Η ζωή ήρθε στη Γη μέσω μετεωριτών, αναφέρει μια νέα έρευνα και τονίζει πως τα δομικά υλικά ήρθαν στον πλανήτη μας από το εξώτερο Ηλιακό Σύστημα
Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που απασχολεί την επιστημονική κοινότητα είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Πώς ξεκίνησε αυτό το «όργιο» ζωής που εξελίχθηκε στον πλανήτη μας; Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες πάνω στο ζήτημα. Μια από αυτές υποστηρίζει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Άλλη μελέτη έχει υποδείξει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής. Δύο θεωρίες όμως κυριαρχούν λόγω των ευρημάτων και των μελετών.
Η πρώτη μιλάει για εκκίνηση της ζωής
στα έγκατα του πλανήτη μας. Υποστηρίζει ότι η ζωή… εκτοξεύθηκε στους ωκεανούς
μέσω των υποθαλάσσιων «καμινάδων». Πρόκειται για φρεάτια στον πάτο των ωκεανών
οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής. Μέσω αυτών μεταφέρθηκαν
στο νερό συστατικά τα οποία μέσω μιας περίπλοκης και χρονοβόρας διαδικασίας οδήγησαν
στη δημιουργία των πρώτων ζωντανών οργανισμών.
Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει ουσιαστικά
ότι όλοι μας είμαστε… παιδιά των αστεριών. Τα «δομικά» υλικά που δημιούργησαν
τη ζωή στην πλανήτη μας μεταφέρθηκαν από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες,
αστεροειδείς, κομήτες) οι οποίοι συγκρούστηκαν με τη Γη.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Science» επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της
Μασαχουσέτης, το περίφημο MIT, και του Imperial College
του Λονδίνου υποστηρίζουν ότι πράγματι τα δομικά υλικά της ζωής έφτασαν στη Γη
από μετεωρίτες που έπεσαν ως «φλεγόμενες μπάλες» στη Γη.
Μάλιστα οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι
μετεωρίτες αυτοί ταξίδεψαν πριν από 4,6 δισ. έτη στη Γη από τις εξωτερικές
περιοχές του ηλιακού μας συστήματος. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι αυτοί οι
αρχαίοι μετεωρίτες περιείχαν ανθρακούχο χονδρίτη, ο οποίος αποτελούνταν από
κάλιο και ψευδάργυρο. Το κάλιο βοηθά στην παραγωγή των υγρών ενός κυττάρου, ενώ
ο ψευδάργυρος είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία DNA.
Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτοί οι
μετεωρίτες που έπεσαν από τον ουρανό στη νεογέννητη Γη αποτέλεσαν το 10% των
διαστημικών βράχων που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας την πρώτη περίοδο της
ύπαρξης του. Το υπόλοιπο 90% οι ερευνητές αναφέρουν ότι ήταν διαστημικά σώματα
του ηλιακού μας συστήματος που δεν διέθεταν ανθρακούχα υλικά. Τα δεδομένα της
έρευνας δείχνουν ότι περίπου το ήμισυ του αποθέματος ψευδάργυρου της Γης
παραδόθηκε από διαστημικά σώματα που βρίσκονταν αρχικά σε περιοχές πιο μακριά
από αυτή που βρίσκεται ο Δίας.
«Τα στοιχεία μάς δείχνουν ότι περίπου
το μισό από το απόθεμα της Γης σε ψευδάργυρο μας ήρθε από σώματα που έφτασαν
από το εξωτερικό μέρος του Ηλιακού Συστήματος, εκτός της τροχιάς του Δία. Βάσει
των σύγχρονων μοντέλων για την πρώιμη ανάπτυξη του Συστήματος μας αυτό ήταν
εντελώς αναπάντεχο.
Η συμβολή του εξώτερου Ηλιακού
Συστήματος ήταν τελικά πολύ σημαντική. Όπως φαίνεται χωρίς αυτή η Γη θα είχε
πολύ λιγότερα δομικά υλικά ζωής. Θα ήταν πιο στεγνή και πιθανότατα δεν θα
μπορούσε να δημιουργήσει και να διατηρήσει ζωή» αναφέρει ο καθηγητής Μαρκ Ρέχκέμπερ,
ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα.
Για να ολοκληρωθεί η έρευνα η επιστημονική
ομάδα μελέτησε 18 μετεωρίτες. Έντεκα από το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα και επτά από
το εξώτερο. Πλέον στο επόμενο στάδιο θέλουν να αναλύσουν πετρώματα από τη
Σελήνη και τον Άρη.
«Η επικρατούσα θεωρία είναι ότι η
Σελήνη δημιουργήθηκε όταν ένας τεράστιος αστεροειδής χτύπησε τη Γη πριν από 4,5
δισεκατομμύρια χρόνια. Αναλύοντας πετρώματα από το Φεγγάρι θα μας βοηθήσει να
ξεκαθαρίσουμε αν αυτός ο αστεροειδής έπαιξε ρόλο στη μεταφορά δομικών υλικών
ζωής στη Γη» ανέφερε ο Ρεχκέμπερ.