Μετά την ηλικία των 12 ετών στις γραφές εμφανίζεται και πάλι στα 30 του. Τι λένε τα στοιχεία για αυτά τα 18 χρόνια αλλά και ποιες θεωρίες υπάρχουν
Ακολουθώντας τη ζωή του Ιησού, μέσα από τις πληροφορίες που δίνονται στην Καινή Διαθήκη, παρατηρείς ότι υπάρχει ένα τεράστιο κενό 18 ετών. Ελάχιστα είναι τα στοιχεία για τα προεφηβικά και νεανικά χρόνια του Ιησού. Οι τελευταίες αναφορές για αυτόν είναι για την ηλικία των 12 ετών και στη συνέχεια γίνεται ένα... χρονικό άλμα το οποίο μας παρουσιάζει πλέον τον Ιησού τριακονταετή όταν βαφτίζεται και ξεκινάει το έργο του. Πολλές έρευνες έχουν γίνει πάνω στο θέμα και διάφορες θεωρίες έχουν παρουσιαστεί. Τα λεγόμενα «χαμένα χρόνια» είναι ένα ζήτημα που απασχόλησε και θα απασχολεί.
Οι επίσημες αναφορές
Η μοναδική επίσημη αναφορά για το τι συνέβη μετά τα 12 έτη του Ιησού είναι αυτή στο Ευαγγέλιο του Λουκά (2:52) όπου τονίζει ότι μετά την επίσκεψη του στον ναό «κατέβηκε μαζί των από τα Ιεροσόλυμα εις την Ναζαρέτ και υπήκουεν εις αυτούς κατά πάντα. Και η μητέρα του διατηρούσε όλα τα λόγια και τα συμβάντα αυτά εις την καρδίαν της και εις την μνήμην της. Και ο Ιησούς προόδευε συνεχώς κατά την σοφίαν και κατά την αύξησιν του σώματος και κατά την χάριν, που ελάμβανε ολονέν και πλουσιοτέραν από τον Θεόν και κατά την εκτίμησιν και τον θαυμασμόν, που απελάμβανε εκ μέρους των ανθρώπων δια τα πολλά και θεία χαρίσματά του».
Πέραν του συγκεκριμένου αποσπάσματος δεν παρουσιάζονται άλλα στοιχεία για τα 18 χαμένα χρόνια του Ιησού.
Όταν πλέον έχει ξεκινήσει το κήρυγμα του μας δίνονται κάποια στοιχεία για το τι έκανε ως τότε. «Δεν είναι αυτός ο ξυλουργός, το παιδί της Μαρίας, ο αδελφός δε του Ιακώβου και του Ιωσή και του Ιούδα και του Σιμωνος; Και αι αδελφαί του δεν είναι εδώ μαζί μας;» αναφέρει το Ευαγγέλιο του Μάρκου (6:3) ενώ και ο Ματθαίος (13:55) κάνει παρόμοια αναφορά: «Δεν είναι αυτός το παιδί του μαραγκού; Και δεν ονομάζεται η μητέρα του Μαριάμ και οι αδελφοί του Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων και Ιούδας;». H επικρατούσα άποψη λοιπόν είναι ότι ο Ιησούς στα νεανικά του χρόνια ακολούθησε το επάγγελμα του Ιωσήφ. Έγινε μαραγκός και συνέχισε να εξασκεί το επάγγελμα μετά τον θάνατο του Ιωσήφ που τοποθετείτε από τα 13 έως τα 19 χρόνια του Ιησού.
Συνοψίζοντας λοιπόν ο Ιησούς μετά και την ενηλικίωση του, σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο, στην ηλικία των 13 ετών έμεινε στη Γαλιλαία και εργάστηκε ως μαραγκός. Οι ιστορικοί εικάζουν ότι με δεδομένο ότι εκείνη την περίοδο χτιζόταν δίπλα στην Ναζαρέτ, η πόλη Σεφορίς ο Ιησούς εργάστηκε και εκεί.
Οι θεωρίες
Χρονικό κενό για τη ζωή του Ιησού υπάρχει και στα λεγόμενα απόκρυφα Ευαγγέλια στα οποία υπάρχουν στοιχεία για την παιδική ηλικία του (κυρίως σε αυτό του Θωμά). Μέσα στους αιώνες διάφορες θεωρίες παρουσιάστηκαν για τα 18 μυστηριώδη έτη του Ιησού.
Στα Μεσαιωνικά χρόνια δημιουργήθηκε ένας μύθος ότι στην εφηβική του ηλικία ταξίδεψε στη Βρετανία και μάλιστα ίδρυσε έναν ναό στο Γκλάστονμπερι.
Το 1887 ο Ρώσος δημοσιογράφος, Νικόλάς Νότοβιτς υποστήριξε ότι σε ένα μοναστήρι στο χωριό Χεμίς, στην περιοχή Λαντάκ της Ινδίας έμαθε για ένα έγγραφο το οποίο ονομάζεται «Η ζωή του Αγίου Ισσά. Του καλύτερου από τους γιούς των ανθρώπων»… Ισσά είναι στα αραβικά το όνομα του Ιησού. Ο Νότοβιτς δημοσίευσε την ιστορία του το 1894. Υποστήριξε ότι στο κείμενο που βρήκε στο μοναστήρι αναφέρεται ότι ο Ιησούς άφησε την Ιερουσαλήμ σε ηλικία 13 ετών με προορισμό την περιοχή Σιντ στο Πακιστάν. «Σκοπός του ήταν να βελτιώσει και να τελειοποιήσει τον εαυτό μέσω της θεϊκής κατανόησης των γραφών και νόμων του μεγάλου Βούδα» αναφέρει ο Νότοβιτς. Σύμφωνα πάντα με το κείμενο του ο Ιησούς ταξίδεψε στην Ινδία όπου έξι χρόνια έζησε μαζί με Βραχμάνους ιερείς. Στη συνέχεια πέρασε ένα διάστημα σε μοναστήρια στο Θιβέτ όπου μελέτησε τον Βουδισμό. Τελικά σε ηλικία 29 ετών επέστρεψε, μέσω Περσίας, στην Ιερουσαλήμ. Δεν υπάρχει κανένα ιστορικό στοιχείο που να υποστηρίζει την παραπάνω ιστορία και κάποιες αναφορές τονίζουν ότι ο Νότοβιτς είχε ομολογήσει τελικά ότι ήταν δημιούργημα της φαντασίας του.
Το 1992 ο συγγραφέας Σουάμι Αμπχενταναντά υποστήριξε ότι είδε σε μοναστήρι στο Θιβέτ μια μετάφραση του κειμένου για τα «χαμένα χρόνια» του Ιησού. Οι μοναχοί του είπε ότι το πρωτότυπο βρίσκεται σε ένα μοναστήρια στο Μαρμπούρ, κοντά στη Λάσα. Έρευνες που έγιναν αργότερα δεν επιβεβαίωσαν αυτούς τους ισχυρισμούς.
Το 1933 ο Νίκολας Ρόεριχ δημοσίευσε το ημερολόγιο του από ταξίδια που έκανε στην Ινδία και στα Ιμαλάια. Εκεί αναφέρει ότι άκουσε για τον μύθο ότι ο Ισσά (Ιησούς) είχε ταξιδέψει στο μοναστήρι στο Χεμίς.
To 1908 ο Λέβι Ντόουλινγκ δημοσίευσε το «Υδροχοϊκό Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού». Υποστήριξε ότι του «υπαγορεύθηκε εσωτερικά». Εκεί αναφέρει ότι ο Ιησούς τα 18 «χαμένα χρόνια» ταξίδεψε σε Θιβέτ, Περσία, Ασσυρία, Αίγυπτο αλλά και στην Ελλάδα. Κάποιοι συγγραφείς όπως ο Έντμουντ Γουίλσον και ο Τσαρλς Πότερ που έχουν μελετήσει τα λεγόμενα απόκρυφα Ευαγγέλια ισχυρίζονται ότι τόσο ο Ιησούς όσο και ο Ιωάννης ο Προδρόμος ανήκαν στην Ιουδαϊκή αίρεση των Εσσαίων (ιουδαϊκή αίρεση με βάπτισμα, ευχαριστία, καθάρσεις, ποινές, έντονο ασκητικό χαρακτήρα και διαχωρισμό των ανθρώπων σε αγίους και βέβηλους). Δεν υπάρχει κάποιο ιστορικό στοιχείο που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
Τέλος αξίζει να σημειώσουμε ότι σε δυο από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια αναφέρεται ξεκάθαρα ή εμμέσως ότι ο Ιησούς, όταν πλέον ξεκίνησε το έργο του ήταν παντρεμένος ή είχε σχέση με τη Μαρία τη Μαγδαληνή. Οι ιστορικοί τονίζουν ότι σύμφωνα με τους νόμους της εποχής στην Ιουδαία ο Ιησούς θα έπρεπε να έχει παντρευτεί. Η Εκκλησία δεν το αποδέχεται.
Επίλογος
Συνοψίζοντας, ο Ιησούς μετά τα 12 του έτη και ως τα 30
ουσιαστικά εξαφανίζεται από τις γραφές. Τα στοιχεία είναι ελάχιστα και πολύ
γενικά για το τι έκανε αυτά τα 18 χρόνια. Η επίσημη Εκκλησία και οι θεολόγοι
αναφέρουν ότι απλά εργαζόταν ως ξυλουργός και δεν αποδέχονται ούτε ότι ταξίδεψε
σε άλλες χώρες, ούτε ότι μελέτησε άλλες θρησκείες. Οι λεγόμενοι Ορθολογιστές
υποστηρίζουν ότι τα «χαμένα χρόνια» ο Ιησούς δεν είχε συνείδηση της θεϊκής του
υπόστασης και γι' αυτό δεν υπάρχουν αναφορές. Η Εκκλησία δεν αποδέχεται κάτι τέτοιο
και τονίζει ότι ο Ιησούς είχε πλήρη συνείδηση της θεϊκής του υπόστασης και
αποστολής.