω τη μάχη αν και πρέπει να παραμείνω
προσεκτικός" τόνισε ο Σέρβος τεχνικός και συνέχισε: "Όλα πάνε καλά. Έχω
σταματήσει να παίρνω κορτιζόνη και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Έχουν περάσει 78
μέρες από τότε που έκανα τη μεταμόσχευση μυελού. Οι 100 πρώτες είναι οι πιο κρίσιμες.
Πρέπει να είμαι υπομονετικός ακόμα 20 μέρες. Είναι ένας πολύ σημαντικός στόχος
που πρέπει να πετύχω. Είμαι πολύ χαρούμενος που δεν υπήρξαν επιπλοκές αυτό το
διάστημα. Είναι πολύ καλό αυτό".
Ο Σέρβος προσπαθεί πλέον να μπει σε κανονικούς ρυθμούς
ζωής: "Έχω ξεκινήσει να προπονούμαι λίγο ώστε να ανακτήσω τις δυνάμεις μου.
Μετά από τέσσερις μήνες που δεν έκανα τίποτα και έπαιρνα 17 χάπια την ημέρα είναι
λογικό να έχω... πρηστεί λίγο. Το σημαντικό είναι ότι είμαι ακόμα εδώ και θα
συνεχίσω να είμαι".
"Ήθελα να σπάσω
το παράθυρο με την καρέκλα"
Μιλώντας για τη θεραπεία του αναφέρθηκε στις πολύ δύσκολες
στιγμές που βίωσε. "Έκανα 13 χημειοθεραπείες μέσα σε πέντε μέρες. Μετά την
τρίτη όμως άρχισαν να καταστρέφονται τα πάντα. Ο πρώτος κύκλος ήταν ο πιο σκληρός. Πάθαινα κρίσεις πανικού. Δεν μου είχε συμβεί ξανά κάτι
τέτοιο. Ήμουν κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο με φιλτραρισμένο αέρα. Δεν μπορούσα να
βγω έξω και τρελαινόμουν. Ήθελα να σπάσω το παράθυρο με μια καρέκλα αλλά η σύζυγος
μου και κάποιες νοσοκόμες με σταμάτησαν. Μου έκαναν μια ένεση για να ηρεμήσω".
Για το πώς αντιμετωπίζει τη νόσο ο Μιχαΐλοβιτς αναφέρει:
"Από τη μια ήμουν άρρωστος όμως από την άλλη έπρεπε να δίνω δύναμη στην
οικογένεια μου. Αν με έβλεπαν ηττημένο θα ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα. Πάντα
προσπαθούσα να είμαι θετικός και να χαμογελώ. Προσποιούμουν ότι δεν ανησυχώ.
Αυτό ήταν και το πιο δύσκολο γιατί δεν το πετύχαινα πάντα καθώς δεν ήμουν στην
καλύτερη δυνατή κατάσταση. Δεν νομίζω ότι είμαι κάποιο είδος ήρωα. Είμαι ένας
απλός άνθρωπος με τα καλά και τα κακά σημεία μου. Αντιμετωπίζω την ασθένεια όπως
το νιώθω εγώ. Ο καθένας την αντιμετωπίζει όπως θέλει και όπως μπορεί".
"Κανείς δεν πρέπει
να ντρέπεται επειδή είναι άρρωστος ή επειδή κλαίει"
Ο Μιχαΐλοβιτς έστειλε και το μήνυμα του σε όσους δίνουν αγώνα
απέναντι σε σοβαρές ασθένειες: "Κανείς δεν πρέπει να ντρέπεται επειδή είναι
άρρωστος ή επειδή κλαίει. Το σημαντικό είναι να μην απογοητεύεσαι και να μην χάνεις
ποτέ τη διάθεση να ζήσεις και να παλέψεις" τονίζει.
Πέρασε τις γιορτές με την οικογένεια του και αναφέρει ότι ήταν
οι πιο όμορφες που έχει ζήσει ποτέ. "Ήταν το πιο
όμορφα Χριστούγεννα. Είχα την οικογένεια μου δίπλα
μου. Ήταν και η μητέρα μου εδώ. Εκνευρίστηκε όταν έκλαψα στη δεύτερη συνέντευξη
Τύπου που έδωσα αλλά ευτυχώς στο σπίτι μου ετοίμασε παραδοσιακά σέρβικα πιάτα. Δεν
είχαν την πικρή γεύση που είχαν τα περισσότερα φαγητά που έτρωγα ως τώρα. Χάρη
στη μητέρα μου κατάφερα να πάρω κάποια κιλά.
Κλείνοντας μιλάει για τον πατέρα του και το πόσο έχει μετανιώσει
που δεν ήταν δίπλα του στις τελευταίες μέρες της ζωής του. "Δυστυχώς δεν είδα
τον πατέρα μου τους τελευταίους οκτώ μήνες της ζωής του, ούτε ακόμα και όταν πέθανε
το 2010. Αυτό είναι το μοναδικό για το οποίο μετανιώνω. Ελπίζω ότι με καταλάβαινε.
Ξέρετε όταν έχεις τους γονείς σου παρατηρείς μόνο τα αρνητικά. Για παράδειγμα
δεν άντεχα τον θόρυβο που έκανε όταν έτρωγα. Όταν όμως τους χάνεις σου λείπουν
ακόμα και αυτά που πριν σε ενοχλούσαν. Πρέπει
να προσπαθείτε να περνάτε χρόνο με τους γονείς σας και να διασκεδάζετε μαζί
τους".