Η ιστορία του Κάρι Γκραντ βγαλμένη από ταινία: LSD, διαλογισμός και γάμοι για να ξεπεράσει τη θλιβερή μοίρα της μητέρας του

Ένας από τους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ έκρυβε μια βαθιά τραυματική παιδική ηλικία που τον στιγμάτισε.

Στα 30 του ο Κάρι Γκραντ δεν είχε ακόμα κατακτήσει το Χόλιγουντ. Είχε όμως ήδη συμμετάσχει σε πολλές ταινίες ως συμπρωταγωνιστής μεγάλων κυρίων του Χόλιγουντ όπως η Μάρλεν Ντίντριχ στο «Ξανθιά Αφροδίτη» του 1932 και η Μέι Γουέστ στο «She Done Him Wrong» και το «I’m No Angel». Έτσι, μπορούσε να ζει άνετα σε ένα μεγάλο σπίτι με πισίνα και θέα όλο το Λος Άντζελες. Εκεί του τηλεφώνησε ο πατέρας του ζητώντας του να γυρίσει στο Μπρίστολ της Αγγλίας καθώς είχε να του πει κάτι σημαντικό. Από τότε όλη η ζωή του Κάρι Γκραντ θα άλλαζε…

Ο μικρός Άρτσι

Ο Κάρι Γκραντ γεννήθηκε στο Μπρίστολ της Αγγλίας το 1904 και ονομάστηκε Άρτσιμπαλ Άλεκ Λιτς. Το διάσημο όνομά του θα το αποκτούσε πολλά χρόνια μετά, όταν έφτασε στα γραφεία της Paramount στο Λος Άντζελες, όπου οι παραγωγοί επέμεναν ότι δεν θα μπορούσε να κάνει καριέρα με το όνομα «Άρτσι Λιτς».

Η παιδική του ηλικία πίσω στο Μπρίστολ δεν ήταν ιδιαίτερα χαρούμενη. Ο πατέρας του, Ιλάιας, εργαζόταν σε ένα εργοστάσιο ρούχων, ενώ η μητέρα του, Έλσι Μαρία Κίνγκντον, δούλευε ως μοδίστρα. Οι γονείς του παντρεύτηκαν το 1898 και σύντομα απέκτησαν έναν γιο, ο οποίος πριν κλείσει το ένα του έτος πέθανε πιθανότατα από μηνιγγίτιδα. Φαίνεται ότι αυτό ήταν κάτι που δεν ξεπέρασε ποτέ η μητέρα του Γκραντ. Όταν γεννήθηκε ο μικρός Άρτσι η μητέρα του ήταν εξαιρετικά υπερπροστατευτική με αυτόν. Σύμφωνα με τα όσα έχει δηλώσει ο ίδιος ο ηθοποιός, τον έντυνε με μωρουδίστικα ρούχα για πολύ περισσότερο καιρό από το φυσιολογικό, ενώ ήταν συχνά αυστηρή μαζί του. Από την άλλη η σχέση του με τον πατέρα του ήταν αρκετά απόμακρη. Συνήθως ο Ιλάιας έπινε και αποτραβιόταν από την οικογένεια, ενώ ο Κάρι Γκραντ έχει δηλώσει ότι ήταν σπάνιες οι φορές που θυμόταν τους γονείς του να μην μαλώνουν και να δείχνουν αγάπη ο ένας προς τον άλλο. Οι μόνες στιγμές που πατέρας και γιος έρχονταν κοντά ήταν όταν πήγαιναν μαζί να δουν ταινίες στον κινηματογράφο.

Οι γονείς του

Η Έλσι είχε μεγάλα σχέδια για τον γιο της και ήθελε να ξεφύγει από την ζωή των εργατών που ζούσαν αυτοί. Τον έγραψε σε ένα από τα καλύτερα σχολεία της περιοχής ήδη από την ηλικία των τεσσάρων καθώς πίστευε ότι ο γιος της ήταν πολύ πιο έξυπνος από τους άλλους και επέμενε να κάνει μαθήματα πιάνου. Προσπαθούσε να του μάθει καλούς τρόπους και του έπαιρνε το χαρτζιλίκι αν λέρωνε το τραπεζομάντηλο του τραπεζιού, όταν έτρωγε. Υπό την καθοδήγηση της Έλσι, ο Αρτσι ήταν από τους καλύτερους μαθητές στο σχολείο παίρνοντας σχεδόν πάντα άριστα.

Όλα όμως άλλαξαν τον Φεβρουάριο του 1915. Μια μέρα ο Άρτσι γύρισε σπίτι και δεν βρήκε την μητέρα του που τον περίμενε συνήθως. Ο πατέρας του τού είπε ότι η μητέρα του είχε πάει σε ένα παραθεριστικό θέρετρο στη θάλασσα. Ο Άρτσι θεώρησε ότι ήταν κάπως  περίεργο που η μητέρα του δεν τον είχε πάρει μαζί και ούτε του είχε πει τίποτα. Ωστόσο, καθώς οι μέρες περνούσαν ο Άρτσι άρχισε να σκέφτεται ότι η μητέρα του τον παράτησε. Τελικά, ύστερα από δύο εβδομάδες ο 11χρονος έμαθε ότι η μητέρα του είχε πεθάνει και ότι δεν θα την ξαναέβλεπε ποτέ.

Ο Άρτσι και ο πατέρας του μετακόμισαν στο σπίτι των παππούδων του, ώστε να τον φροντίζει η γιαγιά του. Ο Κάρι Γκραντ είχε δηλώσει αργότερα ότι η γιαγιά του ήταν «κρύα και απόμακρη», ενώ συνήθως ήταν μεθυσμένη. Λίγο καιρό αργότερα ο πατέρας του παντρεύτηκε μια νέα γυναίκα. Χωρίς κανένας να νοιάζεται πραγματικά γι’ αυτόν άρχισε να χάνει συνεχώς μαθήματα στο σχολείο μέχρι που τελικά το παράτησε και έκανε διάφορες μικροδουλειές για να μπορεί να έχει χαρτζιλίκι. Όταν έγινε 14 πλαστογράφησε την υπογραφή του πατέρα του, για να μπει σε έναν περιοδεύοντα θίασο ακροβατών. Με αυτόν ξεκίνησε και το μεγάλο ταξίδι του στις ΗΠΑ απ’ όπου δεν θα επέστρεφε παρά πολλά χρόνια αργότερα.

Η αποκάλυψη

Ο Άρτσι Λιτς είχε ήδη «βαπτιστεί» ξανά ως Κάρι Γκραντ και είχε πρωταγωνιστήσει στις πρώτες του ταινίες, όταν ο πατέρας του τον κάλεσε πίσω στο Μπρίστολ. Ο Γκραντ ήταν 29-30 χρονών και αυτή ήταν η πρώτη φορά που θα επέστρεφε στην πατρίδα του.

Όταν έφτασε στο Μπρίστολ βγήκε με τον πατέρα του σε μια παμπ. Τότε ήταν η στιγμή που ο Ιλάιας Λιτς τού αποκάλυψε ότι η μητέρα του ούτε τον παράτησε οικειοθελώς ούτε είχε πεθάνει. Στην πραγματικότητα όλον αυτόν τον καιρό ζούσε λίγα χιλιόμετρα μακριά από το τότε σπίτι τους, στο Ψυχιατρικό Άσυλο του Μπρίστολ. Σύμφωνα με τον πατέρα του, η μητέρα του έπασχε από «μανία» (μια κλασική, γενική διάγνωση που έδιναν τότε όταν ακόμα οι ψυχιατρικές ασθένειες δεν είχαν ερευνηθεί επαρκώς) και ο ίδιος την είχε κλείσει στο ίδρυμα για να προστατεύσει τον γιο του από το «στίγμα». Η είδηση ήταν ένα πραγματικό σοκ για τον Κάρι Γκραντ, ο οποίος τελικά συνάντησε τη μητέρα του 20 χρόνια αφού την είχε χάσει. Λίγο μόνο καιρό μετά, ο πατέρας του Κάρι Γκραντ έφυγε από τη ζωή και ο ηθοποιός ανέλαβε την κηδεμονία της μητέρας του. Αμέσως την έβγαλε από το ίδρυμα και της αγόρασε ένα όμορφο σπίτι για να μένει. Αν και της ζητούσε συνεχώς να πάει μαζί του στις ΗΠΑ, αυτή αρνούνταν καθώς δεν ήθελε να αφήσει την πατρίδα της. Την φρόντιζε μέχρι το τέλος της ζωής της το 1973στα 95 της. Αν και οι δύο προσπάθησαν να καλύψουν όλα τα χαμένα χρόνια, σύμφωνα με τους βιογράφους του Γκραντ, δεν μπόρεσαν ποτέ να ανακτήσουν όσα έχασαν και δεν απέκτησαν τη σχέση που ίσως ονειρεύονταν.

Η Έλσι σε μεγαλύτερη ηλικία

Αυτό που παραμένει μυστήριο είναι το κατά πόσο η εισαγωγή της Έλσι στο Ψυχιατρικό ίδρυμα ήταν επιβεβλημένη. Ο ίδιος ο Γκραντ έχει δηλώσει ότι πριν η μητέρα του φύγει δεν θυμάται καμία ένδειξη που να τον έκανε να σκεφτεί ότι η μητέρα του αντιμετώπιζε κάποιο ψυχιατρικό πρόβλημα. Παράλληλα, στο φως έχουν έρθει αναφορές ότι ο Ιλάιας ζώντας σε έναν δυστυχισμένο γάμο έψαχνε τη συντροφιά σε άλλες γυναίκες. Λέγεται μάλιστα ότι λίγο πριν η Έλσι μπει στο ίδρυμα είχε μια παράλληλη σχέση με μια γυναίκα που γέννησε το παιδί του. Πολλοί έχουν υποθέσει ότι το γεγονός αυτό τον ώθησε να ενορχηστρώσει τον εγκλεισμό της Έλσι στο ψυχιατρείο, ώστε να είναι πλέον ελεύθερος σε μια εποχή που τα διαζύγια ήταν πολύ δύσκολα. Πάντως, τίποτα από αυτά δεν μπορεί να αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας, ούτε και η ύπαρξη του άλλου παιδιού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ιλάιας παντρεύτηκε ξανά, αφού η Έλσι μπήκε στο ίδρυμα και έκανε ακόμα ένα παιδί το 1921, όταν ο Κάρι Γκραντ είχε ήδη πάει στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τον βιογράφο του Γκραντ, Μαρκ Γκλάνσι, την εποχή εκείνη θα ήταν δύσκολο να βάλεις κάποιον σε ίδρυμα χωρίς να συντρέχει σοβαρός λόγος. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη και πολλοί νοσηλευτές έλειπαν στο μέτωπο αφήνοντας τα ιδρύματα υποστελεχωμένα. Ειδικά, το Ψυχιατρικό Άσυλο του Μπρίστολ σύμφωνα με τα αρχεία ήταν ήδη γεμάτο με σχεδόν 1.000 ασθενείς, ενώ σύντομα φιλοξενούσε και τραυματίες από τον πόλεμο. Πιθανότατα το γεγονος ότι μια αδερφή της Έλσι βρισκόταν ήδη στο ίδιο ίδρυμα εδώ και χρόνια επίσης με «μανία» σε συνδυασμό με το ότι ο χαμός του πρώτου της παιδιού τής είχε σίγουρα στοιχίσει έκαναν τους υπεύθυνους του ιδρύματος να πουν πιο εύκολα το «ναι» παρόλο που δεν υπήρχε πολύς χώρος για νέους ασθενείς.

Ο αντίκτυπος στον Κάρι Γκραντ

Ο ίδιος ο Γκραντ είχε παραδεχθεί ότι η απώλεια της μητέρας του σε τόσο μικρή ηλικία αποτέλεσε γι’ αυτόν έναν κομβικό σημείο ειδικά για τις μετέπειτα σχέσεις του με τις γυναίκες. Μέχρι το τέλος της ζωής του είχε παντρευτεί πέντε φορές και τις τέσσερις είχε πάρει διαζύγιο.

«Όλες με άφησαν. Δεν άφησα καμία εγώ. Όλες έφυγαν από εμένα. Ίσως οι γάμοι επηρεάζονταν πάρα πολύ από κάτι στο υποσυνείδητό μου που σχετίζεται με την παιδική μου ηλικία και το πώς έβλεπα την μητέρα μου. Είναι μια βολική απάντηση, το ξέρω, αλλά είναι πολύ πιθανό. Όμως, δεν είμαι σίγουρος γιατί με άφησαν. Ίσως απλά βαρέθηκαν. Χρειάστηκε πολλή ψυχοθεραπεία», είχε πει σε μια συνέντευξή του.

Πράγματι, στη δεκαετία του ’50 έχοντας ήδη δύο αποτυχημένους γάμους, ο Κάρι Γκραντ προσπάθησε πολύ για να ανακαλύψει πώς μπορεί να διαχειριστεί τα προβλήματα που του δημιουργήθηκαν από την παιδική του ηλικία. Δοκίμασε ύπνωση και γιόγκα μεταξύ άλλων χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Τελικά με την ενθάρρυνση της τρίτης συζύγου του, της ηθοποιού Μπέτσι Ντρέικ, ο Γκραντ άρχισε να πειραματίζεται με θεραπείες LSD. Οι θεραπείες γίνονταν πάντα υπό την επίβλεψη του γιατρού του, Μόρτιμερ Χάρτμαν, και διαρκούσαν κάθε φορά για περίπου πέντε με έξι ώρες. Συνολικά έκανε περίπου 100 συνεδρίες και μετά από αυτό ο Γκραντ δήλωσε ότι πλέον κάποιες αναμνήσεις και σκέψεις δεν τον επηρέαζαν τόσο πολύ όπως παλιά.

«Πέρασα από μια πολύ βαριά ψυχιατρική θεραπεία με εβδομαδιαίες συνεδρίες με LSD. Αρχικά μου φαινόταν απίστευτα επίπονο και δεν ήθελα να επιστρέψω. Ζούσα ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων από βαθύ πόνο με δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια μου μέχρι ανάλαφρο κεφάλι με υστερικό γέλιο σα να ήμουν μεθυσμένος. Αλλά ‘καθάρισα’. Μετά το τέλος κάθε συνεδρίας ένιωθα σα να έχω στερέψει. Πήγαινα σπίτι και κοιμόμουν. Αλλά κάθε φορά ήξερα ότι έχω καθαρίσει λίγο παραπάνω. Πήρε δύο χρόνια, αλλά ήταν σημαντικό για την εξέλιξή μου», είχε δηλώσει. Πάντως μετά από χρόνια είχε πει ότι αν γνώριζε τις παρενέργειες του LSD πιθανότατα δεν θα έκανε αυτή τη θεραπεία.

Αναγνώριζε πάντως στον δρ Χάρτμαν ότι με τη θεραπεία του τον βοήθησε να καταλάβει ότι η εξαφάνιση της μητέρας του είχε πυροδοτήσει ένα αυτοκαταστροφικό μοτίβο στις σχέσεις του.

Αν και ο γάμος του Γκραντ με την Μπέτσι Ντρέικ ήταν ο πιο μεγάλος που έκανε ο ηθοποιός, το ζευγάρι χώρισε το 1962. Λίγο αργότερα παντρεύτηκε με την Ντιάν Κάνον με την οποία απέκτησε και το μοναδικό του παιδί, την Τζένιφερ Γκραντ, το 1966. Το ζευγάρι χώρισε το 1968 και ο Γκραντ παντρεύτηκε για τελευταία φορά το 1981 την Μπάρμπαρα Χάρις με την οποία έμεινε μαζί μέχρι το θάνατό του το 1986. Για χάρη της κόρης του αποσύρθηκε από την υποκριτική αμέσως μετά τη γέννησή της και δεν έπαιξε ποτέ ξανά σε ταινία.