Το 1901 δύο γυναίκες στη Γαλικία κατάφεραν να παντρευτούν με θρησκευτικό γάμο. Αυτή είναι η ιστορία της Μαρσέλα και της Ελίσα
Η γνωριμία και η σχέση
Η Μαρσέλα και η Ελίσα γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους για να γίνουν δασκάλες Δημοτικού. Αμφότερες φοιτούσαν σε κολέγιο στην Κορούνια. Η φιλία τους εξελίχθηκε γρήγορα σε έρωτα και σχέση. Όταν οι γονείς της Μαρσέλα ενημερώθηκαν για την ερωτική της σύνδεση με την Ελίσα, την έστειλαν στη Μαδρίτη για να ολοκληρώσει τις σπουδές. Θεωρούσαν ότι η απόσταση θα βάλει τέλος στη σκανδαλώδη-ανεπίτρεπτη για την εποχή σχέση. Τα δύο κορίτσια όμως συνέχισαν να επικοινωνούν αλληλογραφώντας και όταν πήραν τα πτυχία τους συναντήθηκαν και πάλι στη Γαλικία. Εργάζονταν πλέον ως δασκάλες όταν αποφάσισαν να μείνουν μαζί.
Ο Μάριο και ο γάμος
Βαθιά θρησκευόμενες και οι δύο ήταν αποφασισμένες να παντρευτούν με θρησκευτικό γάμο. Για να συμβεί αυτό η Ελίσα έγινε... Μάριο. Έκοψε τα μαλλιά της, σταμάτησε να βάφεται, φορούσε ανδρικά ρούχα και συστηνόταν σαν Μάριο Σάντσεθ. Ήταν το όνομα ενός ξάδελφου της που είχε πεθάνει πριν χρόνια σε ένα ναυάγιο. Ο... Μάριο επισκέφθηκε έναν ιερέα και του παρουσίασε μια φανταστική ιστορία. Σύμφωνα με αυτή η οικογένεια του (της) είχε μετακομίσει στο Λονδίνο και ζούσαν εκεί. Ο πατέρας ήταν άθεος και επέβαλε και στα παιδιά να μην πιστεύουν. «Θέλω να γίνω μέλος της Εκκλησίας. Πιστεύω στον Θεό» είπε στον πάτερ Κορτιέγια.
Αυτός συγκινήθηκε και στις 26 Μαΐου 1901 έγινε η πρώτη κοινωνία του. Συμφώνησε μάλιστα να τον παντρέψει με την αγαπημένη του Μαρσέλα. Στις 8 Ιουνίου 1901 η Μαρσέλα και η Ελίσα ενώθηκαν με θρησκευτικό γάμο. Την τελετή, που ήταν σύντομη, παρακολούθησαν ελάχιστα άτομα.
Κυνηγημένες
Οι δύο κοπέλες συνέχισαν να ζουν μαζί μέχρι που κάποιοι γείτονες ενημέρωσαν δημοσιογράφους για τον γάμο τους. Εφημερίδες της Γαλικίας αλλά και της Μαδρίτης έγραψαν για τον «γάμο χωρίς άντρα» και το θέμα έγινε γνωστό σε όλη την χώρα.
Η Μαρσέλα και η Ελίσα απολύθηκαν από τις εργασίες τους και εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης τους. Αρχικά η Ελίσα ισχυρίστηκε ότι ήταν ερμαφρόδιτη και ο γάμος δεν ήταν παράνομος. Ο γιατρός που την εξέτασε όμως αποφάνθηκε πως δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.
Η αστυνομία εξαπέλυσε ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη τους όμως κατάφεραν να διαφύγουν. Ταξίδεψαν στον Βίγκο και από εκεί πέρασαν στην Πορτογαλία. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έζησαν για λίγο στο Οπόρτο και στη συνέχεια ταξίδεψαν στη Νότια Αμερική (πιθανότατα στην Αργεντινή).
Πολλά χρόνια μετά στη Γαλικία κυκλοφόρησε η φήμη ότι η Ελίσα πέθανε και η Μαρσέλα παντρεύτηκε με έναν άντρα. Κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Στο βιβλίο του Νάρκισο ντε Γκαμπριελ «Elisa e Marcela-Alén dos homes» (Ελίσα και Μαρσέλα-Πέρα από τους άντρες), που κυκλοφόρησε το 2008, παρουσιάζονται πληροφορίες για τη ζωή του ζευγαριού.
Σύμφωνα πάντα με όσα αναφέρει το βιβλίο, λίγο πριν φύγουν για την Αργεντινή η Μαρσέλα γέννησε ένα κοριτσάκι. Μετακόμισαν στο Μπουένος Άιρες και εκεί η Ελίσα (η οποία συστηνόταν σαν Μαρία) παντρεύτηκε τον πλούσιο Δανό μετανάστη Κρίστιαν Γένσεν που ήταν 24 χρόνια μεγαλύτερος της. Η Μαρσελά (με το όνομα Κάρμεν) έμεινε στο Μπουένος Άιρες με την κόρη της και την αδελφή της. Πριν από λίγα χρόνια μια γυναίκα στην Αργεντινή υποστήριξε ότι πιθανότατα η Μαρσέλα είναι η προγιαγιάς της.
Ο γάμος των δύο κοριτσιών δεν ακυρώθηκε ποτέ επίσημα ούτε από την Εκκλησία, ούτε από τις αρχές. Έτσι παραμένει ο πρώτος καταγεγραμμένος γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου στην Ισπανία. Οι ιστορικοί πάντως υποστηρίζουν ότι δεν ήταν ο πρώτος στην χώρα της Ιβηρικής. Αναφορές από τον Μεσαίωνα υποστηρίζουν ότι στις 16 Απριλίου 1061 δύο άντρες παντρεύτηκαν σε ένα μικρό μοναστήρι στη Γαλικία. Είναι άγνωστο αν ο ιερέας γνώριζε το φύλο και των δύο.