Ερευνητές επιχείρησαν να δώσουν μια επιστημονική εξήγηση στο φαινόμενο που περιγράφουν αρκετά άτομα που βίωσαν προθανάτιες εμπειρίες
Πολλά άτομα, τα οποία έχουν βιώσει
προθανάτιες εμπειρίες, έχουν μιλήσει για το λευκό φως. Άνθρωποι που είτε
έφτασαν πολύ κοντά στον θάνατο, είτε ιατρικά είχαν «φύγει» για κάποιο διάστημα
αφηγούνται πως είδαν ένα πολύ έντονο λευκό φως το οποίο πλησίαζε.
Ένα ποσοστό ανάμεσα στο 10% και το 20%
των ανθρώπων που επιβιώνουν ενώ βρέθηκαν μόλις μια ανάσα από τον θάνατο,
τείνουν να περιγράφουν τη συγκεκριμένη εμπειρία ή να ισχυρίζονται ότι μεταξύ
άλλων οπτικών ερεθισμάτων, συνάντησαν και νεκρούς αγαπημένους τους. Είναι
λογικό η συγκεκριμένη προθανάτια εμπειρία να μεταφράζεται ως… απόδειξη ότι ο
θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά το πέρασμα σε κάτι διαφορετικό.
Μια νέα έρευνα επιχείρησε να δώσει μια
επιστημονική απάντηση στο φαινόμενο αυτό. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο
περιοδικό Proceedings of the
National Academy
of Science,
εξέτασε την εγκεφαλική δραστηριότητα τεσσάρων ετοιμοθάνατων ασθενών οι οποίοι βρίσκονταν σε κωματώδη κατάσταση και τους αφαιρέθηκε η μηχανική υποστήριξη.
Η επιστημονική ομάδα που διεξήγαγε την
έρευνα υπέβαλλε τους ετοιμοθάνατους σε ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Οι ερευνητές
παρατήρησαν ότι σε δύο από τα τέσσερα άτομα η καρδιακή ανακοπή ή η ασφυξία εκκίνησε
υψηλά επίπεδα δραστηριότητας στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την
έντονη εστίαση και την επίλυση προβλημάτων.
Η ίδια ενεργοποιημένη περιοχή του
εγκεφάλου που παρατήρησαν οι επιστήμονες στους ετοιμοθάνατους ασθενείς είναι
συγγενική με την περιοχή του εγκεφάλου που χειρίζεται εσωτερικές οπτικές
δραστηριότητες όπως τα όνειρα. Αυτό θα μπορούσε λοιπόν να δώσει μια λογική
εξήγηση σε οράματα όπως το έντονο φως ή τα πρόσωπα των αγαπημένων μας ανθρώπων
τις στιγμές που προηγούνται του θανάτου.
Με άλλα λόγια, παρόλο που οι ασθενείς
δεν βλέπουν στην πραγματικότητα αυτές τις εικόνες να ζωντανεύουν μπροστά στα
μάτια τους, ουσιαστικά τις ονειρεύονται καθώς οδεύουν προς τον θάνατο.
«Το πόσο ζωντανές εμπειρίες μπορούν να
προκύψουν από έναν δυσλειτουργικό εγκέφαλο, είναι ένα νευροεπιστημονικό
παράδοξο», δηλώνει ο επικεφαλής της μελέτης. Δρ. Τζορτζ Μασούρ.
Το δείγμα βέβαια της έρευνας είναι
πολύ μικρό και δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι τα άλλα δύο άτομα, των οποίων οι
τελευταίες στιγμές καταγράφηκαν, δεν επέδειξαν ίδια δραστηριότητα. Μιλώντας όμως
για την έρευνα η καθηγήτρια νευρολογίας Νούσα Μιχαΐλοβα τόνισε: «Τα
παρατηρούμενα ευρήματα είναι σίγουρα συναρπαστικά και παρέχουν ένα νέο πλαίσιο
για την κατανόηση της κρυφής συνείδησης στους ετοιμοθάνατους».