Πάπας Λέων ΙΔ': Γιατί διάλεξε αυτό το όνομα και ποιοι ήταν οι 13 Λέοντες που προηγήθηκαν

 

Ο νέος Πάπας Λέων ΙΔ' εκλέχτηκε από το Κονκλάβιο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στις 8 Μαΐου


Ο 267ος Πάπας στην ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας είναι πλέον γεγονός: Ο Ρόμπερτ Φράνσις Πρέβοστ έγραψε ιστορία καθώς είναι ο πρώτος Πάπας με καταγωγή από τις ΗΠΑ στα θρησκευτικά χρονικά του καθολικισμού.

Το όνομα που επέλεξε για την πορεία του ως Ποντίφικας είναι αυτό του Λέοντα, ένα όνομα καθόλου ασυνήθιστο για τη θέση αυτή καθώς είναι ο 14ος Λέων της παπικής ιστορίας. Το όνομα που επιλέγει κάθε φορά ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πολλοί θεωρούν ότι υποδηλώνει το δρόμο που σκέφτεται κάθε φορά να ακολουθήσει ο νέος Πάπας. Για παράδειγμα, ο πάπας Φραγκίσκος επέλεξε το όνομα του Φραγκίσκου της Ασίζης γνωστού για το φιλανθρωπικό του έργο και στήριξή του στους φτωχούς κάτι που προσπάθησε να κάνει ο 266ος Πάπας.

Ωστόσο, οι προηγούμενοι Λέοντες δεδομένου ότι ήταν αρκετοί έχουν δημιουργήσει μια πολύπλευρη παράδοση με θετικά και αρνητικά στοιχεία στην Καθολική Εκκλησία.

Ο πρώτος Λέων (440-461)

Ο Λέων Α’ ο επονομαζόμενος και Λέων ο Μέγας υπήρξε επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας από το 440 μέχρι και το 461. Είχε επίσης το προσωνύμιο του «Ιατρού της Εκκλησίας» και δεν δίστασε το 452 να συναντηθεί αυτοπροσώπως με τον Αττίλα πείθοντάς τον τελευταίο να μην εισβάλει στη Ρώμη. Τιμάται ως Άγιος και από την Ορθόδοξη Εκκλησία και η μνήμη του εορτάζεται στις 18 Φεβρουαρίου.

Λέων Β΄ (682-683)

Έμεινε γνωστός ως ο «σύντομος ή κοντός Ποντίφικας» καθώς παρέμεινε στην θέση από το 682 μέχρι και το 683. Με εντολή του Λέοντα Β΄ συγκλήθηκε αργότερα η Σύνοδος του Τολέδο (684) η οποία επικύρωσε τις αποφάσεις της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου που έγινε στην Κωνσταντινούπολη και καταδίκαζε τον Μονοθελητισμό (θρησκευτική αίρεση η οποία αναπτύχθηκε τον 7ο αιώνα και πρέσβευε ότι ο Χριστός είχε δύο φύσεις, την ανθρώπινη και τη θεϊκή, αλλά μία θέληση).

Λέων Γ΄ (795–816).

Ο Λέων ο Γ΄ έδωσε με παπική βούλα στον Καρλομάγνο το τίτλο του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 800 και τον μετέτρεψε από στρατηλάτη σε πολιτική φυσιογνωμία για τον τότε ευρωπαϊκό κόσμο δημιουργώντας ένα αντίπαλο δέος με την τότε ακμάζουσα Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο Καρλομάγνος με τη σειρά του προσέφερε προστασία στον Λέοντα από τους αντιπάλους του και με δικές του αποφάσεις αυξήθηκαν σημαντικά οι παπικές γαίες στην ιταλική χερσόνησο.

Λέων Δ΄ (847–855)

Ο εν λόγω Λέων συνέβαλε στην οχύρωση της πόλης της Ρώμης, ενώ κήρυξε τον πόλεμο στους Σαρακηνούς πειρατές.

Λέων Ε΄ (903-904)

Ο Λέων ο Ε’ έμεινε στο παπικό θρόνο μόλις για επτά μήνες από τον Ιούλιο του 903 μέχρι τον Φεβρουάριο του 904. Ο Αντίπαπας Χριστόφορος Καρδινάλιος-ιερέας του Σαν Λορέντσο ιν Δαμάσο τον ανέτρεψε τον Φεβρουάριο του 904 με την αιτιολογία της μη νόμιμης εκλογής και τον έριξε στην φυλακή (είχε εκλεγεί χωρίς να είναι Καρδινάλιος). Πέθανε-πιθανότατα εκτελέστηκε-λίγο μετά την εκθρόνισή του.

Λέων ΣΤ΄ (928-929)

Ο Λεων ΣΤ παρέμεινε επίσης για πολύ λίγο στην κεφαλή της Καθολικής εκκλησίας από τον Ιούνιο του 928 ως τον Φεβρουάριο του 929, όταν και πέθανε.

Λέων Ζ΄ (936–939)

Υπέρμαχος της ταπεινότητας και ένθερμος υποστηρικτής της μοναστικής ζωής. Aνήκε στο Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου και δεν επιθυμούσε την θέση του Πάπα αλλά αναγκάστηκε να την δεχτεί υπό πίεση. Η Παποσύνη του διατηρήθηκε μόλις 3 χρόνια και οι περισσότερες πράξεις του στις Παπικές του Βούλες καταγράφουν δωρεές σε μοναστήρια ιδιαίτερα το Αββαείο του Κλυνύ.

Λέων Η΄ (963–965)

Από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία θεωρείται Αντίπαπας την πρώτη περίοδο (καθώς έλαβε τον τίτλο ενώ βρισκόταν σε διαμάχη με άλλους δύο Πάπες) και νόμιμος πάπας την δεύτερη διορισμένος από τον αυτοκράτορα Όθων Α΄. Η παποσύνη του βρισκόταν στην σκοτεινή περίοδο γνωστή ως "saeculum obscurum" στην οποία οι Πάπες είχαν μειωμένη εξουσία.

Λέων Θ΄ (Άγιος Λέων Θ΄) 1049–1054

Ο δεύτερος Άγιος της μακράς λίστας των Προκαθήμενων της Καθολικής Εκκλησίας που επέλεξαν το συγκεκριμένο όνομα. Υπήρξε ένας από τους δομικούς μεταρρυθμιστές του καθολικού δόγματος. Ο Λέων Θ΄ είναι περισσότερο γνωστός σήμερα για την αποστολή αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον Λεγάτο Ουμβέρτο του Μαρμουτιέ, η οποία απέδωσε βούλα που αναθεμάτιζε τον πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριο (1043-1059) σαν απάντηση για τις πράξεις του τελευταίου στην εκκλησία της Νοτίου Ιταλίας. Αυτή του η πράξη, σε συνδυασμό με τον αναθεματισμό του Ουμβέρτου και της ακολουθίας του από τον Πατριάρχη, οριοθετεί τον επίσημο χωρισμό μεταξύ της Ανατολικής και της Δυτικής Εκκλησίας κατά το αποκαλούμενο σήμερα Σχίσμα του 1054 ή Σχίσμα Ανατολής-Δύσης.

Λέων Ι΄ (1513–1521)

Πάπας από την οικογένεια των Μεδίκων, την κορυφαία τραπεζική οικογένεια της Φλωρεντίας. Χορηγούσε αφειδώς τα περιβόητα συγχωροχάρτια ιδιαίτερα στους πλούσιους δωρητές για την ανοικοδόμηση της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Αυτό εξόργισε τον Μαρτίνο Λούθηρο, ο οποίος εναντιώθηκε στον Πάπα και ο Λέων με την σειρά του τον αφόρισε. Την ίδια στιγμή θεωρείται από τους σημαντικότερους ελληνολάτρες Πάπες.

Λέων ΙΑ΄ – Απρίλιος 1605 (27 ημέρες)

Η παποσύνη του είναι η συντομότερη στην ιστορία. Έμεινε στον παπικό θρόνο 27 μέρες καθώς πέθανε από την υπερβολική κούραση και το κρυολόγημα από το οποίο επλήγη στην τελετή που έγινε στην Βασιλική του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού.

Λέων ΙΒ΄ (1823–1829)

Ένας εξαιρετικά συντηρητικός πάπας που αντιτάχθηκε στον σύγχρονο φιλελευθερισμό. Σε όλη την διάρκεια των έξι ετών της Παποσύνης του ήταν βαριά άρρωστος και υπέφερε από ισχυρούς πόνους. Ο Λέων ΙΒ΄ ήταν βαθιά συντηρητικός ηγέτης, απαγόρευσε στους Εβραίους να έχουν ιδιοκτησία και αύξησε τους φόρους, οι οποίοι όμως δεν εισήλθαν έσοδα στο παπικό θησαυροφυλάκιο.

Λέων ΙΓ΄ (1878–1903)

Σε άκρα αντίθεση με τον προηγούμενο Λέοντα, ο Λέων ΙΓ’ υπήρξε ένας από τους πιο προοδευτικούς Πάπες της ιστορίας. Είναι διάσημος για την εγκύκλιο Rerum Novarum με την οποία προωθούνταν τα δικαιώματα των εργατών και ήταν ένθερμος υπερασπιστής των αδύνατων και των φτωχών. Για πολλούς έχει μείνει στην ιστορία ως ο μόνος «κομμουνιστής Πάπας».

Ο νέος Πάπας Λέων ΙΔ’ έχει ακόμα μακρύ δρόμο για να δείξει το χρώμα από το οποίο θα «χρωματιστεί» η δική του θητεία. Οι συνονόματοι προκάτοχοί του τού δίνουν τόσο λαμπρά όσο και σκοτεινά παραδείγματα και μένει στον ίδιο να ορίσει την δική του πορεία.