Μύθοι και πραγματικότητα για την εκτέλεση του Ζαϊάντ Μουτσάσι στα πλαίσια της επιχείρησης «Οργή του Θεού»
Την άνοιξη του 1973 η επιχείρηση της Μοσάντ «Οργή του Θεού» βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. To Ισραήλ έχει εξαπολύσει ένα παγκόσμιο ανθρωποκυνηγητό για να εκδικηθεί το μακελειό στην Ολυμπιάδα του Μονάχου τον Σεπτέμβριο του 1972. Συνολικά έντεκα μέλη της ολυμπιακής αποστολής του Ισραήλ (έξι προπονητές και πέντε αθλητές) δολοφονήθηκαν από την παλαιστινιακή τρομοκρατική οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης». Τον Απρίλιο του 1973 μια ομάδα εκτέλεσης της Μοσάντ, γνωστή ως Κιντόνι έρχεται στην Αθήνα. Στόχος της ο Ζαϊάντ Μουτσάσι, νέος υπεύθυνος της Φατάχ για την περιοχή της Κύπρου.
Η στοχοποίηση
Όλα συνηγορούν ότι το όνομα του Μουτσάσι δεν βρισκόταν στην αρχική λίστα που είχε καταρτίσει η Μοσάντ σε συνεργασία με την πρωθυπουργό του Ισραήλ, Γκόλντα Μεΐρ. Στοχοποιήθηκε μετά την εκτέλεση του προκατόχου του. Στις 24 Ιανουαρίου 1973 η Μοσάντ δολοφόνησε σε ξενοδοχείο στην Κύπρο τον Χουσεΐν αλ Μπασίρ. Ήταν ο υπεύθυνος της Φατάχ στην Κύπρο και είχε πολύ στενές επαφές με τους Σοβιετικούς. Οι πληροφορίες της Μοσάντ ανέφεραν ότι ο Αλ Μπασίρ ήταν μέλος και του «Μαύρου Σεπτέμβρη».
Μετά την εκτέλεση του (με βόμβα κάτω από το στρώμα) η μυστική υπηρεσία του Ισραήλ πληροφορήθηκε ότι τη θέση του πήρε ο Μουτσάσι. Έκριναν ότι πρέπει να εκτελεστεί και αυτός καθώς είχε το προφίλ του αδίστακτου ο οποίος θα μπορούσε να οργανώσει νέες τρομοκρατικές επιθέσεις στο μέλλον.
Μέσω των επαφών που είχε η Μοσάντ στην Ελλάδα τον εντόπισαν στην Αθήνα. Εκείνο τον καιρό η Ελλάδα βρισκόταν υπό το καθεστώς των συνταγματαρχών και διάφορες μυστικές υπηρεσίες δραστηριοποιούνταν στην χώρα μας με αποτέλεσμα οι Ισραηλινοί να έχουν συστήσει ένα ισχυρό δίκτυο. Οργάνωσαν λοιπόν την επιχείρηση και προχώρησαν στην υλοποίηση της.
H εκτέλεση
Η ομάδα της Μοσάντ φτάνει στην Αθήνα στις αρχές Απριλίου. Εντοπίζουν τον Μουτσάσι και τον παρακολουθούν. Βρίσκεται στην ελληνική πρωτεύουσα από τις 5 Απριλίου και μένει στο ξενοδοχείο «Αριστείδης» το οποίο βρίσκεται στην οδό Σωκράτους, στο κέντρο της πόλης. Τον επισκέπτονται συχνά δύο Παλαιστίνιοι οι οποίοι είναι μαζί του σχεδόν σε κάθε έξοδο του. Πιθανότατα πρόκειται για σωματοφύλακες του. Η πραγματικότητα για το πώς τελικά εκτελέστηκε το μέλος της Φατάχ χάθηκε κάπου μεταξύ του χρόνου που πέρασε και της ταινίας «Μόναχο» η οποία παρουσίασε μια δική της πιο... ηρωική εκδοχή.
Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες, αν και δεν έχουν επιβεβαιωθεί, ότι πράγματι μέλος της Μοσάντ δωροδόκησε τον ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου για να παίρνει πληροφορίες για τις κινήσεις του Μουτσάσι αλλά και για να του δώσει πρόσβαση στο δωμάτιο 508 στο οποίο έμενε.
Οι Ισραηλινοί ακολούθησαν την ίδια τακτική με αυτή της δολοφονίας του Αλ Μπασίρ στη Λευκωσία. Μπήκαν στο δωμάτιο, όταν έλειπε ο Μουτσάσι, και τοποθέτησαν εκρηκτικό μηχανισμό.
Το βράδυ της 11ης Απριλίου 1973, ο Μουτσάσι επέστρεψε στο ξενοδοχείο μετά από έξοδο. Οι πράκτορες της Μοσάντ περίμεναν να κλείσει το φως και να κοιμηθεί. Λίγο μετά τις 04:30 το πρωί της 12ης Απριλίου πυροδότησαν τον ισχυρό μηχανισμό. Ο Μουτσάσι σκοτώθηκε επί τόπου. Οι αναφορές της εποχής τονίζουν ότι διαμελίστηκε ενώ ο τοίχος που συνέδεε το δωμάτιο του με το 509 κατέρρευσε. Ευτυχώς εκείνη τώρα το συγκεκριμένο δωμάτιο, στο οποίο έμενε ένας Έλληνας πλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού, ήταν άδειο.
Δεν ήταν τόσο τυχερές όμως και οι Γερμανίδες τουρίστριες που έμεναν στο 507. Θραύσματα από την βόμβα πέρασαν στο δωμάτιο τους και τραυμάτισαν τη μια κοπέλα η οποία μεταφέρθηκε αιμόφυρτη στο νοσοκομείο. Η άλλη δεν τραυματίστηκε αλλά ήταν κατάσταση σοκ.
Σε αντίθεση με όσα παρουσιάζει η ταινία ο εκρηκτικός μηχανισμός δούλεψε κανονικά και δεν χρειάστηκε πράκτορας της Μοσάντ να ανέβει στο δωμάτιο και να ρίξει χειροβομβίδα. Επιπλέον δεν ακολούθησε σύρραξη με τους σωματοφύλακες του Μουτσάσι και πράκτορες της KGB όπως παρουσιάζεται στο «Μόναχο».
Οι αντιδράσεις
Στις εφημερίδες της 13ης Απριλίου η έκρηξη στο «Αριστείδης» και ο θάνατος του Άραβα είναι πρώτο θέμα. Υπάρχει σύγχυση όμως ακόμα και για το όνομα του. Ταχυδρόμος και Μακεδονία τονίζουν ότι πρόκειται για 57χρονο Ιορδανό πολίτη που είχε αφιχθεί από τη Βηρυτό. Ο Ταχυδρόμος όμως τον αναφέρει ως Μουσταφά Αβδέλ Ράζι και η Μακεδονία ως Μουσά Αλ Μπουλά Αμπού Σαγέντ. Κάποιες πηγές υποστηρίζουν ότι το πραγματικό όνομα του Μουτσάσι ήταν το δεύτερο κάτι που όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Στον μεν Ταχυδρόμο η υπόθεση παρουσιάζεται ως έκρηξη βόμβας και η εφημερίδα μιλάει για φόνο. Από την άλλη η Μακεδονία παρουσιάζει μια εντελώς διαφορετική μάλλον αυθαίρετη ερμηνεία. Υποστηρίζει ότι η βόμβα ανήκε στον Ιορδανό και η έκρηξη έγινε, όπως γράφει χαρακτηριστικά «από εσφαλμένη συναρμολόγηση». Μάλιστα τονίζει ότι ο «φενταγίν» ετοίμαζε επίθεση με εντολή που είχε πάρει από τη Βηρυτό. Το δεύτερο αφήγημα σίγουρα βόλευε και την Χούντα καθώς έκλεινε την υπόθεση με υπαίτιο το ίδιο το θύμα και δεν υπήρχε εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών. Μάλιστα τις επόμενες μέρες η Μακεδονία έγραφε για ανθρωποκυνηγητό για τους συνεργάτες του Ιορδανού αλλά και τους πιθανούς στόχους του. Στις 15/4/73 ανέφερε ότι οι αρχές δεν κατάφεραν να εντοπιστούν κάτι νεότερο ενώ τόνιζε ότι κανείς δεν είχε ζητήσει ακόμα το πτώμα του Ιορδανού. Τελικά όμως η αστυνομική έρευνα δεν άφησε αμφιβολίες ούτε για το ότι ο Μουτσάσι είχε δολοφονηθεί, ούτε ότι εμπλεκόταν η Μοσάντ η οποία είχε σκοτώσει με τον ίδιο τρόπο τον προκάτοχο του.