Ο «Huayracursor jaguensis» φέρνει τελείως νέα δεδομένα στην ιστορία της εξέλιξης των δεινοσαύρων
Σχεδόν ολόκληρο τον σκελετό ενός νέου
είδους δεινοσαύρου που έζησε πριν από περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια ανακάλυψαν
Αργεντινοί επιστήμονες στην οροσειρά των Άνδεων.
Όπως ανακοίνωσε χθες, Τετάρτη, το
ινστιτούτο Conicet, πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα είδη στον κόσμο που
έχουν ανακαλυφθεί ποτέ.
Ο σκελετός αυτού του είδους, ο
οποίος πήρε το όνομα «Huayracursor jaguensis» διέθετε πολύ μακρύ λαιμό και ανακαλύφθηκε
σε υψόμετρο 3.000 μέτρων στην επαρχία Λα Ριόχα, στη βορειοδυτική Αργεντινή, από
ομάδα παλαιοντολόγων του Conicet, του δημόσιου ερευνητικού ινστιτούτου της
Αργεντινής.
Ο σκελετός που βρέθηκε
αποτελείται από τμήμα του κρανίου, πλήρη σπονδυλική στήλη ως την ουρά και
σχεδόν ολόκληρα μπροστινά και πίσω άκρα.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το
είδος Huayracursor jaguensis έζησε στο τέλος της Τριασικής, της γεωλογικής
περιόδου κατά την οποία εμφανίστηκαν οι πρώτοι δεινόσαυροι και οι πρόγονοι των
θηλαστικών, διευκρίνισαν οι ερευνητές στην ανακοίνωσή τους. Θα πρέπει να ήταν
δύο μέτρα μακρύς και να ζύγιζε περίπου 18 κιλά.
«Υπολογίζουμε ότι ο Huayracursor
πρέπει να είναι μεταξύ 230 και 225 εκατομμυρίων ετών, γεγονός που τον καθιστά
έναν από τους παλαιότερους δεινόσαυρους στον κόσμο», εξήγησε ο Αγκουστίν
Μαρτινέλι, ένας από τους συντάκτες του άρθρου.
Αργότερα, δεινόσαυροι όπως ο
Βροντόσαυρος και ο Παταγοτίτανος θα γίνονταν μερικά από τα μεγαλύτερα και πιο
μακριά ζώα που έζησαν ποτέ, φτάνοντας σε μήκος πάνω από 35 μέτρα και βάρος πάνω
από 70 τόνους.
Αν το είδος αυτό που ανακαλύφθηκε
ανήκει σε σειρά φυτοφάγων δεινοσαύρων που περιλαμβάνει τους γιγάντιους
δεινόσαυρους με τον μακρύ λαιμό, οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι ένας ενήλικας
θα πρέπει να είχε ύψος περίπου δύο μέτρα και βάρος περίπου 18 κιλά.
Μέχρι πρόσφατα, πιστευόταν ότι οι
πρόδρομοι αυτών των μακρύλαιμων φυτοφάγων δεινοσαύρων, γνωστών ως
σαυροποδομορφών, ήταν μικροί, με κοντό λαιμό και πιθανώς παμφάγοι.
Άλλοι σαυροποδομορφοί που ζούσαν
ταυτόχρονα με αυτόν τον δεινόσαυρο ήταν πολύ μικρότεροι, περίπου ένα μέτρο σε
μήκος, και δεν είχαν σημάδια επιμήκυνσης των οστών του λαιμού που παρατηρήθηκαν
στο νέο είδος που ανακαλύφθηκε τώρα.
Ως τώρα οι παλαιοντολόγοι
πίστευαν ότι χρειάστηκαν αρκετά εκατομμύρια χρόνια ακόμα ώστε οι
σαυροποδομορφοί να αρχίσουν να αυξάνουν σημαντικά τη σωματική τους μάζα και να
επιμηκύνουν τους λαιμούς τους.
Η ανακάλυψη του Huayracursor jaguensis στο ρέμα Σάντο Ντομίνγκο στη βορειοδυτική Αργεντινή αλλάζει την ιστορία για το πώς αυτοί οι δεινόσαυροι απέκτησαν τους μακριούς λαιμούς τους.
«Ο Huayracursor διαφωνεί κάπως με
αυτή την ιδέα μιας σταδιακής μετάβασης, επειδή συνυπήρχε με τους μικρούς,
αναλογικά κοντύτερους συγγενείς του», λέει ο Μάρτιν Χετσενλέιτνερ που
πραγματοποίησε την ανακάλυψη.
Ο δεινόσαυρος είχε ένα μικρό
κρανίο σε σύγκριση με τους συγχρόνους του, γερά πίσω άκρα, λεπτούς γοφούς και
κοντά χέρια με αρκετά μεγάλα, γερά χέρια. Δείχνει ότι το αυξημένο μέγεθος του
σώματος και η επιμήκυνση του λαιμού ήταν ήδη εμφανή από την αρχή της
εξελικτικής ιστορίας της γενεαλογίας του, λέει ο Χετσενλέιτνερ.
«Είναι συναρπαστικό να σκεφτόμαστε ότι
γιγάντια ζώα μήκους έως και 40 μέτρων και βάρους άνω των 30 τόνων, όπως ο
Αργεντινόσαυρος και ο Παταγοτιτάνος, αποτελούν μέρος μιας γενεαλογικής γραμμής
που ξεκίνησε περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα, με δίποδες μορφές
μήκους λίγο πάνω από ένα μέτρο και βάρους μόλις 10 έως 15 κιλά».
Οι συντάκτες του άρθρου που δημοσιεύτηκε
στην εξειδικευμένη επιθεώρηση Nature εκτιμούν ότι το απολίθωμα αυτό θα γίνει
σημείο αναφοράς για τη μελέτη της εξέλιξης των δεινοσαύρων, χάρη στο γεγονός
ότι είναι σχεδόν ολόκληρο.