Ο Στέφανο Ρελαντίνι, ο φωτογράφος που τράβηξε το επικό καρέ με τον Ματεράτσι και τον Ρουί Κόστα, μιλάει για τη στιγμή που απαθανάτισε μια από τις σημαντικότερες εικόνες στην ιστορία του ποδοσφαίρου
Ήταν μια από τις πιο ντροπιαστικές στιγμές στην ιστορία των ντέρμπι των μεγάλων ομάδων του Μιλάνου, αλλά μια φωτογραφία άλλαξε τα πάντα. Την τελευταία φορά που Μίλαν και Ίντερ συναντήθηκαν στο Champions League ήταν Απρίλιος του 2005 και ο διαιτητής αναγκάστηκε να διακόψει το παιχνίδι στο 73ο λεπτό, όταν οι οπαδοί της Ίντερ δημιούργησαν ένα σκηνικό σαν αυτά που περιγράφονται στην Κόλαση του Δάντη. Παρ’ όλα αυτά ένα φωτογραφικό κλικ ήταν αρκετό, ώστε η κληρονομία εκείνης της αναμέτρησης να είναι εντελώς διαφορετική.
Μπροστά σε ένα σκηνικό αποκάλυψης με
φωτιές και καπνογόνα ο κεντρικός αμυντικός της Ίντερ, Μάρκο Ματεράτσι (γνωστός
για το σκληρό παιχνίδι του και τον οξύθυμο χαρακτήρα του) στηριζόταν με τον
αγκώνα του στον ώμο του αρτίστα μέσοεπιθετικού της Μίλαν, Ρουί Κόστα. Στέκονταν μαζί παρακολουθώντας το χάος να ξεδιπλώνεται.
Δεκαοχτώ χρόνια μετά οι δύο ομάδες
ετοιμάζονται για μια ακόμα μάχη στο Champions
League και
ο φωτογράφος που απαθανάτισε την ιστορική στιγμή μιλάει για τη σημασία της. Ο
Στέφανο Ρελαντίνι είναι γέννημα-θρέμμα του Μιλάνου και κατανοεί απόλυτα τη
σημασία του «Ντέρμπι ντελά Μαντονίνα», όπως αποκαλείται η αναμέτρηση λόγω του
μικρού αγάλματος της Παναγίας που βρίσκεται στη κορυφή του Ντουόμο (καθεδρικός της
ιταλικής πόλης).
Ο Ιταλός φωτογράφος, ο οποίος εργάζεται
στο AFP (γαλλικό πρακτορείο), λέει: «Φιλία. Η
φωτογραφία υπενθυμίζει ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μάχες μεταξύ των οπαδών.
Δεν είναι μόνο λεφτά και μπίζνες. Ξέρω ότι ποδοσφαιριστές από διαφορετικές
ομάδες είναι φίλοι. Τρώνε μαζί σε εστιατόρια και περνούν μαζί τον ελεύθερο
χρόνο τους. Αυτή η φωτογραφία μου υπενθυμίζει ότι το ποδόσφαιρο είναι το πιο
όμορφο παιχνίδι στον κόσμο».
Αναφερόμενος στο πώς τράβηξε τη φωτογραφία, ο
Ρελαντίνι τονίζει: «Κοιτούσα μέσα από την κάμερα μου αναζητώντας για τη
φωτογραφία που θα αποτυπώσει την ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκείνη τη στιγμή
στο γήπεδο. Ξαφνικά σταμάτησα γιατί είδα τον Ματεράτσι δίπλα στον Ρουί Κόστα. Η
φήμη του Ματεράτσι δεν ήταν και η καλύτερη. Ήταν πραγματικά σκληρός παίκτης που
ήθελε να κερδίζει με κάθε κόστος. Θα το βλέπαμε αργότερα και στο Μουντιάλ του
2006. Ο Ρουί Κόστα ήταν περισσότερο καλλιτέχνης, περισσότερο ευγενής. Ο τρόπος
που αγωνιζόταν ήταν ποιητικός. Το πρώτο πράγμα λοιπόν που σκέφτηκα ήταν: Ωωω
πόσο περίεργο. Δύο εντελώς διαφορετικοί παίκτες, από άλλες ομάδες με δύο
απολύτως διαφορετικά ποδοσφαιρικά στιλ στέκονταν ο ένας δίπλα στον άλλο σαν
φίλοι».
Η αναμέτρηση ήταν ένας πραγματικός
ποδοσφαιρικός πόλεμος. Η πανίσχυρη Μίλαν της εποχής είχε επικρατήσει στο πρώτο
ματς με 2-0 και στον επαναληπτικό η Ίντερ αναζητούσε αντίδραση όντας τυπικά
γηπεδούχος. Η ατμόσφαιρα έγινε πολεμική από πολύ νωρίς καθώς μόλις στο 3ο
λεπτό ο Αντρέι Σεφτσένκο χτύπησε με το κεφάλι τον Μάρκο Ματεράτσι. Το κοινό
ζήτησε αποβολή αλλά ο Ουκρανός έμεινε στο ματς και στο 29’ σκόραρε. Ουσιαστικά
όλα είχαν κριθεί. Η Ίντερ πάλεψε στο δεύτερο μέρος και στο 71’ ο Εστεμπάν Καμπιάσο
πέτυχε γκολ όμως ο διαιτητής Μάρκους Μερκ σφύριξε επιθετικό φάουλ. Ακολούθησε
έκρηξη.
Η εξέδρα των φανατικών της Ίντερ πήρε
φωτιά από τα καπνογόνα. Ένα από αυτά χτύπησε τον γκολκίπερ της Μίλαν, Ντίντα στην
πλάτη και έπεσε τραυματισμένος στο χορτάρι. Βροχή αντικειμένων έπεφτε στον
αγωνιστικό χώρο και φωτιές είχαν μπει στην εξέδρα. Στο απέναντι πέταλο, όπου
βρίσκονται οι οπαδοί της Μίλαν, εμφανίστηκε ένα πανό που έγραφε «Game Over» και ένα
βέλος που έδειχνε την έξοδο. Αυτό εξόργισε ακόμα περισσότερο τους φανατικούς των «νερατζούρι».
«Ευτυχώς ήμουν στην απέναντι πλευρά
από το σημείο που γινόταν κόλαση αλλά ανησυχούσα για τους συναδέλφους μου.
Θυμάμαι το καπνογόνο που χτύπησε τον Ντίντα. Είχα βρεθεί πολλές φορές σε παρόμοιες
καταστάσεις. Δεν νιώθεις ασφαλής όταν βλέπεις να πετούν τόσα αντικείμενα από τις
πάνω εξέδρες. Οι οπαδοί της Ίντερ ήταν πραγματικά εξοργισμένοι με το γκολ που
ακυρώθηκε. Ήταν σαν να έγινε μια έκρηξη. Όταν έχεις να κάνεις με ένα τόσο
εξοργισμένο πλήθος πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός. Οι περισσότεροι
φωτογράφοι όμως σκεφτόμαστε περισσότερο τον εξοπλισμό μας παρά την υγεία μας. Κοστίζει
πάρα πολλά να αντικαταστήσεις αυτά τα πράγματα», λέει ο Ρελαντίνι ο οποίος
εργαζόταν τότε για το Reuters
και εκτός από τις μηχανές του είχε μαζί
και ένα λάπτοπ μέσω του οποίου έστελνε τις φωτογραφίες.
Το παιχνίδι διεκόπη για 20 λεπτά και οι παίκτες πήγαν στα αποδυτήρια. «Επέστρεψαν μετά από περίπου 20 λεπτά αλλά το ματς δεν ξεκίνησε πάλι. Άρχισα να βγάζω φωτογραφίες καθώς οι παίκτες βρίσκονταν μπροστά σε αυτό το φλεγόμενο υπόβαθρο. Σκέφτηκα ότι ήταν καλύτερη στιγμή να απαθανατίσω τι συμβαίνει την ώρα της διακοπής. Καθώς φωτογράφιζα ο Ματεράτσι έβαλε για λίγα δευτερόλεπτα τον αγκώνα του πάνω στον ώμο του Ρουί Κόστα. Είναι τρελό σκέφτηκα και τράβηξα φωτογραφίες.
Έβγαλα τις φωτογραφίες από την κάρτα
μνήμης και τις πέρασα στο λάπτοπ μου. Είχα βγάλει 800-900 φωτογραφίες εκείνη την
ημέρα και 50-60 από τη συγκεκριμένη στιγμή. Μόνο σε ένα καρέ υπήρχε η διάσημη πλέον
φωτογραφία με τον αγκώνα. Αν ψάξετε στο Google θα
δείτε πολλές παρόμοιες αλλά η δική μου είναι η μοναδική που έχει απαθανατίσει
ακριβώς τη στιγμή» τονίζει ο Ιταλός φωτογράφος.
Παραδέχεται ότι δεν είχε καταλάβει
από την αρχή πόσο σημαντική ήταν η εικόνα που έχει τραβήξει: «Δεν το είχα συνειδητοποιήσει
από την πρώτη στιγμή. Ένιωθα ότι ήταν διαφορετική από τις άλλες αλλά δεν
αναγνωρίζεις αμέσως ότι έχεις μια ιστορική φωτογραφία. Είσαι πολύ συγκεντρωμένος στα γεγονότα που καλύπτεις. Το πιο σημαντικό είναι να τραβάς φωτογραφίες,
να πιάνεις τη σωστή στιγμή και να έχεις τα σημαντικά γεγονότα. Μετά από μέρες
βλέπεις τον αντίκτυπο. Η συγκεκριμένη φωτογραφία απαθανάτισε μια στιγμή η οποία μπορεί
να μεταφραστεί με πάρα πολλούς τρόπους. Μου έκανε εντύπωση που σε έναν
προημιτελικό Champions League με
τόσους φωτογράφους δεν τράβηξε και κάποιος άλλος τη στιγμή. Αυτό δείχνει ότι πραγματικά
ήταν για ένα δευτερόλεπτο και ευτυχώς κατάφερα να το πιάσω».
Όσο για το πώς αισθάνεται 18 χρόνια μετά που η φωτογραφία του συγκαταλέγεται στις κορυφαίες στην ιστορία του ποδοσφαίρου λέει: «Είμαι πραγματικά περήφανος που αρέσει σε τόσο πολύ κόσμο και τη χρησιμοποιούν ακόμα. Μερικές φορές ψάχνω από περιέργεια και βλέπω ότι υπάρχουν μπλουζάκια και αφίσες με τη φωτογραφία. Ακόμα και ο Ματεράτσι την έβαλε στο Twitter του. Είναι κρίμα που την χρησιμοποιούν χωρίς αναφορά στον όνομα μου, φαίνεται σαν να την έχει τραβήξει κάποιος ανώνυμος αλλά εγώ ξέρω ότι είναι δική μου. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να πηγαίνεις να καλύψεις κάθε ματς. Μέσα στην βροχή και στο κρύο. Έχω φωτογραφήσει τόσο πολλά ποδοσφαιρικά παιχνίδια, έχω τραβήξει εκατομμύρια εικόνες αλλά είμαι ευγνώμων που μια από αυτές είναι διαχρονική. Την έχω τυπώσει και την έχω κρεμάσει στο σπίτι μου».