Στο μυαλό ενός παιδόφιλου. Η κατάθεση ενός τέρατος που βίαζε την κόρη του 15 χρόνια


Ένα ντοκιμαντέρ παρουσιάζει την ιστορία της Έμιλι, την οποία ο πατέρας της βίαζε από όταν ήταν μωρό. Η κατάθεση του προκαλεί φρίκη


Στο άρρωστο μυαλό ενός παιδόφιλου ο οποίος για 15 χρόνια βίαζε την κόρη του μας βάζει το σοκαριστικό ντοκιμαντέρ «A Paedophile In My Family: Surviving Dad» που προβλήθηκε πρόσφατα από τη βρετανική τηλεόραση.

Η Έμιλι Βικτόρια από το Ντόρσετ μιλάει για τη φρίκη που έζησε στα χέρια του ίδιου της του πατέρα. Την κακοποιούσε σεξουαλικά από την ηλικία των δύο ετών έως τα 17 όταν και βρήκε τη δύναμη να φύγει από το σπίτι. Ο πατέρας της, που έδινε πάντα την εντύπωση του τέλειου γονιού, είχε εγκαταλείψει την καριέρα του με το πρόσχημα ότι ήθελε να γίνει ανάδοχος γονέας και παρέμενε σχεδόν όλη μέρα σπίτι, κυριαρχώντας σε κάθε πτυχή της ζωής της κόρης του. Έχοντας υπομείνει για πολλά χρόνια την αρρωστημένη συμπεριφορά του, η Έμιλι βρήκε τη δύναμη να καταγγείλει τον διεστραμμένο άνδρα όταν άρχισε να υποψιάζεται ότι εκείνος κακοποιούσε και άλλα παιδιά τα οποία είχε αναλάβει να προσέχει.

Η Έμιλι συζήτησε με αστυνομικούς, οι οποίοι είχαν αναλάβει την υπόθεση, και άκουσε την κατάθεση που είχε κάνει ο πατέρα της στις αρχές του 2009, όταν συνελήφθη μετά από την καταγγελία του κοριτσιού. Η κατάθεση προκαλεί φρίκη καθώς ο παιδόφιλος πατέρας επιχειρεί να ρίξει την ευθύνη στο μωρό.

Χαρακτηρίζει την Έμιλι «σεξουαλικό παιδί» και υποστηρίζει ότι αυτό ήταν που που ξύπνησε μέσα του τις διεστραμμένες του ορέξεις.

«Αρχικά ήμουν ένας άνδρας ευτυχισμένος στον γάμο του, που δεν είχε δει ποτέ παιδική πορνογραφία. Δεν ξέρω γιατί συνέβη. Η Έμιλι ήταν ένα πολύ σεξουαλικό παιδί, συμβαίνει αυτό με κάποια παιδιά. Δεν ξέρω αν αυτό μού το ξύπνησε μέσα μου. Δεν θυμάμαι πώς ακριβώς άρχισε. Η Έμιλι έκανε πράγματα στον εαυτό της, μια μέρα την έκανα τσακωτή» αναφέρει η δήλωση του πατέρα που διαβάζει στο ντοκιμαντέρ ο αστυνομικός.

«Αυτό ήταν το αφήγημά του, πως δεν είναι σεξουαλικό αρπακτικό ούτε του άρεσε ποτέ η παιδική πορνογραφία, το πρόβλημα ήσουν... εσύ και τι του προκαλούσε», σχολιάζει αηδιασμένος ο αστυνομικός. Λίγο αργότερα ο ίδιος αποκάλυψε ότι, ενώ προσπαθούσε να παραμείνει ψύχραιμος και ευγενικός κατά τη διάρκεια της κατάθεσης, ξεχείλιζε από οργή για τον «γ@@νο δειλό» που είχε μπροστά του.

Σε άλλο απόσπασμα της κατάθεσής του, ο πατέρας της περιέγραφε στους αστυνομικούς τις «αναμνήσεις» του από την κακοποίηση. «Κάποια στιγμή κάθισε πάνω μου στο κρεβάτι και άρχισε να κουνιέται. Δεν τη σταμάτησα αμέσως. Φαντάζομαι ότι αισθάνθηκα πως είχε ερεθιστεί» είχε πει ο διεστραμμένος άνδρας.

Προσπαθούσε να πάρει με το μέρος του τους αστυνομικούς και να τους πείσει ότι η διαταραγμένη του κοσμοθεωρία έβγαζε νόημα.

Η κατάθεση του άρρωστου άντρα αναφέρει επίσης:  «Ένιωθα ένοχος, τα συνηθισμένα. Μου έβγαιναν ξανά συναισθήματα, ένιωθα ερεθισμό, μετά είχα ενοχές. Αυτό εξελισσόταν. Είχαμε μια υπέροχη σχέση πατέρα κόρης και δεν έκανα τίποτα που δεν ήθελε. Η σχέση μας ήταν πολύ τρυφερή, αν και ανάρμοστη. Δεν χρειάστηκε να την πιέσω ούτε να τη διατάξω να μη μιλήσει».

Ακούγοντας την κατάθεση του πατέρα της από το 2009, η 31χρονη σήμερα γυναίκα είπε ότι αισθάνεται αηδιασμένη. «Με κάνει να νιώθω άρρωστη όλο αυτή. Προσπαθούσε να τα ρίξει όλα σε εμένα. Για τα πάντα είχα την ευθύνη ακόμα και σε άλλα θέμα. Μου έλεγε ότι κανείς δεν με συμπαθεί στο σχολείο και υπάρχει λόγος που γίνεται αυτό. Πάντα προσπαθούσε να με κατηγορήσει. Αυτή η αφήγηση μου επανέφερε όλα τα συναισθήματα που είχα ως παιδί. Τότε που ένιωθα υπεύθυνη για όλα. Πλέον δεν το νιώθω αυτό. Όλα αυτά που άκουσα όμως δεν πρέπει να με γυρίσουν πίσω. Γίνεται μια εσωτερική μάχη μέσα μου» τονίζει η Έμιλι.

Ο αστυνομικός λέει ότι ποτέ δεν πίστεψαν όσα είπε ο πατέρας της. «Όταν καθόταν εκεί και μας μιλούσε λέγαμε ευχαριστούμε που το κάνεις αλλά μέσα μας σκεφτόμασταν γαμημένε δειλέ πώς μπόρεσες να κάνεις κάτι τέτοιο;».

«Ένιωσα τόσο άρρωστη όσο δεν έχω νιώσει ποτέ. Πλέον τον βλέπω σαν κάτι αηδιαστικό. Πίστευα ότι δήλωσε ένοχος όχι μόνο λόγω των στοιχείων αλλά γιατί ένιωθε άσχημα για ό,τι είχε κάνει. Από τα λόγια του είναι ξεκάθαρο ότι δεν ενδιαφερόταν για εμένα καθόλου. Πάντα ήθελα να τον κοιτάξω στα μάτια και να δω αν έχει αλλάξει» αναφέρει η 31χρονη σήμερα Έμιλι και προσθέτει:

«Στην παιδική ηλικία μου ένιωθα σαν ζόμπι. Προσπαθούσε να με κρατάει στο σπίτι και να με κακοποιεί. Σε ηλικία των 7 ετών ένιωθα ότι θέλω να πεθάνω. Στη αρχή χρησιμοποιούσε προφυλακτικά και όταν έγινα 15 με ανάγκαζε να παίρνω αντισυλληπτικά. Η κακοποίηση ήταν συνεχής και έπρεπε να σκέφτομαι όπως αυτός για να επιβιώσω. Έπρεπε να είμαι χαμογελαστή όταν με κακοποιούσε για να τον κάνω να νιώθει καλά. Όπου κι αν πήγαινα είχα αυτή τη χαρούμενη μάσκα για να κρύβω αυτό που ένιωθα. Η μόνη μου διέξοδος ήταν το κολύμπι. Γι’ αυτό ήμουν τόσο καλή σε αυτό και κέρδιζα τα πάντα. Όσο μεγάλωνα προσπαθούσε να με ελέγχει περισσότερο. Δεν με άφηνε να βγαίνω με φίλους μου και με έκανε να νιώθω ενοχές όταν τον άφηνα. Δεν είχα σκεφτεί να αποκαλύψω σε κάποιον τι συνέβαινε μέχρι την ηλικία των 17. Τότε άρχισα να υποπτεύομαι ότι κακοποιούσε και άλλα παιδιά. Είδα κάποια πράγματα και σκέφτηκα: Θεέ μου το κάνει και σε αυτή. Κάτι έσπασε μέσα μου και άλλαξα. Σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να τον προστατεύω. Λίγο καιρό μετά μίλησα».

Ο πατέρας της καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκιση. Ολοκλήρωσε πρόσφατα την ποινή του και πλέον είναι ελεύθερος. Η Έμιλι επιχείρησε να τον συναντήσει αλλά αυτός αρνήθηκε.

Λέει πως μέχρι σήμερα δίνει μια εσωτερική μάχη: «Ένα μέρος μου θέλει να ενδώσω στο σκοτάδι και την οργή. Ένα άλλα λέει γ@μησε τους όλους, γ@μα τον πατέρα και τη μητέρα μου. Δεν με ενδιαφέρει. Η συμμετοχή στο ντοκιμαντέρ είναι σαν να με ελευθέρωσε από την ντροπή που είχα. Ελπίζω η εμπειρία μου να δώσει δύναμη σε κάποιους να μιλήσουν».