Ερευνητές κατάφεραν να ανακαλύψουν χάρη στην τεχνολογία πώς δολοφονήθηκε ένας άντρας πριν από περισσότερα από 700 χρόνια
Στο πρώτο χτύπημα μπόρεσε να ξεφύγει. Στο δεύτερο ένιωσε τα
πόδια του να λυγίζουν. Το τρίτο τον ξάπλωσε στο έδαφος, ενώ ένα ακόμα έδωσε
οριστικά τέλος στη ζωή του για πάντα. Ένα στυγερό έγκλημα, μια «υπόθεση ωμής
βίας» που χρειάστηκε πάνω από 700 χρόνια για να… εξιχνιαστεί!
Νεκροψία με
καθυστέρηση επτά αιώνων
Ο λόγος για ένα μεσαιωνικό έγκλημα που έδωσε τέλος στη ζωή ενός
νεαρού άντρα με τέσσερα χτυπήματα με σπαθί στο κεφάλι, το οποίο έγινε τώρα
αντικείμενο μελέτης μιας ομάδας ερευνητών.
Η Δρ. Τσιάρα Τέσι, ανθρωπολόγος στο Κέντρο Οστεοαρχαιολογίας
και Παλαιοπαθολογίας του Πανεπιστημίου Ινσούρμπια στην Ιταλία ηγήθηκε μια
ομάδας επιστημόνων, οι οποίοι μελέτησαν τα οστά του θύματος ακολουθώντας σύγχρονες
ιατροδικαστικές τεχνικές. Η Τέσι και οι συνεργάτες της ανέλυσαν τα σκελετικά
υπολείμματα κάνοντας αξονική τομογραφία, τρισδιάστατες ακτινογραφίες και χρησιμοποιώντας
ψηφιακό μικροσκόπιο για να ελέγξουν λεπτομερώς τα τραύματα στο κρανίο.
Η βαρβαρότητα των τραυμάτων υποδηλώνει ότι η δολοφονία
μπορεί να ήταν «μια περίπτωση ωμής βίας» από τον δράστη, γεγονός που υποδηλώνει
ότι είχε ισχυρό κίνητρο για να θέλει το θάνατο του νεαρού άνδρα, είπε η Τέσι
μιλώντας στο Live Science.
«Το άτομο πιθανότατα αιφνιδιάστηκε από τον θύτη του» και δεν
μπόρεσε να προστατεύσει σωστά το κεφάλι του, συμπλήρωσε. Μετά την αρχική
επίθεση στο θύμα από μπροστά, ο δράστης φαίνεται να κυνήγησε τον άντρα καθώς αυτός
γύρισε και προσπάθησε να δραπετεύσει. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα
αυτό καθώς τα θανατηφόρα χτυπήματα έχουν γίνει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του
άντρα, όπως αναφέρεται στην μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of
Archaeological Science: Reports.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον σκελετό του θύματος το 2006 σε
έναν τάφο στην εκκλησία του Αγίου Βλασίου στο Σιτίγκλιο της Ιταλίας, μια μικρή
πόλη στην επαρχία Βαρέζε της Λομβαρδίας.
Τα παλαιότερα κομμάτια της εκκλησίας θεωρείται ότι χρονολογούνται
από τον 8ο αιώνα μ.Χ., ωστόσο ο σκελετός του άντρα βρέθηκε σε έναν
τάφο κοντά στην είσοδό του σε σημείο που είχε χτιστεί γύρω στον 11ο
αιώνα. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ραδιοχρονολόγηση άνθρακα και διαπίστωσαν
ότι το θύμα θάφτηκε εκεί πριν από το 1260 και μετά το 780.
Η νέα μελέτη τώρα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το θύμα ήταν
ένας άνδρας ηλικίας 19 με 24 ετών, όταν δολοφονήθηκε, με ύψος μεταξύ 1,65 και
1,75.
Το χρονικό μιας δολοφονίας
Η αρχική μελέτη είχε φανερώσει κάποια από τα τραύματά του,
ωστόσο η νέα λεπτομερέστερη έρευνα αποκάλυψε περισσότερα τραύματα αλλά και το
χρονικό του θανάτου του νεαρού άντρα.
Σύμφωνα με την Τέσι, ο νεαρός πιθανότατα κατάφερε είτε να
αποκρούσει είτε να αποφύγει το αρχικό χτύπημα, το οποίο πιθανότατα στόχευε το
κεφάλι ή ζωτικά όργανα. Παρ’ όλα αυτά και τα πρώτο χτύπημα προκάλεσε μια
ελαφριά πληγή στην κορυφή του κρανίου του.
Καθώς γύρισε, για να ξεφύγει «το θύμα χτυπήθηκε απανωτά δύο
φορές από τις οποίες η πρώτη τον τραυμάτισε στο αυτί και η άλλη στον αυχένα του»,
ανέφερε. «Στο τέλος, πιθανότατα εξαντλημένος και έχοντας πέσει κάτω μπρούμυτα
δέχθηκε το τελειωτικό χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, το οποίο
προκάλεσε ακαριαίο θάνατο».
Αυτή η ξεκάθαρα ακραία και επίμονη επίθεση υποδεικνύει ότι υπήρχε κάποιο βαθύτερο κίνητρο για τη δολοφονία του άντρα. Μια επίθεση με τόση μανία και παροξυσμό φανερώνει ότι ο δολοφόνος ήταν αποφασισμένος να τελειώσει την «δουλειά» του, τονίζει η Τέσι.
Η νέα μελέτη αποκάλυψε ότι και τα τέσσερα χτυπήματα
προκλήθηκαν πιθανότατα με τη χρήση του ίδιου μεγάλου όπλου με ευθεία λεπίδα,
προφανώς κάποιου κοφτερού σπαθιού. Παράλληλα, οι θέσεις των τραυμάτων δείχνουν
ότι ο δράστης ήταν μόνο ένας.
Οι ερευνητές ερεύνησαν ιστορικά αρχεία σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουν
την ταυτότητα του θύματος, αλλά «δεν βρήκαμε τίποτα», είπε η Τέσι. Η ταφή του,
ωστόσο, σε μια περίοπτη θέση μέσα στον ναό υποδηλώνει ότι μπορεί να ήταν μέλος
της ισχυρής οικογένειας Ντε Σιτίλιο που είχε ιδρύσει την εκκλησία.
Παρόλο δεν είναι γνωστές πολλές πληροφορίες για το θύμα, το
κρανίο του έφερε μια επουλωμένη πληγή στο μέτωπό του που συνάδει με τραύμα από
αμβλύ αντικείμενο. Αυτό σημαίνει πιθανότατα ότι είχε συμμετάσχει σε κάποιον
πόλεμο. Παράλληλα, εντόπισαν κάποια σημάδια στην ωμοπλάτη του, τα οποία
«πιθανώς προκλήθηκαν από τη συνεχή άσκηση στην τοξοβολία και τη χρήση τόξου από
μικρή ηλικία». Αυτό ίσως δηλώνει ότι πήγαινε συχνά για κυνήγι σαν χόμπι.
«Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μπορεί να είχε εκπαιδευτεί και
να είχε εμπειρία σε πολεμικές επιχειρήσεις», εξήγησαν.
Οι ερευνητές θέλησαν επίσης να εξετάσουν πώς οι τραυματισμοί
του επηρέασαν τους μαλακούς ιστούς του προσώπου του, οι οποίοι φυσικά πλέον
έχουν χαθεί, και γι’ αυτό δημιούργησαν μια αναπαράσταση του κεφαλιού του.
«Ελέγξαμε τους σχηματισμούς των πληγών τοποθετώντας την
λεπίδα στο κεφάλι που δημιουργήσαμε και αναπαριστώντας τα χτυπήματα», ανέφερε η
Τέσι. Αυτό βοήθησε τους ερευνητές να καταλάβουν την σοβαρότητα των τραυματισμών
από τέσσερα χτυπήματα.
Εκτός από την αποκάλυψη περισσότερων λεπτομερειών για τα
τραύματα, η ομάδα ελπίζει ότι η ανακατασκευή θα βοηθήσει επίσης να γίνει
μεγαλύτερη σύνδεση με το θύμα.
«Το να βλέπεις το
πρόσωπο και τα μάτια ενός νεαρού άνδρα είναι σίγουρα πιο συναισθηματικό από το
να κοιτάς απλώς ένα κρανίο», δήλωσε η Τέσι στο Live Science.