Το απίστευτο φαινόμενο, οι μαρτυρίες και η επιστημονική εξήγηση της βροχής κρέατος
Ήταν 3
Μαρτίου 1876, μια ήρεμη, καθαρή ημέρα στην αγροτική κοινότητα Ολίμπιαν Σπρινγκς
του Κεντάκι.
Γύρω στις 11
το πρωί, η Μαίρη Κράουτς, σύζυγος αγρότη, βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της φτιάχνοντας
σαπούνι. Ο σύζυγός της, Άλεν Κράουτς, δούλευε λίγο πιο πέρα στο χωράφι.
Ξαφνικά, η Μαίρη άκουσε έναν παράξενο ήχο, κάτι ανάμεσα σε ψίθυρο και στατικό
βόμβο. Σήκωσε το κεφάλι και τότε, όπως αργότερα είπε στην εφημερίδα The
Louisville Commercial:
«Ο ουρανός
ήταν καθαρός σαν γυαλί. Κι ύστερα, χωρίς καμία προειδοποίηση, άρχισε να πέφτει
κρέας. Μικρά, ροζ κομμάτια, σαν νιφάδες χιονιού, αλλά βαριά, ζεστά, με μυρωδιά
αίματος
Στην αρχή
νόμιζα ότι ήταν κομμάτια χαρτιού που κάποιος είχε πετάξει από ψηλά. Όμως η
μυρωδιά ήταν έντονη, σχεδόν πικρή. Έβαλα ένα μικρό κομμάτι στο χέρι μου και
ήταν υγρό, ζεστό, σαν αληθινό κρέας. Δεν μπορούσα να καταλάβω από ποιο ζώο
προερχόταν».
Ο Άλεν Κράουτς
από τη μεριά του, θα πει: «Τα κομμάτια κάλυπταν όλο το έδαφος γύρω από το σπίτι
μας. Δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Ήταν παντού, στα δέντρα, στις αυλές, στα
ρούχα. Οι γείτονες ήρθαν αμέσως και όλοι έλεγαν τα ίδια: “Προσευχηθείτε, γιατί
αυτό δεν είναι φυσιολογικό»
Το φαινόμενο
κράτησε περίπου δέκα λεπτά και κάλυψε μια έκταση σχεδόν 100 επί 50 μέτρων γύρω
από την αγροικία των Κράουτς. Τα κομμάτια ήταν «όπως μια φέτα ψαχνού βοδινού ή
αρνίσιου κρέατος», έγραφε η εφημερίδα. Κάποια είχαν μέγεθος μικρής νιφάδας,
άλλα έφταναν το μήκος ενός χεριού.
Οι γείτονες
έσπευσαν να δουν το παράξενο θέαμα. Ένας από αυτούς, ο Χάρισον Γκιλ,
περιέγραψε: «Το χώμα είχε γεμίσει από σάρκες, σαν να είχε γίνει σφαγή στον
ουρανό. Κάποια κομμάτια ήταν πάνω στα δέντρα, άλλα στα ρούχα της κυράς Κράουτς.
Κάποιοι πήραν δείγματα για να τα δείξουν στους γιατρούς. Όλοι συμφώνησαν ότι
ήταν κρέας, αλλά κανείς δεν ήξερε από ποιο ζώο. Το μυαλό μου πήγε σε αρνιά ή
πρόβατα, αλλά ήταν πολύ διαφορετικά».
Παρά το
αρχικό σοκ, η περιέργεια νίκησε τον φόβο. Ορισμένοι, σύμφωνα με δημοσίευμα της
The New York Times της 9ης Μαρτίου 1876 «έβαλαν μικρά κομμάτια στο στόμα τους
για να διαπιστώσουν τι ήταν και συμφώνησαν ότι θύμιζε κρέας προβάτου ή ελαφιού».
O γιατρός
της περιοχής δρ Α. Τόμπσον ανέφερε: Πήρα δείγματα και τα εξέτασα με τα εργαλεία
της εποχής. Το κρέας δεν παρουσίαζε ίχνη νόσου, αλλά ήταν σαφώς θρεπτικό ιστό
ζώου. Κάποια δείγματα έμοιαζαν με μοσχάρι, άλλα με αρνί. Το παράξενο ήταν ότι
δεν υπήρχε κανένα σώμα ή κουφάρι ζώου στην περιοχή.»
Η είδηση
εξαπλώθηκε ταχύτατα. Δημοσιογράφοι από το Λούισβιλ, το Λέξινγκτον και ακόμη και
τη Νέα Υόρκη ταξίδεψαν στο σημείο για να δουν από κοντά το ανεξήγητο φαινόμενο.
Επιστήμονες, γιατροί και περίεργοι πήραν δείγματα του υλικού.
Η πιθανότερη εξήγηση
Το φαινόμενο
της «βροχής από κρέας» στο Κεντάκι έχει απασχολήσει επιστήμονες, δημοσιογράφους
και τοπικούς ιστορικούς για δεκαετίες. Ο ιστολόγος δρ. Τζ. Άρνολντ ανέλυσε
συνολικά επτά δείγματα. Τα δύο ήταν κομμάτια από πνεύμονα, τρία μυς και δύο
ήταν χόνδροι. Όλα από ζώο.
Μία από τις
πιο διαδεδομένες εξηγήσεις βασίζεται στη μεταφορά ιστών από πουλιά και συγκεκριμένα
γύπες. Στο Κεντάκι υπάρχουν δύο είδη γυπών, ο μαύρος και ο γύπας-γαλοπούλα. Έχει
παρατηρηθεί ότι κάποιες φορές, ενώ βρίσκονται εν πτήση, προκαλούν εμετό στον εαυτό
τους για να αδειάσουν το στομάχι και να μειώσουν το βάρος τους.
Ειδικοί
τονίζουν ότι, λόγω των ισχυρών ανέμων, τα κομμάτια αυτά μπορεί να πέσουν σε
μεγάλη έκταση, δίνοντας την αίσθηση ότι «έβρεχε κρέας από τον ουρανό».
Φυσικά δεν έχουν
λείψει και οι πιο ευφάνταστες και τρομακτικές θεωρίες.
Το
περιστατικό της «βροχής από κρέας» παραμένει ένα από τα πιο περίεργα και
αξιοσημείωτα φαινόμενα που έχουν καταγραφεί στην αμερικανική ιστορία. Τα
γεγονότα δείχνουν ότι πρόκειται για πραγματικό συμβάν, καταγεγραμμένο σε
μαρτυρίες και εφημερίδες της εποχής.
Στο
Πανεπιστήμιο Τρανσυλβάνια στο Κεντάκι υπάρχει ένα δείγμα (φωτό κάτω) από το
κρέας που έπεσε από τον ουρανό το 1876.
