Το νούμερο των χιλιομέτρων μπορεί να σας «ζαλίσει»
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί ποια είναι η μεγαλύτερη διαδρομή στη
Γη την οποία μπορείτε να περπατήσετε -τουλάχιστον θεωρητικά- χωρίς να χρειαστεί
να πάρετε πλοίο ή αεροπλάνο;
Η απάντηση θα σας εκπλήξει! Η πιο επική πεζοπορία που μπορεί
να κάνει κάποιος μόνο με τα πόδια ή χερσαία μέσα έχει έκταση 22.387 χιλιομέτρων
και συνδέει το Κέιπ Τάουν στη Νότια Αφρική με την πόλη-λιμάνι Μαγκαντάν στην βορειοανατολική
πλευρά της Ρωσίας.
Παρόλο που οι άνθρωποι σε όλη την ιστορία έχουν επιδοθεί σε πολλές
περιπέτειες και έχουν σπάσει άπειρα ρεκόρ, η διαδρομή αυτή στην πλήρη έκτασή της
παραμένει ανεξερεύνητη καθώς κανείς δεν έχει καταφέρει να ολοκληρώσει αυτή τη
μεγάλη πεζοπορία, ενώ είναι μάλλον απίθανο αυτό να συμβεί ποτέ εξαιτίας πολλών
παραγόντων.
Η διαδρομή αυτή περνάει από έως και 17 χώρες και θα πρέπει κανείς να διασχίσει πολλά βουνά και ερήμους, αλλά και να έρθει αντιμέτωπος με πολλές διαφορετικές ζώνες ώρας και καιρικές συνθήκες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της η διαδρομή περιλαμβάνει μόνο δρόμους και γέφυρες και καθόλου πλοία ή αεροπλάνα.
Όσοι σχεδιάζουν να ακολουθήσουν αυτήν τη διαδρομή, θα πρέπει
να ταξιδέψουν μέσω Αφρικής και στη συνέχεια να διασχίσουν τη Διώρυγα του Σουέζ,
για να φτάσουν στην Τουρκίας και την Κεντρική Ασία. Έπειτα θα κινηθούν προς τη Ρωσία
και τη Σιβηρία μέχρι να φτάσουν στο Μαγκαντάν.
Πόσο πιθανό είναι να καλυφθεί με τα πόδια;
Αν κάποιος αποφασίσει κάποτε να πραγματοποιήσει αυτήν τη
διαδρομή με τα πόδια θα πρέπει να ξέρει ότι θα χρειαστεί συνολικά 4.492 ώρες χωρίς
να υπολογίζονται τα διαλείμματα. Αυτό «μεταφράζεται» σε περίπου 187 ημέρες και
πάλι χωρίς να υπολογιστεί χρόνος για ξεκούραση.
Οπότε, αν κάποιος υπολόγιζε να περπατά για οκτώ ώρες την
ημέρα, τότε θα χρειαζόταν 562 ημέρες, για να καλύψει αυτήν την απόσταση. Στο
ίδιο χρονικό διάστημα, μπορείτε να κατακτήσετε την υψηλότερη κορυφή του κόσμου,
το Έβερεστ, 13 φορές και να επιστρέψετε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η διαδρομή περνάει από πολλά
κράτη που βρίσκονται σε εμφύλια διαμάχη, όπως το Σουδάν. Επίσης, για να εισέλθει
κανείς σε ορισμένα από αυτά τα έθνη στη διαδρομή, θα πρέπει να υποβάλει αίτηση
για βίζα.
Την ίδια στιγμή, θα πρέπει να αντιμετωπίσει την καυτή ζέστη
της ερήμου Σαχάρα, το τσουχτερό χιόνι της Σιβηρίας και πολλές ακόμα αντίξοες
συνθήκες.
Ίσως δεν είναι τυχαίο που κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει
επιχειρήσει να καλύψει αυτήν την απόσταση και το πιο πιθανό είναι αυτό να μην
συμβεί ποτέ καθώς θα απαιτούσε -πέρα από τη σωματική προσπάθεια -να θέσει
κάποιος τον εαυτό του σε μεγάλο κίνδυνο μέσα από σχεδόν εχθρικές και εμπόλεμες
περιοχές.
Ο σχεδιασμός μιας τέτοιας περιπέτειας θα ήταν σχεδόν
αδύνατος. Η αίτηση για δεκάδες βίζες που είναι πιθανό ότι θα απορρίπτονταν, η
επιλογή του εξοπλισμού που θα πρέπει να έχει κανείς μαζί του ώστε να αντιμετωπίσει
τόσο τη ζέστη της Σαχάρας όσο και το κρύο της Σιβηρίας, τα δεκάδες ζευγάρια
παπούτσια που θα πρέπει να αλλάξει, η επικοινωνία με τόσο κόσμο σε τελείως
διαφορετικές γλώσσες και σε μερικές από τις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη που
δοκιμάζονται από επιδημίες αλλά και πολέμους, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία
που κάνουν αυτή τη διαδρομή αδύνατο να περπατηθεί στην πραγματικότητα.
Οι πιο μακρινές διαδρομές που έχουν πράγματι περπατηθεί
Από την άλλη, υπάρχουν μεγάλες διαδρομές που έχουν όντως
καλυφθεί από έναν άνθρωπο είτε αποκλειστικά με τα πόδια είτε συνδυάζοντας το περπάτημα
με μέσα, όπως το αεροπλάνο ή το πλοίο.
Το ρεκόρ για την μεγαλύτερη διαδρομή που έχει καλυφθεί ποτέ αποκλειστικά
με τα πόδια κατέχει ο Τζορτζ Μίγκαν. Ο Μίγκαν μεταξύ του 1977 και του 1983 διέσχισε
30.608 χιλιόμετρα μέσα σε 2.425 μέρες και περπάτησε από το νοτιότερο άκρο της Νοτίου
Αμερικής ως το βορειότερο σημείο της Αλάσκας. Την εμπειρία του την αφηγήθηκε
στο βιβλίο του The Longest Walk που εξέδωσε το 1988.
Από την άλλη, το ρεκόρ της μεγαλύτερης διαδρομής που έχει
καλυφθεί ποτέ (σε συνδυασμό και με άλλα μέσα) κρατά ο Καναδός Ζαν Μπελιβό, ο
οποίος από τον Αύγουστο του 2000 ως τον Οκτώβριο του 2011 κάλυψε περπατώντας 75.000
χιλιόμετρα και έκανε τον γύρο του κόσμου (περπατούσε περίπου 560 χιλιόμετρα τον
μήνα) περπατώντας με σκοπό να αυξήσει την προσοχή για τα παιδιά που πέφτουν
θύματα βίας και κακοποίησης.
Από την άλλη, ο Ιγκνάσιο Ντιν Μουλιά από τον Μάρτιο του 2013
ως τον Μάρτιο του 2016 κάλυψε 33.000 χιλιόμετρα (920 χιλιόμετρα τον μήνα).
Ξεκίνησε από την πατρίδα του την Ισπανία, πέρασε 31 χώρες, ενώ επέζησε από
βίαιες επιθέσεις στο Μεξικό, το Περού και το Ελ Σαλβαδόρ.
Ο Κρις Λιούς από την Βρετανία έκανε τον γύρο των ακτών της Βρετανίας
μέσα σε έξι χρόνια (Αύγουστος 2017-Ιούλιος 2023), μια απόσταση 32.016
χιλιομέτρων.
Αυτή τη στιγμή, ο Ιταλός Νικολό Γκουαρέρα βρίσκεται στην
διαδικασία να κατακτήσει το δικό του ρεκόρ. Μέχρι τον Απρίλιο του 2025 είχε
καλύψει 31.000 χιλιόμετρα ταξιδεύοντας από τον Αύγουστο του 2020 και έχοντας να
αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων και την πανδημία. Αυτές τις μέρες (Ιούνιος του 2025)
περνάει από την Ελλάδα καθώς το ταξίδι του φτάνει το τέλος. Στις 3 Ιουνίου 2025
ανέβασε ένα βίντεο στο οποίο αναφέρεται στο πέρασμά του με το πλοίο από την
Ιθάκη, ενώ έχει ανεβάσει τους στίχους από το ποίημα του Καβάφη, «Ιθάκη».
Από την άλλη το ρεκόρ για
τη μεγαλύτερη απόσταση που έχει καλυφθεί με τα πόδια χωρίς σχεδόν κανένα
διάλειμμα κατέχει ο Βέλγος Τζορτζ Χολτίζερ. Το 1986 περπατούσε επί 6 μέρες, 10
ώρες και 28 λεπτά στη πόλη Νιβόν καλύπτοντας 673,5 χιλιόμετρα. Σταματούσε το
ανώτερο για δύο λεπτά κάθε τέσσερις ώρες, για να αλλάξει παπούτσια και να πάει
τουαλέτα.